Ο Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και Καθηγητής της Ερήμου (Εορτή Θεοδόσιος)
Ο Όσιος Θεοδόσιος καταγόταν από την κωμόπολη της Μωγαρισσού, η οποία
ανήκε στην επαρχία της Καππαδοκίας. Έζησε κατά τους χρόνους του Λέοντος
του Θρακός και έφτασε έως και τους χρόνους του αυτοκράτορα Αναστασίου
(491-518 μ.Χ.).
Ο πατέρας του ονομαζόταν Προαιρέσιος και η μητέρα του Ευλογία. Ήταν και οι δύο ευσεβείς και πιστοί άνθρωποι. Ο Θεοδόσιος όμως, από θείο ζήλο, δεν ακολούθησε την έγγαμο ζωή, αλλά το μοναχικό βίο.
Γι’ αυτό έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους.
Στη συνέχεια μετέβη από εκεί και ήλθε στην Αντιόχεια, όπου επισκέφθηκε τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη, ο οποίος το εμύησε στα της μοναχικής πολιτείας και της αρετής και του προείπε ότι θα γίνει ποιμένας πολλών λογικών προβάτων.
Ασκήτεψε κοντά στο θαυμαστό και ενάρετο ασκητή, που ονομαζόταν Λογγίνος, με τον οποίο μαζί μελετούσε, συζητούσε και προσευχόταν και του οποίου σπούδαζε την πνευματική διαύγεια και τη μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ο Όσιος Θεοδόσιος από την προσευχή και την άσκηση, έφθασε σε τόσο ύψος ηθικής τελειότητας, ώστε να επιτελεί, με την χάρη του Θεού, θαύματα. Ο Άγιος είχε κατασκευάσει έναν τάφο για τον εαυτό του, ώστε βλέποντάς τον να θυμάται το θάνατο.
Τον τάφο αυτόν εγκαινίασε με τον θάνατό του ένας Άγιος ασκητής, ονόματι Βασίλειος. Τον ασκητή λοιπόν αυτόν, ενώ είχε πεθάνει, μόνο ο Θεοδόσιος και ένας άλλος μοναχός τον έβλεπαν να στέκεται ανάμεσα στους άλλους μοναχούς και να συμψάλλει. Στους υπόλοιπους μοναχούς ο Βασίλειος ήταν αθέατος.
Ένα άλλο θαύμα του Αγίου, είναι το ότι σε έναν τόπο στον οποίο πρόκειται να ιδρύσει μοναστήρι, άναψε σβησμένα κάρβουνα, χωρίς να έχει φωτιά.
Αλλά και το προορατικό χάρισμα είχε λάβει από τον Θεό ο Άγιος. Έτσι προείπε την καταστροφή που θα γινόταν στην Αντιόχεια από μεγάλο σεισμό.
Ο Όσιος Θεοδόσιος υπήρξε και καθηγητής πολλών μοναχών στην ασκητική ζωή. Δεν άργησε έτσι πλησίον του να σχηματισθεί κοινοβιακή ζωή που
τον είχε ως κέντρο και οδηγό. Ο υπερβολικός αριθμός των μοναχών που συγκεντρώθηκαν κοντά του, τον έκανε να σκεφθεί που θα ήταν προτιμότερο να ιδρύσουν κοινοβιακό μοναστήρι. Μετά από προσευχή και σκέψη εξέλεξαν ερημικό τόπο, πέραν της Νεκράς Θάλασσας, η οποία απέχει από τα Ιεροσόλυμα αρκετές ώρες.
Εκεί το μέγα πλήθος της αδελφότητας, έκτισε σε λίγο χρόνο μονή με εκκλησία και νοσοκομεία, καθόσον η φήμη του Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου έφερε εκεί πλήθη που ζητούσαν την συμβουλή του, την ευλογία του ή την υλική του βοήθεια. Εκείνος τους δεχόταν πατρικά πάντοτε, τους καθοδηγούσε, τους ενθάρρυνε ή τους παρακαλούσε, σαν να ήταν αυτός που έπασχε και είχε ανάγκη της γιατρειάς. Στις ώρες του μεσονυκτίου ανέτεινε τα χέρια του στον ουρανό και ζητούσε ενίσχυση και χάρη και άφεση για ανθρώπους, προς τους οποίους προ ολίγων ωρών ήταν εντελώς άγνωστος.
Ο Όσιος Θεοδόσιος, αφού έφθασε σε βαθύτατο γήρας, κοιμήθηκε με ειρήνη. Η είδηση της κοιμήσεώς του διαδόθηκε σαν αστραπή.
Και έτρεξαν πολλοί, λαϊκοί, κληρικοί και μοναχοί, ακόμη και Επίσκοποι, για να ασπαστούν το ιερό λείψανο του Αγίου ανδρός, που στάθηκε για όλους φιλόστοργος πατέρας και προστατευτικός αδελφός. Και αυτός ακόμη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσήλθε να ασπασθεί και να παραστεί στην εξόδιο Ακολουθία, μεγάλη δε υπήρξε η συγκίνησή του, όταν βρέθηκε ενώπιον του ιερού σκηνώματος του Οσίου. Η σύναξή του ετελείτο στο σεπτό Αποστολείο του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, που ήταν κοντά στην Αγία Σοφία.
Απολυτίκιον. Ήχος πλάγιος α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αρεταίς θεοσδότοις εκλάμψας όσιε, Μοναστικής πολιτείας ώφθης λαμπρός χαρακτήρ, και φωστήρ θεοειδής Πάτερ και έξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, των Αγγέλων μιμητά, θεράπων ο της Τριάδος ην εκδυσώπει απαύστως,ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω
Πεφυτευμένος εν αυλαίς ταις του Κυρίου σου, τας φανοτάτας αρετάς τερπνώς εξήνθησας, και επλήθυνας τα τέκνα σου εν ερήμω, των δακρύων σου τοις όμβροις αρδευόμενα, αγελάρχα των Θεού θείων επαύλεων, όθεν κράζομεν. Χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Οι Όσιοι Θεόδωρος και Αγάπιος ο Αρχιμανδρίτης
Η μόνη πληροφορία που έχουμε είναι ότι ο Όσιος Αγάπιος ασκήτεψε στην Απαμεία της Συρίας. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Οσίων.
Ο Άγιος Μάιρος
Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησε για τον Χριστό ο Άγιος Μάιρος. Σε αγιολόγιο αναφέρεται ότι μάλλον πρόκειται περί του Αγίου Μαΐωρος ή Μαΐωνος που εορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου και άθλησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.).
Σύμφωνα με αυτό το Συναξάρι ο Μάρτυς ήταν στρατιώτης στο τάγμα των Μαύρων. Συνελήφθη στην πόλη της Γάζας ως Χριστιανός και βασανιζόταν επί επτά ημέρες από τριάντα έξι στρατιώτες διαδοχικά. Αφού υπέμεινε γενναία και με πνευματική ανδρεία το μαρτύριο, πέθανε από τα βασανιστήρια.
Ο Όσιος Βιτάλιος
Ο Όσιος Βιτάλιος έζησε κατά Θεόν, ως μοναχός, στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε με ειρήνη. Στον βίο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος γίνεται λόγος για κάποιον ασκητή Βιτάλιο, που ήταν μοναχός στη Μονή του Αββά Σερίδου και όταν μετέβαινε στην Αλεξάνδρεια, για να πουλήσει τα εργόχειρά του, πρόσφερε τα χρήματα σε μία πόρνη, παρακαλώντας την να μην αμαρτήσει.
Ο Άγιος Υγίνος Επίσκοπος Ρώμης
Ο Άγιος Υγίνος ή Υγίεινος γεννήθηκε στην Αθήνα, ήταν φιλόσοφος και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ρώμης (136-140 μ.Χ.). Μαρτύρησε το έτος 140 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου (138-161 μ.Χ.).
Οι Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος οι Μάρτυρες
Οι Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος, μαρτύρησαν στην Αλεξάνδρεια.
Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Η Σύναξη των Μυρίων Αγίων Αγγέλων
Η εορτή αυτή της Συνάξεως των Μυρίων Αγίων Αγγέλων, ετελείτο στο Μαρτύριο της Αγίας Αναστασίας «εν τοις Δομνίνου εμβόλοις». Ο ναός των Μυριαγγέλων ήταν, ιδιαίτερα κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ., ονομαστός για τα τελούμενα σε αυτόν θαύματα.
Ἐγκαίνια Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ ἐν Πλακιδιαναῖς
Ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Πρωτομάρτυρα Στέφανο και πιθανότατα την ημέρα αυτή να ετελείτο η εορτή των κτητόρων αυτού. Η περιοχή των Πλακιδιανών στην Κωνσταντινούπολη ονομαζόταν έτσι από την θυγατέρα του Μεγάλου Θεοδοσίου, Πλακιδία.
Εγκαίνια Ναού του Αγίου Αποστόλου Μάρκου, πλησίον του Ταύρου
Η μνήμη των εγκαινίων αναφέρεται και στον κώδικα 68 της Μονής Παντοκράτορος του Αγίου Όρους και εορτάζεται στις 24 Ιανουαρίου. Πρόκειται για τα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.
Ο Όσιος Θεοδόσιος Επίσκοπος Τραπεζούντος
Ο Όσιος Θεοδόσιος καταγόταν από το χωριό Κορησσός Καστοριάς και γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Ήταν αδελφός του Οσίου Διονυσίου (τιμάται 25 Ιουνίου), ιδρυτή της Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους. Ο Όσιος έγινε μοναχός στην Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μετά την κοίμηση του Ηγουμένου διετέλεσε Ηγούμενος αυτής. Κάποια μέρα επέδραμαν κατά του αιγιαλού της Μονής Τούρκοι πειρατές, οι οποίοι απήγαγαν τον Όσιο ως αιχμάλωτο στην Βιθυνία. Κατάφερε να ελευθερωθεί και ήλθε στην Κωνσταντινούπολη. Με την προτροπή του Πατριάρχη Καλλίστου, με τον οποίον συνδεόταν Πνευματικά, γίνεται Ηγούμενος της περίφημης Μονής του Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων. Για την αρετή του και την οσιότητα του βίου του εξελέγη, το 1370, Επίσκοπος Τραπεζούντος.
Ο Όσιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 1392.
Ο Άγιος Μιχαήλ διά Χριστόν Σαλός και Θαυματουργός
Ο
Όσιος Μιχαήλ έζησε στην Ρωσία και καταγόταν από πλούσια οικογένεια.
Ήταν διά Χριστόν σαλός, για να αποκρύψει τις αρετές του από τον κόσμο
και να αποφεύγει τον έπαινο των ανθρώπων. Μόνασε στη Μονή Κλοπς του
Νόβγκοροντ της Ρωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1456. το σκήνωμά του
ενταφιάσθηκε στη Μονή Κλοπς.
Ο Άγιος Νικηφόρος Νεομάρτυρας εκ Κρήτης
Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν από την κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης και ο πατέρας του ονομαζόταν Τζανής. Νυμφεύθηκε με μια Μωαμεθανή, που την έλεγαν Φετμά και απέκτησε δύο υιούς. Όμως ο Νικηφόρος αλλαξοπίστησε και έγινε Μουσουλμάνος λαβών το όνομα Ιμπραχίμ.
Αλλά με την πρόνοια του Θεού ήλθε στον εαυτό του και μετανόησε για το ολίσθημά του. Από τότε ζούσε την Χριστιανική πίστη και ζωή. Η γυναίκα του, βλέποντας αυτή την μεταστροφή του, τον κατήγγειλε στις αρχές.
Τότε ο Νικηφόρος συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του βαλή της Κρήτης, στο Χάνδακα (Ηράκλειο), του Μουσταφά Πασά. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ιεροδικείο, ενώπιον του οποίου ο Μάρτυρας ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη του στον Χριστό. Η απόφαση ήταν καταδικαστική.
Ο Νεομάρτυς Νικηφόρος απαγχονίστηκε το έτος 1832, σε ηλικία 30 ετών και έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας.
Η Οσία Ευπραξία της εκ Ρωσίας
Η Οσία Ευπραξία καταγόταν από τη Ρωσία και μόνασε κοντά στο χωριό Τελιάκωφ της περιοχής της Κοστρόμα. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1823.
Πληροφορίες ἀπό Saint.gr καί Μέγα Συναξαριστή (synaxarion.gr)
anavaseis.blogspot.gr
http://www.hristospanagia.gr/?p=21236#more-21236
Ο πατέρας του ονομαζόταν Προαιρέσιος και η μητέρα του Ευλογία. Ήταν και οι δύο ευσεβείς και πιστοί άνθρωποι. Ο Θεοδόσιος όμως, από θείο ζήλο, δεν ακολούθησε την έγγαμο ζωή, αλλά το μοναχικό βίο.
Γι’ αυτό έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους.
Στη συνέχεια μετέβη από εκεί και ήλθε στην Αντιόχεια, όπου επισκέφθηκε τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη, ο οποίος το εμύησε στα της μοναχικής πολιτείας και της αρετής και του προείπε ότι θα γίνει ποιμένας πολλών λογικών προβάτων.
Ασκήτεψε κοντά στο θαυμαστό και ενάρετο ασκητή, που ονομαζόταν Λογγίνος, με τον οποίο μαζί μελετούσε, συζητούσε και προσευχόταν και του οποίου σπούδαζε την πνευματική διαύγεια και τη μεγάλη ταπεινοφροσύνη.Ο Όσιος Θεοδόσιος από την προσευχή και την άσκηση, έφθασε σε τόσο ύψος ηθικής τελειότητας, ώστε να επιτελεί, με την χάρη του Θεού, θαύματα. Ο Άγιος είχε κατασκευάσει έναν τάφο για τον εαυτό του, ώστε βλέποντάς τον να θυμάται το θάνατο.
Τον τάφο αυτόν εγκαινίασε με τον θάνατό του ένας Άγιος ασκητής, ονόματι Βασίλειος. Τον ασκητή λοιπόν αυτόν, ενώ είχε πεθάνει, μόνο ο Θεοδόσιος και ένας άλλος μοναχός τον έβλεπαν να στέκεται ανάμεσα στους άλλους μοναχούς και να συμψάλλει. Στους υπόλοιπους μοναχούς ο Βασίλειος ήταν αθέατος.
Ένα άλλο θαύμα του Αγίου, είναι το ότι σε έναν τόπο στον οποίο πρόκειται να ιδρύσει μοναστήρι, άναψε σβησμένα κάρβουνα, χωρίς να έχει φωτιά.
Αλλά και το προορατικό χάρισμα είχε λάβει από τον Θεό ο Άγιος. Έτσι προείπε την καταστροφή που θα γινόταν στην Αντιόχεια από μεγάλο σεισμό.
Ο Όσιος Θεοδόσιος υπήρξε και καθηγητής πολλών μοναχών στην ασκητική ζωή. Δεν άργησε έτσι πλησίον του να σχηματισθεί κοινοβιακή ζωή που
τον είχε ως κέντρο και οδηγό. Ο υπερβολικός αριθμός των μοναχών που συγκεντρώθηκαν κοντά του, τον έκανε να σκεφθεί που θα ήταν προτιμότερο να ιδρύσουν κοινοβιακό μοναστήρι. Μετά από προσευχή και σκέψη εξέλεξαν ερημικό τόπο, πέραν της Νεκράς Θάλασσας, η οποία απέχει από τα Ιεροσόλυμα αρκετές ώρες.
Εκεί το μέγα πλήθος της αδελφότητας, έκτισε σε λίγο χρόνο μονή με εκκλησία και νοσοκομεία, καθόσον η φήμη του Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου έφερε εκεί πλήθη που ζητούσαν την συμβουλή του, την ευλογία του ή την υλική του βοήθεια. Εκείνος τους δεχόταν πατρικά πάντοτε, τους καθοδηγούσε, τους ενθάρρυνε ή τους παρακαλούσε, σαν να ήταν αυτός που έπασχε και είχε ανάγκη της γιατρειάς. Στις ώρες του μεσονυκτίου ανέτεινε τα χέρια του στον ουρανό και ζητούσε ενίσχυση και χάρη και άφεση για ανθρώπους, προς τους οποίους προ ολίγων ωρών ήταν εντελώς άγνωστος.
Ο Όσιος Θεοδόσιος, αφού έφθασε σε βαθύτατο γήρας, κοιμήθηκε με ειρήνη. Η είδηση της κοιμήσεώς του διαδόθηκε σαν αστραπή.
Και έτρεξαν πολλοί, λαϊκοί, κληρικοί και μοναχοί, ακόμη και Επίσκοποι, για να ασπαστούν το ιερό λείψανο του Αγίου ανδρός, που στάθηκε για όλους φιλόστοργος πατέρας και προστατευτικός αδελφός. Και αυτός ακόμη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσήλθε να ασπασθεί και να παραστεί στην εξόδιο Ακολουθία, μεγάλη δε υπήρξε η συγκίνησή του, όταν βρέθηκε ενώπιον του ιερού σκηνώματος του Οσίου. Η σύναξή του ετελείτο στο σεπτό Αποστολείο του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, που ήταν κοντά στην Αγία Σοφία.
Απολυτίκιον. Ήχος πλάγιος α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αρεταίς θεοσδότοις εκλάμψας όσιε, Μοναστικής πολιτείας ώφθης λαμπρός χαρακτήρ, και φωστήρ θεοειδής Πάτερ και έξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, των Αγγέλων μιμητά, θεράπων ο της Τριάδος ην εκδυσώπει απαύστως,ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω
Πεφυτευμένος εν αυλαίς ταις του Κυρίου σου, τας φανοτάτας αρετάς τερπνώς εξήνθησας, και επλήθυνας τα τέκνα σου εν ερήμω, των δακρύων σου τοις όμβροις αρδευόμενα, αγελάρχα των Θεού θείων επαύλεων, όθεν κράζομεν. Χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Οι Όσιοι Θεόδωρος και Αγάπιος ο Αρχιμανδρίτης
Η μόνη πληροφορία που έχουμε είναι ότι ο Όσιος Αγάπιος ασκήτεψε στην Απαμεία της Συρίας. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Οσίων.
Ο Άγιος Μάιρος
Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησε για τον Χριστό ο Άγιος Μάιρος. Σε αγιολόγιο αναφέρεται ότι μάλλον πρόκειται περί του Αγίου Μαΐωρος ή Μαΐωνος που εορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου και άθλησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.).
Σύμφωνα με αυτό το Συναξάρι ο Μάρτυς ήταν στρατιώτης στο τάγμα των Μαύρων. Συνελήφθη στην πόλη της Γάζας ως Χριστιανός και βασανιζόταν επί επτά ημέρες από τριάντα έξι στρατιώτες διαδοχικά. Αφού υπέμεινε γενναία και με πνευματική ανδρεία το μαρτύριο, πέθανε από τα βασανιστήρια.
Ο Όσιος Βιτάλιος
Ο Όσιος Βιτάλιος έζησε κατά Θεόν, ως μοναχός, στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε με ειρήνη. Στον βίο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος γίνεται λόγος για κάποιον ασκητή Βιτάλιο, που ήταν μοναχός στη Μονή του Αββά Σερίδου και όταν μετέβαινε στην Αλεξάνδρεια, για να πουλήσει τα εργόχειρά του, πρόσφερε τα χρήματα σε μία πόρνη, παρακαλώντας την να μην αμαρτήσει.
Ο Άγιος Υγίνος Επίσκοπος Ρώμης
Ο Άγιος Υγίνος ή Υγίεινος γεννήθηκε στην Αθήνα, ήταν φιλόσοφος και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ρώμης (136-140 μ.Χ.). Μαρτύρησε το έτος 140 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου (138-161 μ.Χ.).
Οι Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος οι Μάρτυρες
Οι Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος, μαρτύρησαν στην Αλεξάνδρεια.
Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Η Σύναξη των Μυρίων Αγίων Αγγέλων
Η εορτή αυτή της Συνάξεως των Μυρίων Αγίων Αγγέλων, ετελείτο στο Μαρτύριο της Αγίας Αναστασίας «εν τοις Δομνίνου εμβόλοις». Ο ναός των Μυριαγγέλων ήταν, ιδιαίτερα κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ., ονομαστός για τα τελούμενα σε αυτόν θαύματα.
Ἐγκαίνια Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ ἐν Πλακιδιαναῖς
Ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Πρωτομάρτυρα Στέφανο και πιθανότατα την ημέρα αυτή να ετελείτο η εορτή των κτητόρων αυτού. Η περιοχή των Πλακιδιανών στην Κωνσταντινούπολη ονομαζόταν έτσι από την θυγατέρα του Μεγάλου Θεοδοσίου, Πλακιδία.
Εγκαίνια Ναού του Αγίου Αποστόλου Μάρκου, πλησίον του Ταύρου
Η μνήμη των εγκαινίων αναφέρεται και στον κώδικα 68 της Μονής Παντοκράτορος του Αγίου Όρους και εορτάζεται στις 24 Ιανουαρίου. Πρόκειται για τα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.
Ο Όσιος Θεοδόσιος Επίσκοπος Τραπεζούντος
Ο Όσιος Θεοδόσιος καταγόταν από το χωριό Κορησσός Καστοριάς και γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Ήταν αδελφός του Οσίου Διονυσίου (τιμάται 25 Ιουνίου), ιδρυτή της Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους. Ο Όσιος έγινε μοναχός στην Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μετά την κοίμηση του Ηγουμένου διετέλεσε Ηγούμενος αυτής. Κάποια μέρα επέδραμαν κατά του αιγιαλού της Μονής Τούρκοι πειρατές, οι οποίοι απήγαγαν τον Όσιο ως αιχμάλωτο στην Βιθυνία. Κατάφερε να ελευθερωθεί και ήλθε στην Κωνσταντινούπολη. Με την προτροπή του Πατριάρχη Καλλίστου, με τον οποίον συνδεόταν Πνευματικά, γίνεται Ηγούμενος της περίφημης Μονής του Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων. Για την αρετή του και την οσιότητα του βίου του εξελέγη, το 1370, Επίσκοπος Τραπεζούντος.
Ο Όσιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 1392.
Ο Άγιος Μιχαήλ διά Χριστόν Σαλός και Θαυματουργός
Ο
Όσιος Μιχαήλ έζησε στην Ρωσία και καταγόταν από πλούσια οικογένεια.
Ήταν διά Χριστόν σαλός, για να αποκρύψει τις αρετές του από τον κόσμο
και να αποφεύγει τον έπαινο των ανθρώπων. Μόνασε στη Μονή Κλοπς του
Νόβγκοροντ της Ρωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1456. το σκήνωμά του
ενταφιάσθηκε στη Μονή Κλοπς.Ο Άγιος Νικηφόρος Νεομάρτυρας εκ Κρήτης
Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν από την κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης και ο πατέρας του ονομαζόταν Τζανής. Νυμφεύθηκε με μια Μωαμεθανή, που την έλεγαν Φετμά και απέκτησε δύο υιούς. Όμως ο Νικηφόρος αλλαξοπίστησε και έγινε Μουσουλμάνος λαβών το όνομα Ιμπραχίμ.
Αλλά με την πρόνοια του Θεού ήλθε στον εαυτό του και μετανόησε για το ολίσθημά του. Από τότε ζούσε την Χριστιανική πίστη και ζωή. Η γυναίκα του, βλέποντας αυτή την μεταστροφή του, τον κατήγγειλε στις αρχές.
Τότε ο Νικηφόρος συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του βαλή της Κρήτης, στο Χάνδακα (Ηράκλειο), του Μουσταφά Πασά. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ιεροδικείο, ενώπιον του οποίου ο Μάρτυρας ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη του στον Χριστό. Η απόφαση ήταν καταδικαστική.
Ο Νεομάρτυς Νικηφόρος απαγχονίστηκε το έτος 1832, σε ηλικία 30 ετών και έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας.
Η Οσία Ευπραξία της εκ Ρωσίας
Η Οσία Ευπραξία καταγόταν από τη Ρωσία και μόνασε κοντά στο χωριό Τελιάκωφ της περιοχής της Κοστρόμα. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1823.
Πληροφορίες ἀπό Saint.gr καί Μέγα Συναξαριστή (synaxarion.gr)
anavaseis.blogspot.gr
http://www.hristospanagia.gr/?p=21236#more-21236
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου