ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ(MP3)
.jpg)
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-08-10 στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς».
Πηγή εἰκόνας: http://anavaseis.blogspot.com
Δωρεά οργάνων; Ἡ Παγίδα τῆς Δωρεᾶς ὀργάνων καί ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας
Του πρεσβυτέρου Εὐθυμίου Μουζακίτη ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ ἈμαρουσίουΣτή σημερινή ἐποχή τῶν ἰατρικῶν ἐπιτευγμάτων καί τῆς παραπληροφόρησης, κυκλοφορεῖ μία λανθασμένη ἀντίληψη ὅτι ἡ δωρεά ὀργάνων σώματος εἶναι ἡ μεγαλύτερη προσφορά, ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη ἀνθρωπιᾶς καί μεγαλοψυχίας. Μ’ αὐτό τό ἐπιχείρημα προτείνουν στούς ἀνθρώπους νά γίνουν δωρητές ὀργάνων. Κάθε “ἐγκεφαλικά νεκρός” μπορεῖ νά θεωρηθεῖ "δότης ὀργάνων". Αὐτό σημαίνει ὅτι κύρια ὄργανα μποροῦν νά χρησιμοποιηθοῦν ὡς μοσχεύματα γιά ἀσθενεῖς πού δηλώνονται σέ μία λίστα γιά μεταμόσχευση. Ὁ δότης, νοσηλεύεται ἤδη σέ μία μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας συνδεδεμένος σέ πολλά μηχανήματα πού βοηθοῦν τή λειτουργία τῆς καρδιάς καί τῆς ἀναπνοῆς.
Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»
Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής» - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.137-140)
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα π.Ιωάννου Φωτοπούλου
«Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»
Ὁ μπάκουτσα, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, συχνά ἐξομολογοῦσε τούς προσκυνητές μέ δάκρυα καί συνέπασχε μέ τίς ἀδύναμους ἀνθρώπους.
«Πολλές φορές ἐξ αἰτίας ἐπείγουσας ἐργασίας στά καθήκοντα σου, ἤ ἐξ αἰτίας τῆς θέσεως σου στήν οἰκογένεια ἤ τήν κοινωνία, χρειάζεται νά ἐλαττώσεις τόν ἀγῶνα σου στή νηστεία ἤ τήν προσευχή. Τό νά ὑπηρετεῖτε μέ πραότητα τόν πλησίον εἶναι ἀνώτερο ἀπό τό νά κάνετε τόν κανόνα σας καί νά πηγαίνετε μέ καταβεβλημένες δυνάμεις στό ναό. Ὁ Κύριος δέν ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο».
Ἕνα τέτοιο χαρτί μέ τό προαναφερθέν περιεχόμενο ἔλαβε μιά ἀπό τίς πνευματικές θυγατέρες τοῦ π. Σάββα πού βρίσκοταν σέ ἀπορία: τί νά κάνει, πῶς νά ἐνεργήσει; Νά πάει στό ναό ἤ νά κάνει τό διακόνημά της; Ὁ γέροντας τήν πρόλαβε καί ἀπάντησε στήν ἀπορία της.
Νά τί ἔλεγε ὁ π. Σάββας γιά τήν προσευχή:
-Κάνοντας τήν προσευχή σου, στάσου και συναισθάνσου ὅτι προσεύχεται στόν ἴδιο τόν Κύριο καί Θεό, στήν Πανάχραντη Δέσποινα ἤ σ’ αὐτούς εὐαρέστησαν τό Θεό, τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἀοράτως
Περί σεμνῆς ἐμφανίσεως
Ἀπ’ τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ
«Ὅποια γυναῖκα πηγαίνει στήν Ἐκκλησία καί σκεπάζεται μέ τήν ντροπή, φαίνεται ὡς μάλαμα. Ἄς μοῦ τό εἰπῇ, νά βάλω ὅλους τούς χριστιανούς νά τήν συγχωρέσουνε καί νά παρακαλῶ τόν Θεό εἰς ὅσον καιρόν καί ἄν ζήση διά τήν ψυχή της καί διά τά παιδιά της»
(Α΄ καί Ζ΄ Διδαχή).
25 Αυγούστου Συναξαριστής Βαρθολομαίου Αποστόλου, Τίτου Αποστόλου, Σάββα, Επιφανίου, Ιωάννη και Γενναδίου, Μηνά Αρχιεπισκόπου, Ιωάννη Καρπαθίου.
Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη. Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό. Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός. Μὲ σεβασμὸ τότε, συνόδευσαν τὴν θήκη μὲ τὸ ἅγιο λείψανο ἐκεῖ ὅπου θαυματουργικὰ ὑπέδειξε ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καὶ ὅπου κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναός.
Δίκαια, ἔτσι, μπορεῖ νὰ πεῖ κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». Θαυμαστὸς εἶναι ὁ Θεὸς στὶς προστασίες ποὺ παρέχει στοὺς Ἁγίους Του, ποὺ εἶναι ἀφοσιωμένοι σ’ Αὐτόν.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό. Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός. Μὲ σεβασμὸ τότε, συνόδευσαν τὴν θήκη μὲ τὸ ἅγιο λείψανο ἐκεῖ ὅπου θαυματουργικὰ ὑπέδειξε ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καὶ ὅπου κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναός.
Δίκαια, ἔτσι, μπορεῖ νὰ πεῖ κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». Θαυμαστὸς εἶναι ὁ Θεὸς στὶς προστασίες ποὺ παρέχει στοὺς Ἁγίους Του, ποὺ εἶναι ἀφοσιωμένοι σ’ Αὐτόν.
Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010
Έγινε κλέφτης, αλλά είχε πολλή ευλάβεια στη Θεοτόκο!
Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο στη Δέσποινα Μαρία , διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, που παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Για τούτο πρέπει και εμείς να τιμούμε τη Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες.Ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωάννης νικήθηκε και έγινε κλέφτης, έγινε και καπετάνιος σε 100 κλέφτες· αλλά είχε πολλήν ευλάβεια στη Θεοτόκο και κάθε πρωί και βράδυ έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Θέλοντας ο πανάγαθος Θεός να τον σώσει για την ευλάβεια που είχε στη Θεοτόκο, έστειλε ένα άγιο ασκητή, τον οποίον άμα είδαν οι κλέφτες τον έπιασαν. Τους λέει ο ασκητής: Σας παρακαλώ, να με πάτε στον καπετάνιο σας, διότι έχω να σας πω λόγο για το καλό σας. Τον πήγαν στον καπετάνιο και του λέει: Κράξε μου όλα τα παλληκάρια να έλθουν να σας πω ένα λόγο. Τους κράζει ο καπετάνιος και ήλθαν. Λέει ο ασκητής: Δεν έχεις άλλον; Έχω, λέει, ένα μάγειρο. Του λέει του ο ασκητής: Κράξε τον να έλθει. Και άμα ήλθε, δεν μπορούσε να δει τον ασκητή ο μάγειρος, αλλά γύριζε το πρόσωπό του σε άλλο μέρος. Τότε του λέει ο ασκητής: Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να μου ειπείς ποιός είσαι και ποιός σε έστειλε και τί κάνεις εδώ που κάθεσαι; Αποκρίθηκε ο μάγειρος και λέει: “Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψέμα λέω, αλλά τώρα,
Η συγχώρηση των εχθρών του (24 Αυγούστου – παραλαβή σκηνώματος Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου)
Η ψυχή του ευφραινόταν στη γαλήνη της ζωής στο μοναστήρι· χόρταινε και γέμιζε χαρά. Μα δεν άργησε να τον βρει μια μεγάλη θλίψη. Κάποιος σκότωσε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Σιγούρο! Είναι εύκολο να φαντασθεί κανείς πόσο πόνεσε η ψυχή του αγίου! Οι άγιοι λυπούνται για το κάθε κακό, που γίνεται στον κόσμο. Πόσο περισσότερο, για τόσο μεγάλα εγκλήματα!
Αλλά να, μια ημέρα έρχεται στο μοναστήρι ένας ξένος έντρομος. Πέφτει στα πόδια του Αγίου και τον καθικετεύει:
-Λυπήσου με, άνθρωπε του Θεού! Κρύψε με. Ψάχνουν να με βρουν! Και αν με βρουν, θα με σφάξουν σαν αρνί! Σώσε με!…
- Γιατί, παιδί μου, Τί κακό έκαμες;
-Σκότωσα άνθρωπο! Λυπήσου με! Κρύψε με! Από στιγμή σε στιγμή φθάνουν! Με έχουν πάρει από πίσω!….
- Ποιοί, παιδί μου; Ποιοί;
- Οι Σιγούροι! Σκότωσα τον αδελφό τους!… Τρέμει ο άγιος από τον πόνο. Δάκρυα τρέχουν στα μάτια του. Και με φωνή σβησμένη ψελλίζει: Και τί σου έφταιξε ο καλός αυτός άνθρωπος;
Μα δεν προχωρεί. Θυμάται τον λόγο του Χριστού: Αγαπάτε τους εχθρούς σας. Συγχωρείτε και ευεργετείτε τους εχθρούς σας, αν θέλετε να είσθε τέκνα του επουρανίου Πατέρα. Και ακόμα ο άγιος
Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 4ο. Η ορθόδοξη παράδοση. «Να αφήσουμε μια καλή παράδοση»
Λόγοι Α΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Να αφήσουμε μια καλή παράδοση
- Πώς μερικά μέρη, Γέροντα, έχουν καλούς ανθρώπους;
- Υπάρχουν καλοί άνθρωποι, άφησαν μια καλή σειρά και τώρα συνεχίζεται μια καλή παράδοση. Δεν είναι ότι το χώμα βγάζει καλούς ανθρώπους! Όταν ένας τόπος έχη καλή παράδοση ή κακή παράδοση, αυτό συνεχίζεται. Εκεί στην Ήπειρο ήταν κάποιο χωριό, κοντά στα αλβανικά σύνορα, που οι κάτοικοί του πήγαιναν στον Εσπερινό, στην Θεία Λειτουργία, όποτε είχε, ακόμη και στο Απόδειπνο. Και –πώς να πη κανείς;- ζούσαν τον Παράδεισο και από αυτήν την ζωή, θα πάνε και στον Παράδεισο στην άλλη ζωή. Αυτοί βοήθησαν τον εαυτό τους, βοήθησαν και την άλλη γενιά, και δημιούργησαν μια καλή συνέχεια. Και όταν οι απόγονοί βρεθούν σε μια παράδοση καλή, συνεχίζεται μια παράδοση καλή. Στο διπλανό ακριβώς χωριό όλοι έκλεβαν. Έναν παπά έβγαλε το χωριό αυτό, και αυτός έκλεβε εικόνες από την Εκκλησία! Όχι ότι σ’ αυτό το χωριό ήταν το χώμα τέτοιο, αλλά οι άνθρωποι εκεί είχαν αυτήν την κακή συνήθεια. Άφησαν έτσι μια κακή σειρά, και αυτή η παράδοση η κακή συνεχίζεται. Θέλει πολλή δουλειά, για να έρθη εκεί μια καλή παράδοση. Και βλέπεις, όταν κάποιος είναι κακός, προσπαθούν να αποδείξουν όλοι πως δεν είναι από τον τόπο τους· ψάχνουν για την καταγωγή του. Όταν είναι κάποιος άγιος, κοιτάνε ποιος θα προλάβη να τον κάνη δικό του! Σαν τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό· ενώ είναι Στερεοελλαδίτης, τον έβαλαν στους Ηπειρώτες Αγίους, επειδή ο πατέρας του ήταν από τα Γραμμενοχώρια της Ηπείρου· ήθελε-δεν ήθελε ο Άγιος!
Γνώρισα έναν οικογενειάρχη που, όταν μιλούσε, κουνούσε το δάκτυλό του συνέχεια και νευρικά. Μετά και τα παιδιά του, όταν μιλούσαν, κουνούσαν και εκείνα το δάκτυλό τους! Γιατί τα παιδιά
24 Αυγούστου Συναξαριστής Ευτυχούς Ιερομάρτυρα, Τατίωνος, Γεωργίου Λιμνιώτη, Κοσμά του Αιτωλού, Ανακομιδή Λειψάνου Αγίου Διονυσίου Εκ Ζακύνθου, Αρσενίου Οσίου.
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γεννήθηκε στὸ Μονοδένδρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τοῦ ἔμαθαν τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Σὲ ἡλικία 20 χρόνων πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου. Στὴν συνέχεια πῆγε στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου ἐκάρη μοναχὸς καὶ χειροτονήθηκε καὶ ἱερέας.
Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει. Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ πατριάρχη, γύρισε στὴν Ἑλλάδα καὶ κυριολεκτικὰ τὴν ὄργωσε ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη. Ἀπ’ ὅπου πέρναγε πλῆθος πιστῶν «ραγιάδων», τὸν ἄκουγε μὲ πολλὴ προσοχή. Εἶναι χαρακτηριστικὸ αὐτὸ ποὺ εἶπε κάποτε στὴν ὁμιλία του σ’ ἕνα χωριὸ: «Ἦρθα στὸ χωριό σας νὰ σᾶς κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δίκαιο λοιπὸν εἶναι νὰ μὲ πληρώσετε γιὰ τὸν κόπο μου. Ὄχι ὅμως μὲ χρήματα, γιατί τί νὰ τὰ κάνω; Ἡ πληρωμή μου εἶναι νὰ βάλετε τὰ λόγια του Θεοῦ στὴν καρδιά σας γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν αἰώνια ζωή».
Ἀπ’ ὅπου πέρασε ἐκτὸς ἀπὸ τὶς διδασκαλίες ποὺ ἔκανε, ἔκτιζε σχολεῖα, βοηθοῦσε τοὺς ἀπόρους καὶ γενικῶς ἔκανε πολλὰ καλά.
Τελικὰ ἐπειδὴ ἔκανε κακὸ στοὺς Τούρκους, συνελήφθη καὶ ἀπαγχονίστηκε τὸ 1779.
Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει. Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ πατριάρχη, γύρισε στὴν Ἑλλάδα καὶ κυριολεκτικὰ τὴν ὄργωσε ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη. Ἀπ’ ὅπου πέρναγε πλῆθος πιστῶν «ραγιάδων», τὸν ἄκουγε μὲ πολλὴ προσοχή. Εἶναι χαρακτηριστικὸ αὐτὸ ποὺ εἶπε κάποτε στὴν ὁμιλία του σ’ ἕνα χωριὸ: «Ἦρθα στὸ χωριό σας νὰ σᾶς κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δίκαιο λοιπὸν εἶναι νὰ μὲ πληρώσετε γιὰ τὸν κόπο μου. Ὄχι ὅμως μὲ χρήματα, γιατί τί νὰ τὰ κάνω; Ἡ πληρωμή μου εἶναι νὰ βάλετε τὰ λόγια του Θεοῦ στὴν καρδιά σας γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν αἰώνια ζωή».
Ἀπ’ ὅπου πέρασε ἐκτὸς ἀπὸ τὶς διδασκαλίες ποὺ ἔκανε, ἔκτιζε σχολεῖα, βοηθοῦσε τοὺς ἀπόρους καὶ γενικῶς ἔκανε πολλὰ καλά.
Τελικὰ ἐπειδὴ ἔκανε κακὸ στοὺς Τούρκους, συνελήφθη καὶ ἀπαγχονίστηκε τὸ 1779.
Δευτέρα, 23 Αυγούστου 2010
Άποψη αγιορειτών πατέρων για τις λεγόμενες εμφανίσεις του γέροντα Παϊσίου
Μας ζήτησαν να ενημερώσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, και να έχουμε εμπιστοσύνη στην Θεία Πρόνοια, να μην είμαστε ολιγόπιστοι, ή να μην πιστεύσουμε ότι θα σωθούμε συσσωρεύοντας υλικά, τρόφιμα, πρώτες ύλες ή οτιδήποτε άλλο, αντίθετα να «συσσωρεύσουμε» προσευχή, εγκράτεια, νηστεία, νήψη και πνευματική εγρήγορση.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ ΠΑΣΧΟΥΝ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ...
Περί των Γαλιλαίων, ων το αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών
Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ, ΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΙΛΑΤΟΣ ΕΜΙΞΕ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΘΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ
«Παρήσαν δε τινες εν αυτώ τω καιρώ απαγγέλλοντες αυτώ περί των Γαλιλαίων, ων το αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών, και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους Γαλιλαίους εγένοντο, ότι τοιαύτα πεπόνθασιν; ουχί, λέγω υμίν, αλλ΄ εάν μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε.» (Λκ. 13, 1-3).
Αν νομίζετε ότι δεν μας αφορούν εμάς αυτά τα λόγια του Χρίστου κάνετε λάθος.
ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ
«Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός» (Γέροντας Παϊσιος)
Σήμερα ο κόσμος γέμισε ασφάλειες-ανασφάλειες, αλλά, για να είναι απομακρυσμένος από τον Χριστό, νιώθει την μεγαλύτερη ανασφάλεια. Σε καμμιά εποχή δεν υπήρχε η ανασφάλεια που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι. Και επειδή δεν τους βοηθούν οι ανθρώπινες ασφάλειες, τρέχουν τώρα να μπουν στο καράβι της Εκκλησίας, για να νιώσουν πνευματική ασφάλεια, γιατί βλέπουν ότι το κοσμικό καράβι βούλιαξε. Αν όμως δουν ότι και στο καράβι της Εκκλησίας μπαίνει λίγο νερό,
Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-Νέα Υόρκη (Ground Zero): Ναι στο τζαμί. Όχι στον ελληνορθόδοξο Ναό.
Η ιστορική εκκλησία του Αγίου Νικολάου κάτω από τους δίδυμους πύργους, που λειτουργούσε από το 1922 και καταστράφηκε την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Ο διάβολος στην τηλεόραση
VatopaidiFriend: Εδώ και χρόνια ο άγιος γέροντας Ιωσήφ την τηλεόραση την έλεγε “τηλεκόλαση”.
Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξανδρούπολη: «Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχομε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γυιός μου Χρήστος ήταν τριάμισι χρόνων, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζη το σπίτι, να την ακόλουθή και να θυμιάζη (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβάνοντας το «Κύριε ελέησον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου