Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΑΦΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΘΕΙΝ ΠΡΟΣ ΜΕ

Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Πνευματική ζωή, σπουδές καί ἀποκατάσταση (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)(mp3) κ.λ.π.

Ἱερεύς τις τοῦ 20ου αἰῶνος (μία συγκλονιστική ἱστορία).

ΙΕΡΕΥΣ ΤΙΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΟΣ. Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΕΩΣ.

ΙΕΡΕΥΣ ΤΙΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΟΣ     
Τον είδα αιφνίδια μέσα στο τεράστιο θάλαμο με τα 65-70 κρεβάτια μέσα στο πανδαιμόνιο που κάνουν 70 άνθρωποι όταν μαζευόταν και στριμώχνονταν σε ένα μικρό χώρο. Το φως πολύ. Έμπαινε από τα μεγάλα παράθυρα με τα σιδερένια κάγκελα.
Ήταν πρωί περίπου 9η ώρα, όταν άνοιξε η βαριά πόρτα, εξωτερική και ανεβήκαμε η νέα ομάδα των 10 φοιτητών στο τμήμα αποτοξίνωσης στο Δαφνί.

Πρόσωπα, πρόσωπα εκκινούντο αέναα μέσα στο φαρδύ διάδρομο που άφηναν τα κρεβάτια τους. Άνθρωποι από όλα τα μέρη της πατρίδας και από πιο μακριά ακόμη. Με τις χαρακτηριστικές προφορές Λαρισινών ή Κρητικών και των νησιωτών, κοντοί, ψηλοί, μελαχρινοί, άσπροι, αδύνατοι, παχείς , πάσχοντες, όλος ο κόσμος αναγκασμένος να συμβιώνει.

Πνευματική ζωή, σπουδές καί ἀποκατάσταση (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-07-10.
Διαβᾶστε ἀκόμη ἤ καί ἀκοῦστε:

31 Aυγούστου Συναξαριστής Κατάθεση Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανακαίνηση Ναού Θεοτόκου εν τω Νεωρίω, των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων από την Πέργη, Φιλεόρτου, Διαδόχου, των Αγίων Επτά Παρθένων, των Αγίων 366 Μαρτύρων, Aidan, Cuthburge.

Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.
Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Νοῦς, νοερά ἐνέργεια καί καρδία κατά τούς Ἀγίους Πατέρες..


Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου πρέπει νά βρίσκεται στήν καρδιά. 
Ὁ νοῦς εἶναι ὁ ἱερέας καί ἡ καρδία τό ἐσωτερικό θυσιαστήριο τοῦ ἀνθρώπου πού θά πρέπει νά εἶναι ἀφιερωμένο στόν Θεό.
Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπους σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρας πρέπει νά βρίσκεται ἐντός τοῦ ἀνθρώπου, στήν καρδία του καί ἐκεῖ νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα (νά ἱερουργεῖ τελώντας μία ἀδιάλειπτη Θεία Λειτουργία στό ἐσωτερικό θυσιαστήριο τῆς ἀνθρωπινης καρδίας).
Δέν θά πρέπει νά διασκορπίζεται πρός τά ἔξω διά τῶν αἰσθήσεων, ἀλλά νά ἔρχεται «εἰς ἑαυτόν».

Κατάθλιψη, ἐγωισμός καί φιλαυτία (Κατά τούς ὁσίους Γέροντες Πορφύριο καί Παΐσιο).

Παθῶν με ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς ἀθυ­μίας ἐμπιπλῶσαί μου τὴν ψυχήν· εἰρήνευσον, Κόρη, τῇ γαλήνῃ, τῇ τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ Σου, Πανάμωμε[1] 
Ἕνας πρῶτος λόγος
Βέβαια, καλό θά ἦταν νά μήν ἀσχολούμαστε μέ τά πάθη. Ὁ μακαριστός π. Πορφύριος ἔλεγε νά «ἀφήσουμε» τίς ἀδυναμίες καί τό κακό· νά μήν μᾶς ἀπασχολεῖ ἡ ὕπαρξή τους. Ἀντίθετα νά προσπαθοῦμε νά βροῦμε τρόπους ν’ ἀγαπήσουμε τόν Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ καλλίτερη ἀντιμετώπιση τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας.
Νομίζω, ὅμως, ὅτι ὁ Γέροντας δέν ὑπονοοῦσε μέ τά λεγόμενά του ὅτι ἤθελε νά ἔχουμε ἄγνοια γιά τό τί εἶναι τά πάθη, πῶς δημιουργοῦνται καί πῶς θεραπεύονται. Ἁπλῶς δέν ἤθελε νά «ματώνουμε» ἀντιμετωπίζοντάς τα «κατά μέτωπο».

Δευτέρα, 30 Αυγούστου 2010

Ματαιότης ματαιοτήτων... (Ἐκκλησιαστής, Παλαιά Διαθήκη)(mp3)B'


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα-Σχόλια στόν Ἐκκλησιαστή στίς 24-08-08.

Ο Χρυσός κανόνας


Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣΤου μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου 
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» (Λουκ. 6,31)
ΣΤΗΝ εποχή μας, αγαπητοί μου, γίνεται κήρυγμα, χωλαίνουμε όμως στην εφαρμογή. Εάν από τα χίλια λόγια που ακούμε, εφαρμόζαμε ένα, θα ήμασταν ευτυχείς. Με την ελπίδα λοιπόν ότι τα λόγια μου θα βρουν κάποια απήχησι, παρακαλώ να προσέξετε. 
Η Εκκλησία, αγαπητοί μου, είναι θυσιαστήριο - κέντρο λατρείας, αλλά είνε και σχολείο. Και όπως ένα σχολείο έχει δάσκαλο, μαθητάς, έδρα, βιβλία, διδαχή, έτσι και εδώ.
Στο ουράνιο σχολείο της Εκκλησίας δάσκαλος δεν είνε ένας φιλόσοφος όπως ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης ή κάποιος άλλος από αυτούς που γέννησε η γη, δάσκαλος είνε το Πνεύμα το άγιο, που φώτισε τους αλιείς της Γαλιλαίας, και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, που είπε: Σεις να μη ονομασθήτε διδάσκαλοι και καθηγηταί, ένας είνε ο διδάσκαλος και ο καθηγητής σας, ο Χριστός (βλ. Ματθ. 23,8-10).Διαβάστε περισσότερα....

30 Αυγούστου Συναξαριστής Μεθεόρτια ἀποτομῆς κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου, Αλεξάνδρου Πατριάρχου, Ιωάννου Πατριάρχου, Παύλος ο Νέος, Φαντίνου Θαυματουργού, των Αγίων Έξι Μαρτύρων, Σαρματά Οσίου, Βρυαίνης Οσίας, των Αγίων 16 Θηβαίων Μαρτύρων, Ευλαλίου Ιεράρχου, των Αγίων Φήλιξ, Φουρτουνάτου, Σεπτιμίνου και Ιανουαρίου, Φύλακος Οσίου, Αλεξάνδρου Ρώσου, Φιλωνίδη Ιερομάρτυρα.

Μεθεόρτια ἀποτομῆς κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου



Ἀπολυτίκιον μεθεόρτιον Προδρόμου. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς πάντων ὑπέρτερος, τῶν Προφητῶν ἀληθῶς, αὐτόπτης καὶ Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Προφῆτα γεγένησαι· ὅθεν καὶ παρ’ Ἡρώδου, ἐκτμηθείς σου τὴν Κάραν, ἔδραμες τοῖς ἐν Ἅδῃ, προκηρύξαι τὸ λύτρον· διὸ σὲ Ἰωάννη Βαπτιστά, πόθῳ γεραίρομεν.

Κοντάκιον μεθεόρτιον τοῦ Προδρόμου. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῆς ἁγνοίας Πρόδρομε, τῷ οὐρανίῳ σου βίῳ, τὰς ἐνθέους χάριτας, ὡς ἔσοπτρον ἀπαστράπτων, ἤλεγξας, παρανομήσαντα βασιλέα· ἤνεγκας, τὸν διὰ ξίφους θάνατον χαίρων· διὰ τοῦτό σοι βοῶμεν· χαίροις Προφῆτα, καὶ Βαπτιστὰ τοῦ Χριστοῦ.

Μεγαλυνάριον μεθεόρτιον τοῦ Προδρόμου.
Κάραν ἐκτμηθείς σου ὦ Βαπτιστά, ἔδραμες ἐν Ἅδῃ, οἷα Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ, τοῖς ἐκεῖ δεσμώταις, τὴν λύτρωσιν κηρύττων. Ἀλλὰ τοὺς σὲ τιμῶντας, φρούρει καὶ φύλαττε.

Κυριακή, 29 Αυγούστου 2010

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Γ΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»
Μέρος Γ΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.
(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)


6. Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Μόνο ὅταν ἡ γέννηση τῶν παιδιῶν συνδυάζεται μέ τήν χριστιανική ἀνατροφή τους ἀπό τόν πατέρα καί τήν μητέρα, μπορεῖ νά ἔχει γιά αὐτούς σημασία ἀπό σωτηρολογική ἄποψη. Προσέξετε αὐτήν τήν φράση...

- Δηλαδή, σώζεται ἡ μητέρα, ἤ ὄχι, ὅταν γεννήσει  παιδιά; 
-Ὄχι.
-Πότε σώζεται;
-Ὅταν τά παιδιά της τά ἀναγεννήσει πνευματικά. Ὅταν τά βάλει στό δρόμο τοῦ Θεοῦ, τά μάθει νά ἐξομολογοῦνται, νά κοινωνοῦν , νά προσεύχονται, νά κάνουν ἀγώνα γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ὅταν τά ἐμπνεύσει ὥστε νά βάλουν σάν κύριο σκοπό τῆς ζωῆς τους τό νά ἐκπληρώνουν πάντα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό «ἀγαθό καί εὐάρεστο καί τέλειο».  Τότε… ὅταν σώζονται τά παιδιά, σώζεται καί ἡ μητέρα.
 Ἡ σωστή ἀνατροφή τῶν παιδιῶν ἔχει σωτηριολογική σημασία γιά τήν μητέρα. Τό νά γεννήσει παιδιά δέν εἶναι ἀρκετό. Μπορεῖ νά γεννήσει ἀκόμη καί πολλά παιδιά... δέν τήν σώζει αὐτό.
Ἐμεῖς τίς θαυμάζουμε τίς πολύτεκνες οἰκογένειες, καί ὄντως εἶναι ἀξιοθαύμαστοι οἱ ἄνθρωποι, γιατί

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ὁ Ἅδης τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς »

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ – Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ

Μετάφραση ἀπό τη ρωσική γλῶσσα:
Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Διδαχές τοῦ στάρετς Σάββα

α) Ἀποσπάσματα πού ἐλήφθησαν ἀπό τά κηρύγματά του (117-118)

Ὁ Ἅδης τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς


Ὁ Διάβολος κατοικεῖ στόν ἄνθρωπο μόνο μέχρι τό βάπτισμα, ἀλλά μετά τό  βάπτισμα ἐπιστρέφει σ’ αὐτόν, μόνο ὅταν ὁ ἄνθρω¬πος πέσει σέ ἁμαρτίες.  Τί Ἅδης στ’ ἀλήθεια ὑπάρχει μέσα στήν καρδιά, ὅταν ὁ Διάβολος κατοικήσει στήν ψυχή!  Θυμός, κακία, προσβολή μελαγχολία τόσο πολύ βασανίζουν τήν ψυχή, ὥστε ὁ ἄνθρωπος δέ βρίσκει τόπο νά σταθεῖ: Δέν τρώει, δέν πίνει, χάνεται ὁ ὕπνος του.  Στήν καρδιά ἐγκαταθίσταται ἐπίσης ἡ σαρκική ἐπιθυμία.  Στόν καιρό μας αὐτό τό πάθος ξεχύθηκε σάν ἕνα πελώριο κῦμα μέσα στή ζωή τῶν ἀνθρώπων.  Σέ κάποιους μέχρι τά γεράματα δέ σβύνουν αὐτά τά πάθη.  Γιά τόν ἱερέα ἡ πιό βαρειά ἁμαρτία εἶναι ἡ σαρκική.  Οἱ τύψεις τῆς συνειδήσεως τόν τυραννοῦν φοβερά, ὅταν αὐτός λειτουργεῖ ὄντας ἀκάθαρτος.  Σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις ὁ Θεός τόν ἀπομακρύνει ἀπό τήν τέλεση τῶν μυστηρίων καί ἀντι γι’ αὐτόν λειτουργοῦν Ἄγγελοι. Ὅταν ὅμως ἡ Χάρις ἀγγίξει τήν ψυχή, τότε κανένα σαρκικό αἴσθημα δέν μπορεῖ νά τήν ἀγγίξει.
Οἱ ἀμπαθεῖς ἄνθρωποι δέ βρίσκουν πουθενά ἡσυχία καί, ἀνα-ζη¬τώντας τή σωτηρία, θέλουν νά τρέξουν μακριά στήν ἔρημο, στό μοναστήρι. Ἀλλά ἡ ἀνθρώπινη καρδιά εἶναι μόνη της καί τά βάσανά της εἶναι κρυμμένα μέσα της. Ὅπου καί ἄν φύγει ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἠ καρδιά του θά ἐξάπτεται τό ἴδιο, δέ θά βρίσκει ἡσυχία.  Γιά νά μπορέσει νά ἀφανίσει αὐτόν τόν Ἅδή τῆς ψυχῆς πρέπει πρίν ἀπ΄

Ὁ φθόνος (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

1.Τίποτε δέν μᾶς χωρίζει περισσότερο, τόν ἕνα ἄνθρωπο ἀπό τόν ἄλλο, ὅσο ὁ φθόνος καί ἡ ζήλεια.
Τίποτε δέν  ὑπάρχει τό ὁποῖο τόσο πολύ νά μᾶς χωρίζει καί διασπᾶ μεταξύ μας ὅσο ὁ φθόνος καί ἡ βασκανία (ζήλεια).
2. Ὁ φθόνος στερεῖται κάθε συγγνώμης.
Ὁ φθόνος, τό φοβερό αὐτό νόσημα πού στερεῖται κάθε συγγνώμης.
3.Ὁ φθόνος εἶναι χειρότερος ἀπό τήν φιλαργυρία.
Ὁ φθόνος εἶναι κακό τό ὁποῖο καί ἀπό τήν ρίζα τῶν κακῶν φιλαργυρία εἶναι πολύ φοβερώτερο. Διότι ὁ φιλάργυρος τότε εὐχαριστεῖται, ὅταν αὐτός λάβει· ὁ δέ βάσκανος τότε εὐχαριστεῖται, ὅταν ὁ ἄλλος δέν λάβει, νομίζοντας δική του εὐεργεσία τήν δυστυχία τῶν ἄλλων.
4. Ὁ φθόνος εἶναι ἡ πιό μεγάλη μανία (τρέλλα).
Ἀπό αὐτό τό νόσημα τί ἄλλο θά μποροῦσε νά γίνει (ὑπάρξει) πιό τρελλό; Διότι ἐνῶ ἀμελεῖ τά δικά του κακά, λειώνει γιά τά ξένα καλά, κατασκευάζοντας γιά τόν ἑαυτό του ἄβατο τόν οὐρανό καί πρό τοῦ οὐρανοῦ δέ καί τόν παρόντα βίο τόν κάνει ἀβίωτο.
5. Ὁ φθόνος κατατρώγει τόν φθονερό.
Λοιπόν ὄχι τόσο πολύ τό ξύλο καί τό μαλλί  τρώγονται ἀπό τό σκουλήκι καί τόν  σκώρο πού κάθονται μέσα τους, ὅσο ὁ πυρετός τῆς βασκανίας κατατρώγει τά ὀστᾶ αὐτῶν πού βασκαίνουν καί καταστρέφει τήν σωφροσύνη τῆς ψυχῆς.

Ἐναλλακτική ἤ ὁλιστική ἰατρική- Ἀγιουρβεδα (AYURVEDA),χρωματοθεραπεία (AURA SOMA)καί ... ἀποκρυφισμός ἀνατολικῶν θρησκειῶν

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΤΟΝΙΖΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ. Διαβᾶστε τό ἄρθρο καί σταθεῖτε μακρυά ἀπό φάρμακα-βότανα-τρόφιμα πού ἔχουν σχέση μέ τήν ἀγιουρβέδα (εἶναι ἀγιουρβεδικά).

Ανορθόδοξες «Θεραπείες» της Νέας Εποχής
:
Χρωματοθεραπεία (Aura Soma) - Αγιουρβεδα (Ayurveda)

Πρωτ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος Δρ. Θ.

περιοδικό ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2007

Ο ανθρώπινος πόνος και η ασθένεια υπήρξε πάντα ένα φαινόμενο στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους πού έτυχε πολυμερούς προσέγγισης και ερμηνείας με κύριο παράγοντα φυσικά αντιμετώπισής του την ιατρική επιστήμη. Το πλήθος των παραμέτρων με τις οποίες συσχετίζεται το πρόβλημα της ασθένειας, υπήρξε η αφορμή τις τελευταίες δεκαετίες, πλήθος αποκρυφιστικών, εσωτεριστικών, γκουρουιστικών κ.ά. ομάδων, κομμάτια του παγκόσμιου αντιχριστιανικού μωσαϊκού της “Νέας Εποχής”, να χρησιμοποιούν μέσα στις διδασκαλίες τους θέματα πού σχετίζονται με την υγεία.

Φιλαργυρία: πῶς θεραπεύεται;(Ἁγ. Νικοδήμου-Πνευματικά γυμνάσματα)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-08-10 στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, Ἱπποδρομίου Θεσσαλονίκης.
Πηγή εἰκόνας: http://www.oramaworld.com/images/byzicons/wooden_icons/chv15_300.jpg

Το «κεράκι» πριν από το Ευαγγέλιο. Μνήμη αποτομής της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Του κ. Αχιλλέα Πιτσίλκα, διδάκτορα Θεολογίας



Στις 29 Αυγούστου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου, που χαρακτηρίστηκε στην Καινή Διαθήκη ως «λύχνος καιόμενος και φαίνων» (Ιω. 6,18), και ως Πρόδρομος του Κυρίου και ως «μείζων εν γεννητοίς γυναικών» (Ματ. 11, 11). Για να γίνουν δε πιο κατανοητά τα όσα αναφέρονται στη μνήμη αυτή, θα κάνουμε λόγο πρώτα για τα όσα αναφέρονται στο γεγονός της φυλάκισης, κατόπιν για τη γιορτή των Γενεθλίων του Ηρώδη και τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη και τελικά για τα όσα ακολούθησαν το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου, που δίκαια χαρακτηρίστηκε ως «Πρώτος πριν από τον Ένα». Ένα μονάχα θα έλεγα ακόμη προλογικό, ότι δηλαδή



«Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων, σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε.

Ανεδείχθης γαρ όντως των Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθρον βαπτίσας κατηξιώθης τον κηρυττόμενον, ότι της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευαγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος».

29 Αυγούστου Συναξαριστής

Αποτομή Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου, Θεοδώρας Οσίας, Αρκαδίου Θαυματουργού, Βασιλείου Μακεδώνα Αυτοκράτορα, Sebbi.




Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου



«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.

Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.

Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.

Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ

Επίσκοπος π. Αυγουστίνος Καντιώτης, Αιωνία του η μνήμη!

ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ, ΕΧΘΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 28-8-2010, ΚΑΙ ΩΡΑ 5 π.μ.
Ας μη λυπούνται οι πιστοί, που ο Γέροντας έφυγε από κοντά μας, γιατί ο Χριστός ζει και οι άνθρωποι του Θεού δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης από την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό και θα βρίσκεται πάντοτε κοντά στους  αγωνιζομένους χριστιανούς και θα πρεσβεύει υπέρ αυτών  και θα συναγωνίζεται μαζί τους.

Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010

Θετική σκέψη, Silva Μind control, Ψυχοδυναμική, Σαϊεντολογία: Ἐπίκινδυνες αιρέσεις.

ΟΙ «ΠΑΤΕΡΕΣ» ΤΗΣ «ΘΕΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ»
Η κίνηση γύρω από τη «δύναμη της σκέψης» εμφανίζεται ήδη στον περασμένο αιώνα. Ο Ralph ΝΝaldο Emersοn (1803-1882) διακήρυξε πώς η μόνη πραγματικότητα είναι το «θεϊκό στοιχείο», πού βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο, χρησιμοποίησε την ύπνωση με σκοπό να αφυπνίσει τις εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου και υποσχέθηκε με τη μέθοδο του ν' οδηγήσει στην πληρότητα της ύπαρξης. Παρόμοιες ιδέες διακήρυξε και ο Γάλλος Φαρμακοποιός Emile Cοue (1856-1926).
Όμως σαν «πατέρας» της «θετικής σκέψης» λογίζεται ο Jοseph Murphy (+1981). Βασικοί «ιεραπόστολοι» είναι ο Nοrmn Nincenτ Peale, ο Ε. Freiτag κα. Τα βιβλία τους κυκλοφορούν σήμέρα σε πολλά εκατομμύρια αντίτυπα

Μοναχός καί Μοναχισμός (Γέρων Σεραφείμ Σαββαϊτης)

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἡ τέλεια ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ Μοναχός εἶναι ἕνας καλός χριστιανός· συνεχιστής τῆς ἀποστολικῆς ζωῆς τῶν πρώτων χριστιανῶν.

Πνευματικές Συμβουλές του Γέροντος Σεραφείμ του Σαβαΐτου
       Οι παλαιοί άγιοι μοναχοί ονόμαζαν τη μοναχική ζωή, ζωή «ευαγγελική», δηλαδή ζωή σύμφωνη με τις εντολές του Ευαγγελίου.        «Μοναχός εστί ο μόνον των του Θεού εχόμενος όρων και λόγων, εν παντί καιρώ και τόπω και πράγματι». Η ζωή του μοναχού είναι αφιερωμένη στον Θεό, στην υπηρεσία του Θεού μόνο από υπερβολικό ουράνιο έρωτα.        Βιώνει τις θρησκευτικές αξίες εκούσια περιορισμένος, απομακρυσμένος από τον κόσμο, αλλά ζει για τον κόσμο και την Εκκλησία. «Πάντων κεχωρισμένος και τοις πάσι συνηρμομένος.».

Μετάνοια ἤ ὑψηλή Θεολογία; (MP3)(Ἀπό τόν Εὐεργετινό).


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-08-10.

Προσευχή-εὐχαριστία μετά τήν Θεία Λειτουργία καί τήν Θεία Κοινωνία.

Τί πρέπει νά κάνουμε ΜΕΤΑ ΤΉ ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ καί τήν ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ:
 α) Εὐχαριστία καί
β)Προσοχή. Πρέπει νά προσέχουμε ὥστε ἡ Θεία Λειτουργία νά συνεχίζεται στή ζωή μας μέ τήν συνεχή προσευχή καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου
α)Εὐχαριστία
Ἡ εὐχαριστία γιά τή Θεία  Λειτουργία πού ζήσαμε, διαφυλάττει τή Θεία Χάρη, πού δεχθήκαμε κατά τή διάρκειά Της.
 «Ἐκεῖνο πού φέρνει τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο», λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ, «εἶναι ἡ καρδιά πού κινεῖται πάντοτε σέ ἀκατάπαυστη εὐχαριστία»[1].

28 Αυγούστου Συναξαριστής Μωυσέως Αιθίοπα, Διομήδους και Λαυρεντίου, Δικαίου Βασιλιά Εζεκία, Άννας θυγατέρας του Φανουήλ, των Αγίων 33 Μαρτύρων από την Ηρακλεία, Δάμωνος Ιερομάρτυρα, Ειρήνης και Σοφίας Μαρτύρων.

Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς ὁ Αἰθίοπας

Ὁ Ὅσιος Μωυσῆς ἔζησε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν ληστής. Ἀλλὰ τὸ φῶς τῆς γνώσης καὶ τῆς μετανοίας δὲν ἄργησε νὰ φωτίσει τὸν δρόμο του. Ἡ μεγάλη ἐπιείκεια ποὺ ἔδειξε πρὸς αὐτὸν κάποιος χριστιανός, ἐνῶ αὐτὸς τὸν εἶχε βλάψει, ἐπέφερε στὸν Μωυσῆ ψυχικὴ ἀνακαίνιση.

Πίστεψε, ἔγινε χριστιανὸς καὶ κατόπιν μοναχός. Ἀγωνίστηκε σκληρὰ μέσα στὴν ἔρημο καὶ ἀπέκτησε μεγάλη πνευματικὴ σύνεση καὶ ἀρετή. Ἡ φήμη του ἔφερνε στὸ ἐρημητήριό του πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ ἄκουγαν μὲ δέος τὴ διδασκαλία του κατὰ τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κατάκρισης.

«Εἶμαι», ἔλεγε, «ὁ χειρότερος τῶν ἁμαρτωλῶν. Τὰ περασμένα μας ἁμαρτήματα πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντα μπροστά μας καὶ νὰ λυπούμαστε γι’ αὐτά. Αὐτὸ εἶναι ἡ καλύτερη μέθοδος γιὰ νὰ φυλάξουμε τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀσφαλή. Ἂν νομίσουμε ὅτι εἴμαστε πνευματικὰ ὄρθιοι, τότε ἀκριβῶς εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Γιὰ νὰ μὴ φοβόμαστε τὸν Θεό, ὀφείλουμε νὰ φοβόμαστε πολὺ τὸν ἑαυτό μας, δηλαδὴ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας».

Μὲ τέτοια ἁγία ζωή, ὁ Μωϋσῆς ἔφθασε στὸ 75ο ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ὥσπου ξαφνικά, εἰδωλολάτρες ληστὲς εἰσέβαλαν στὸ σπήλαιό του καὶ τὸν σκότωσαν μὲ μαχαίρια. (Σύμφωνα ὅμως μὲ τὴν Συναξαριακὴ πηγὴ τοῦ Ἅγιου Νικόδημου, ὁ Ἅγιος Μωϋσῆς ἀπεβίωσε εἰρηνικά).

Τί εορτάζουμε στη Μεταμόρφωση;(mp3)


Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στό ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς» στίς 6-08-10.
Πηγή εἰκόνας:http://1myblog.pblogs.gr/files/f/343022-0806_Metamorfosis1.jpg

Παρασκευή, 27 Αυγούστου 2010

Κατάθλιψη, ψυχικές αρρώστειες, λύπη: Προσευχές

Ψαλμοί γιά τήν κατάθλιψη, σύμφωνα μέ τήν χρήση τοῦ Ψαλτηρίου, ἀπό τόν ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη:
Ψαλμός 4ος: Γιά νά θεραπεύσει Θεός τούς εαίσθητους νθρώπους, πού ρρώστησαν πό μελαγχολία πό τή συμπεριφορά τν σκληρόκαρδων νθρώπων.
Δ 4.Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυΐδ.
2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·

ΓΑΜΟΣ Ἤ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ; (Τί συμβουλεύει ὀ Γέροντας Παΐσιος)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-07-10.

27 Αυγούστου Συναξαριστής Ποιμήν Οσίου, Λιβερίου Ομολογητού, Οσίου Επισκόπου Καρδούης, Βάπτιση Αιθίοπα Ευνούχου, Ανθούσας της Νέας, Φανουρίου Νεοφανούς, Αρκαδίου Βασιλέα, Θεοκλήτου Οσίου.


Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν

Μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀδέλφια τοῦ ἔκαναν μικρὴ μοναχικὴ ἀδελφότητα σὲ μία μικρὴ σκήτη στὴν Αἴγυπτο. Ἡγούμενος αὐτῆς τῆς ἀδελφότητας ἦταν ὁ Ποιμήν, ποὺ εἶχε ὅλα τὰ προσόντα πραγματικοῦ ποιμένας ψυχῶν. Ἡ φήμη του εἶχε φθάσει σὲ μακρινὲς περιοχὲς καὶ πολὺς κόσμος ἐρχόταν νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν συμβουλευθεῖ. Αὐτός, ὅμως, δεχόταν μόνο τοὺς μικροὺς καὶ ταπεινούς. Ὅσοι ἔρχονταν ἀπὸ περιέργεια, δὲν τοὺς δεχόταν, ἔστω καὶ ἂν ἦταν ἄρχοντες.

Κάποτε ἕνας ἀπ' αὐτοὺς θύμωσε ποὺ δὲν τὸν δέχθηκε. Καὶ ἐπειδὴ ἦταν δικαστής, συνέλαβε τὸν μοναχογιὸ τῆς ἀδελφῆς του Ὁσίου, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι τώρα θὰ ἐρχόταν ὁ ἴδιος ὁ Ποιμὴν σὲ αὐτόν. Ὁ Ὅσιος, ὅμως, ἔγραψε πρὸς αὐτόν: «Ἐξέτασον τὸν ἀνεψιόν μου κατὰ τοὺς νόμους. Εἶναι ἔνοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν ὅμως δὲν εἶναι, κᾶμε ὅπως θέλεις». Ὁ δικαστὴς θαύμασε τὰ γραφόμενα τοῦ Ὁσίου καὶ ἀμέσως ἀπέλυσε τὸν ἀνεψιό του.

Ὅλα αὐτά βέβαια, τὰ κατάφερνε ὁ Ποιμήν, διότι καλλιεργοῦσε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπεινοφροσύνη. Συχνὰ μάλιστα ἔλεγε: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ταπείνωσιν, ὅσην ἀπὸ τὸν ἀέρα τὸν ὁποῖον εἰσπνέει. Ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς». Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν πέθανε εἰρηνικά, προκύπτοντας σὲ ὅλες τὶς χριστιανικὲς ἀρετές.

Πέμπτη, 26 Αυγούστου 2010

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Β΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»
Μέρος Β΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.
(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)

4. Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ.

Ἀντίστοιχα καί τά παιδιά ἀγαποῦν τή μητέρα τους. Ἡ μητέρα κατά κανόνα ἀπολαμβάνει μεγάλη ἀγάπη ἀπ΄τά παιδιά της.  Τά παιδιά πλησιαζουν τήν μητέρα πολύ πιό εὔκολα ἀπό ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσωπο.
Γιά αὐτό ἡ μητέρα παίζει ἕνα κύριο ρόλο στήν  ἀγωγή. Ἀκόμα καί ὅταν ἡ μητέρα μαλώσει τά παιδιά, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἀκόμα καί ἄν τά ξυλοφορτώσει, κατόπιν τά παιδιά θά τρέξουνε πάλι στήν ἀγκαλιά της.
Τά παιδιά προτιμοῦνε τήν μητέρα περισσότερο  ἀπό ὅλα τά ἄλλα πρόσωπα, εἴτε μέσα, εἴτε ἔξω ἀπό τήν οἰκογένεια. Τίποτα δέν εἶναι ἀσφαλέστερο καί ἀναγκαιότερο, γιά τά παιδιά, λέει ὁ Ἱερός

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»



Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.141-142)
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
«Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»
Κάποτε ὁ στάρετς σέ κάποιους νεαρούς πού ἦσαν παρόντες σέ μιά παράκληση καί εἰρωνευόναν, μετά τήν ἀκολουθία τούς εἶπε:
-Νά, ἐμεῖς ἐδῶ προσευχηθήκαμε, ἀλλά δέν προσεύχονταν ὅλοι. Ἡ προσευχή εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ καί δέ δίδεται σέ ὅλους.  Γι’ αὐτό ὅποιος δέν ἔχει αὐτό τό δῶρο δέν μπορεῖ νά προσευχηθεῖ.
Ὁ μουσικός παίρνει τό βιολί του καί μέ αἴσθημα ἀφήνει νά βγοῦν διάφοροι ἦχοι. Ὅλοι τόν ἀκοῦνε καί θαυμάζουν: «Τί δῶρο!», λένε. Ἤ ὁ ζωγράφος ζωγράφησε ἕναν ὡραῖο πίνακα κι αὐτόν τόν θαυμάζουν γιά τό δῶρο, τό ταλέντο του.  Καί ἡ προσευχή, ἡ συνομιλία μέ τό Θεό εἶναι ἀνώτερη ἀπό τό χάρισμα τοῦ τραγουδιστῆ, τοῦ μουσικοῦ, τοῦ ζωγράφου.  Καί τό νά γελᾶς μέ τό χάρισμα τῆς προσευχῆς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου εἶναι τρομερό καί ἀπρεπές.
Στά οὐράνια σκηνώματα, κι ἐκεῖ θά ψάλλονται προσευχές, ἀλλά ἐκεῖ θά ἀναπέμπονται ὄχι προσευχές μετάνοιας, ἀλλά ὕμνοι δοξολογίας.  Θά δοξάζουν τό Θεό: «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός!», «Σέ ὑμνοῦμεν».  Δέ θά ψάλλουν ἐκεῖ: «Κύριε, ἐλέησον», «Παράσχου Κύριε», ἀλλά θά ψάλλουν: «Σοί Κύριε». Ἐμεῖς ἐδῶ σπανίως ψάλλουμε : «Σοί Κύριε», ἐπειδή, πρός τό παρόν, ζητοῦμε ὅλη τήν ὥρα

Αγία Γραφή-Πώς πρέπει να την μελετάμε; (Από τον Ευεργετινό)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-08-10.
Πηγή εἰκόνας:http://www.apostoliki-diakonia.gr/bible/3a.jpg

Βάπτιση, Γάμος καί ...βεβήλωση;

Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ
«λεγα πώς τή γλύτωσα, μά σχημα τά νέα.
Βάπτιση μο τοιμάζουνε μέ μπόλικη παρέα.
Μο επαν δέν εναι τίποτα, ραĩα θά περάσω.
Ρώτησα μως κι μαθα καί λέω νά τό σκάσω.
Καλά – καλά στά ψάλλουνε, σέ γδύνουν, σέ λαδώνουν
καί στό νερό σέ βάζουνε καί τό μαλλί σο κόβουν.

λα ατά θά τά τραβήξω τήν Κυριακή…
στίς 11.00 στόν ερό Ναό….»

Τό παραπάνω κείμενο εναι να πό τά πιό πια καί συνηθισμένα προσκλητήρια σέ βάπτιση νηπίου πό ρθόδοξη, δυστυχς, οκογένεια. πάρχουν καί χειρότερα, τά ποĩα καταργον τελείως κάθε ασθηση σοβαρότητας καί ερότητας το μεγάλου Μυστηρίου το Βαπτίσματος.

Περί μεταμόσχευσης. Αρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ

…διαβάζω περισσότερο και βρήκα μάλιστα δυνάμεις να γράψω και μερικά γράμματα. Γενικά τα γράμματα έγιναν για μένα ένας εφιάλτης. 
Δυστυχώς, από μένα και σε αυτή την κατάσταση που βρίσκομαι, οι άνθρωποι περιμένουν γράμματα γεμάτα προσοχή και κα­τανόηση. Ο καθένας περιμένει αυτό, ανεξάρτητα από τα ενδιαφέροντά του, τη θέση του ή την κατάστασή του. Προ πολλού έθεσα ως στόχο μου να έχω τέτοια γνώση του αν­θρώπου, για να μπορώ πραγματικά να εισδύω στα βιώμα­τα του καθενός, ώστε να είμαι σε θέση να μοιράζομαι πραγματικά τα παθήματά του. Στην περίπτωση αυτή δη­μιουργείται η ακόλουθη εικόνα:

Είναι αδύνατο να εννοήσω τι συμβαίνει, αν εισέρχομαι στην καρδιά -του άλλου αν­θρώπου ή τον δέχομαι στη δική μου καρδιά
Εσύ πώς το βλέπεις αυτό; Τί είναι πιο σωστό να πούμε;  Ίσως, όταν γί­νεται λόγος όχι για εκείνο που "βλέπει" ο χειρούργος -δη­λαδή απλώς ένα κομμάτι σάρκας, έναν από τους μυς-, αλλά για το πραγματικό κέντρο της υπάρξεώς μας, αποδεικνύεται ότι η καρδιά μας σε όχι μικρότερον βαθμό αλλά ίσως και σε ακόμη μεγαλύτερο υπερβαίνει τα όρια αυτού του κόσμου, υπερβαίνει αυτό το επίπεδο. 
Και "εκεί", στο υπερκόσμιο επίπεδο, στην κίνηση της αγάπης, οι άν­θρωποι γίνονται τόσο οικείοι, ώστε να εξαφανίζονται τα "σύνορα" μεταξύ τους. Με την ευκαιρία αυτή θα σου πω ότι με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο είμαι εναντίον της μεταμοσχεύσεως της καρδιάς. Εκτός των άλλων, η πράξη αυτή βρίσκεται σχεδόν πάντοτε στα όρια του φόνου του δότη.  
Ιδιαίτερα κατά τους τελευταίους καιρούς το πιο "ε­πιτυχημένο", από ιατρική άποψη, πείραμα έγινε στη Νό­τια Αφρική. Θυμάμαι την παρακάτω ιστορία: Κάποιος που δεν πίστευε περιγράφοντας ζεστά και
γλαφυρά έλεγε ότι είδε πολλούς ναούς, αριστουργήματα αρχιτεκτονικής, πλήθος υπέροχων θρησκευτικών πινάκων, άκουσε πολύ ελκυστική μουσική, αλλά δεν είδε τον Θεό... Και ένας γέ­ρος

Αντί οι γέροι να γίνουν όπως τα παιδιά, κάνουν τα παιδιά γέρους! (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Γράφετε. πόσο αγαπάτε τα παιδιά εξαιτίας της υπέροχης ευγνωμοσύνης τους, η οποία έχει χαθεί στους μεγάλους ή έχει περιοριστεί αρκετά. Δίνετε παραδείγματα. Θα σας δώσω και εγώ ένα. Ο μητροπολίτης της Αγίας Πετρούπολης Ισίδωρος έλεγε συχνά πως όταν ήταν παιδί ήταν ξυπόλυτος. Κάποιος άνθρωπος ονόματι Πέτρος τον λυπήθηκε και του αγόρασε ένα ζευγάρι γαλότσες με λαστιχένιες σόλες για πέντε καπίκια. Αυτή η μικρή ευεργεσία χαράχθηκε τόσο βαθιά στη μνήμη του μικρού Ισίδωρου, ώστε μετά και κατά τη διάρκεια πενήντα χρόνων ως ιερέας και ως επίσκοπος συχνά στις λειτουργίες μνημόνευε τον ευεργέτη του Πέτρο.Παρακάτω γράφετε, ότι ακριβώς επειδή αγαπάτε τα παιδιά γι’ αυτό τα λυπάστε. Διότι ήρθαν δύσκολοι καιροί για την παιδική ψυχή, για τον παιδικό χαρακτήρα. Οι αντιθέσεις σαν κρύοι άνεμοι κτυπούν τα παιδιά στο σπίτι, στο σχολείο και τον δρόμο. Και δεν είναι ότι απλά φέρνουν μπροστά στα παιδιά δύο ποτήρια, αλλά δύο αντίθετες θεωρίες για τη ζωή, την εκπαίδευση, την οικογένεια, την πατρίδα, ακόμα δε περισσότερο μπερδεύουν τα παιδιά με αντίθετα παραδείγματα. Θα επιθυμούσατε κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση για τα παιδιά που θα τα προστάτευε από τη σύγχρονη ανευθυνότητα και σύγχυση.
Ο Χριστός είπε: «Αν δεν αλλάξετε κι αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού» (Ματθ. 18,3). Ο Χριστός, λοιπόν, βλέπει μεγαλύτερη ανάγκη στην εκπαίδευση των ενηλίκων παρά των παιδιών. Δείχνει τη μέθοδο, πως πρέπει να εκπαιδευτούν οι ενήλικες. Πολύ απλά: Κοιτάζοντας τα παιδιά. Αλλά είπε πως πρέπει να εκπαιδεύσουμε και τα παιδιά: «Αφήστε τα παιδία και μην τα εμποδίζετε να έλθουν κοντά μου» (Ματθ. 19.14). Αφήστε τα παιδιά να πλησιάσουν το Χριστό

Η νέα γενιά ναρκωτικών. Τα «Ηχητικά ναρκωτικά»

Ναρκωτικά με τη μορφή ήχου κυκλοφορούν πλέον στο διαδίκτυο. Πρόκειται για αρχεία, τα οποία αφού ο χρήστης «κατεβάσει» από το Ίντερνετ, τα αποσυμπιέζει με ειδικό πρόγραμμα και τα ακούει μέσω ακουστικών.

Λόγω του διαφορετικού κύματος συχνότητας προκαλούν αντιδράσεις που μοιάζουν με αυτές που προκαλούν το αλκοόλ, η μαριχουάνα, τα χάπια έκταση, το Lsd και η κοκαΐνη.

Η τιμή τους κυμαίνεται από 2,5 έως 200 δολάρια.

Η επίδραση των ηχητικών ναρκωτικών σταματά με το που σταματήσει ο ήχος, ωστόσο οι νευροψυχολόγοι επισημαίνουν ότι μπορεί να προκαλέσουν βλάβες μη αναστρέψιμες, όπως διαταραχή στον ύπνο και φοβικές καταστάσεις.

Δείτε το βίντεο από τον skai

26 Aυγούστου Συναξαριστής Αδριανού και Ναταλίας, των Αγίων 23 Μαρτύρων, Αττικού και Σισινίου, Ιβιστίωνος Οσίου, Αδριανού, Τιθόη Οσίου, Ιωάσαφ Οσίου, Γελασίου.

Οἱ Ἅγιοι Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία οἱ Μάρτυρες


Ὁ Ἅγιος Ἀδριανός, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ, ἦταν παντρεμένος μὲ τὴν Ναταλία.

Μία μέρα λοιπὸν εἶδε 23 χριστιανούς, νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν
γιὰ τὴν πίστη τους. Ὁ Ἀδριανὸς ἐντυπωσιάστηκε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἄκουσε καὶ
δήλωσε στοὺς εἰδωλολάτρες ὅτι εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός. Ἀμέσως τὸν
ἔπιασαν καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴν φυλακή. Ἐκεῖ πῆγε ἡ Ναταλία νὰ τοῦ
συμπαρασταθεῖ καὶ νὰ τοῦ πεῖ νὰ μὴν λυγίσει.

Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλὰ καὶ φρικτὰ βασανιστήρια παρέδωσε τὸ
πνεῦμα του. Ἀξιοσημείωτο εἶναι, ὅτι ὅταν οἱ εἰδωλολάτρες ἐπιχείρησαν νὰ
τοῦ κάψουν τὸ σῶμα, ξέσπασε μία δυνατὴ νεροποντὴ ἡ ὁποία ἔσβησε τὴ
φωτιά.

Τὸ σῶμα τοῦ ἐνταφιάστηκε ἀπὸ τὴν γυναῖκά του τὴν Ναταλία, ἡ ὁποία μετὰ
ἀπὸ λίγο καιρὸ θάφτηκε δίπλα του, ἀφοῦ μαρτύρησε καὶ αὐτὴ γιὰ τὸν
Χριστό.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Ἀναφαίρετον, ὄλβον ἡγήσω, τὴν σωτήριον, πίστιν τρισμάκαρ, καταλιπὼν τὴν
πατρῴαν ἀσέβειαν· καὶ τῷ Δεσπότῃ κατ’ ἴχνος ἑπόμενος, κατεπλουτίσθης
ἐνθέοις χαρίσμασιν· Ἀδριανὲ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, ὁμοῦ σὺν
Ναταλίᾳ τῇ θεόφρονι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου