ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
52. Μετάνοιες
54. Μελέτη
55. Προσευχή.γ’μέρος
56. Προσευχή.β’μέρος
57. Προσευχή.α’μέρος
58. Ἄσκηση-Νηστεία.
74. Ἡ σημερινή κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου75. Ἐπίδραση τοῦ εὐρύτερου περιβάλλοντος στόν ἄνθρωπο.
76. Γονεῖς καί παιδιά.
77. Ἀλληλεπιδράσεις τῆς ψυχῆς μέ τό περιβάλλον
78. Ἀλληλεπιδράση ψυχῆς καί σώματος
79. Ὁ πόνος
80. Τό προπατορικό ἁμάρτημα καί ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος.
81. Ἡ δομή τοῦ ἀνθρώπου. Συστατικά στοιχεῖα, λειτουργίες καί ἀλληλεπιδράσεις.
82. Α΄. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου καί τά στοιχεῖα τοῦ εἶναι του.
83. Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου +2/12/1991)
84. Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον (Γέροντος Πορφυρίου)
85. Ἰαματικό χάρισμα μετά θάνατον.
86. Ἐπικοινωνία τῶν μελῶν τῆς ἐπίγειας μέ τά μέλη τῆς Οὐράνιας ἄκτιστης Ἐκκλησίας.
87. Τό θεραπευτικό χάρισμα.
88. Ἡ ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν ἀπό τήν κεφαλή. Δέν πρέπει νά ἀπαιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό καλό μας.
89. Τό θεραπευτικό κατά τοῦ καρκίνου χάρισμα.
90. Τό χάρισμα τοῦ νά βρίσκει νερό καί διακριβώνει τήν ποιότητά του.
91. Τό προορατικό χάρισμα.
92. Τό χάρισμα τῆς θεραπείας (ἰαματικό)
93. Τό χάρισμα τῆς προοράσεως
94. Μέσα στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει ποικιλία χαρισμάτων· ἕνα τέτοιο εἶναι τό χάρισμα τῆς διοράσεως.
95. Ἡ θεία χάρις σοφίζει τόν ἄνθρωπο πού τήν δέχεται καί τήν ἔχει ἐνεργό μέσα του.
97. Κατάθλιψη.στ’ μέρος
98. Κατάθλιψη.ε’ μέρος
99. Κατάθλιψη.δ’ μέρος
100. Κατάθλιψη.γ’ μέρος
101. Κατάθλιψη.β» μέρος
102. Κατάθλιψη
103. Θαυμαστά γεγονότα.θ’μέρος
104. Θαυμαστά γεγονότα.η’ μέρος
105. Θαυμαστά γεγονότα.ζ’ μέρος
106. Θαυμαστά γεγονότα.στ’ μέρος
107. Θαυμαστά γεγονότα.ε’ μέρος
108. Θαυμαστά γεγονότα.δ’ μέρος
109. Θαυμαστά γεγονότα.γ’ μέρος
110. Θαυμαστά γεγονότα.β’ μέρος
111. Θαυμαστά γεγονότα.α’ μέρος
112. Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές. β’ μέρος
113. Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.α’ μέρος
114. Ὁ π. Πορφύριος καί ὁ π. Παΐσιος γιά τόν Πάπα καί τόν διάλογο μαζί του. Ο ΠΑΠΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
115. Γέροντας Πορφύριος . Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη
116. Μήν ὑπενθυμίζεις στόν ἄλλο τά σφάλματά του
117. Γέροντας Πορφύριος:Ὁμιλία του ἰδίου
118. Ὁ Γέροντας Πορφύριος τί σοῦ εἶπε;
119. Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συνεργασία Θεοῦ καί ἀνθρώπου γιά τή θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου.
121. Ἡ ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι θεωρητική, δέν εἶναι μία αἰθέρια πτήση σέ ἰδέες
122. Ἡ ἀνθρώπινη ψυχή ὅμως, δέν θεραπεύεται μέ φιλοσοφικές προσεγγίσεις,..ἀλλά μέ «τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμη», πού εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πατερική παράδοση.
123. Ἄν ἀγνοήσει κανείς αὐτήν «τήν ἀπαίτηση» τῆς ψυχῆς του γιά τόν Θεῖο Ἔρωτα, τήν ἔνθεη τρέλα, αὐτός παραμένει ἀθεράπευτος, ψυχικά ἄρρωστος, «ψυχοπαθής»…
124. Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου.
125. Στήν Ἐκκλησία, τά θαύματα γίνονται κατά κύριο λόγο μυστικά, γιά νά μήν καταπιέζεται ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων.
126. Ἀκόμη καί αὐτός ὁ θάνατος δέν μᾶς χωρίζει ἀπό τούς ἁγίους μας, οὔτε μᾶς στερεῖ τίς θεραπευτικές τους προσευχές.
127. Γέρων Πορφύριος: Ἡ ἀσθένειά μας γίνεται πραγματική εὐεργεσία
128. «Ἐξ ὑπακοῆς ταπείνωσις· ἐκ ταπεινώσεως διάκρισις· ἐκ διακρίσεως διόρασις· ἐκ δέ ταύτης προόρασις»
129. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατευθύνει καί ἁγιάζει κάθε ζωντανό κύτταρο τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.
130. Στήν Ἐκκλησία εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε καί αἴσθηση σωματικῆς παρουσίας τοῦ ἄλλου, πού βρίσκεται μακρυά μας
131. Δέν εἴμαστε ἐκεῖ πού εἶναι τό σῶμα μας, ἀλλά ἐκεῖ πού εἶναι ὁ νοῦς μας
132. …ὅταν ὁ ἄνθρωπος χωρίζεται ἀπό τό σῶμα, τότε βιώνει πιό ἔντονα τήν ἑνότητα μέ τά ἄλλα μέλη τῆς Ἐκκλησίας.
133. Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἔξω ἀπό αὐτήν, ἀλληλοεπηρρεαζόμαστε
134. Ἡ Θεία Χάρη ἀκτινοβολεῖται
135. Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ … μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.
136. Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ζωή θριαμβική, δοξολογητική, χαρούμενη.
137. Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν ἀδιαλείπτῳ κοινωνίᾳ μετά τοῦ Θεοῦ, διά τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί πνευματικῆς μελέτης.
138. ..Ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ θά σέ γιατρέψει…Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
139. Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι κοινοτική, κοινοβιακή, ἀληθινή κοινωνία προσώπων.
140. Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ εἶναι τελείως «ἄλλη» ζωή, εἶναι ζωή «ἐν Χάριτι» καί «ἐν ἀγαλλιάσει».
141. Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
142. Ἐλευθερία. Ἡ «ἐλεύθερη» ὅραση τοῦ Χριστοῦ Μας.
143. Μέσα στήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχουν μόνο δύο «δρόμοι» σωτηρίας (γάμος ἤ μοναχισμός)
144. Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
145. Ὅταν εἶναι ὅλοι ἑνωμένοι στήν κοινή λατρεία…δημιουργεῖται ἕνας «εἰρηνικός πνευματικός ἀνεμοστρόβιλος»
146. Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀκτινοβολεῖ στόν ἀγαπώμενο καί γενικά στό περιβάλλον του τήν Θεία Χάρη
147. Β) Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία προϋποθέτει τήν ὕπαρξη Πνευματικοῦ ὁδηγοῦ-Γέροντος.
148. «…δέν θέλει τόν φόβο ὁ Χριστός, δέν τόνε θέλει τόν φόβο…»
149. Ἡ εἴσοδος καί παραμονή στήν Ἐκκλησία εἶναι δῶρο τοῦ Χριστοῦ, σ’ αὐτούς πού τηροῦν τίς ἐντολές Του.
150. Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας σοφίζονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα.
151. «Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί;»Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
152. Περί Θείου Ἔρωτος (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
153. Τραυματίζεις τὸν ἄλλον καὶ χωρὶς νὰ μιλᾶς.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
154. Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος -2 (mp3)
155. Τὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται στὴν ὑπακοή.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
156. Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος (mp3)
157. Τί εἶναι ἡ προσευχή;Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
158. Νὰ παίζεις ἐργαζόμενη.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
159. “Λέγε διαρκῶς τὴν εὐχή”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
160. Γέροντας Πορφύριος:΄΄ὁ φανατισμός δεν ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό΄΄
161. Ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος γιά τόν π. Πορφύριο
162. Συμβουλὲς πρὸς κυοφοροῦσες μητέρες.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
163. Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
164. Κανένας ἀργόσχολος καί ὀκνηρός. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
165. Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
166. Περί ὑπακοῆς Α΄ (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
167. Ἡ σιωπὴ τοῦ Γέροντα.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
168. Μὲ τὸ παλιὸ ἢ μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο;
169. Τὰ φάρμακα, ὁ Χριστός, οἱ γιατροί, ἡ ἁμαρτία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
170. Πρὸς μοναχό: “Τότε ὅλα θὰ εἶναι εὔκολα…”Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
171. Εἶχα πολύ ζῆλο γιά τά πνευματικά
172. Τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
173. Ἄλλο τό κόμπλεξ, ἄλλο ἡ ταπείνωση, ἄλλο ἡ μελαγχολία.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
174. Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.
175. Ό παλαιός άνθρωπος δε θά μας απασχολεί…Γέρων Πορφύριος
176. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ μᾶς διδάξει τὴν προσευχή. Γέροντας Πορφύριος
177. Ὁ Χριστὸς δὲν θέλει κοντά του χοντροκομμένους ἀνθρώπους
178. «Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς. Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου» . Γέροντας Πορφύριος
179. «Πῆγα ἐκεῖ πάνω ὑποτακτικός». Γέροντας Πορφύριος
180. «Γέροντα, θέλουμε μια χάρη: Να μας επιτρέψεις να σου φιλήσουμε τα πόδια».
181. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται. Γέρων Πορφύριος
182. Πῶς ὁ Θεός ἔσωσε μία κοπέλλα ἀπό τήν αὐτοκτονία (συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Γέροντα Πορφύριου)…
183. Ο Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης για τη ζήλια και την αγάπη
184. Οικογενειακές στενοχώριες και αγιασμός – Γερων Πορφύριος
185. Περί ὑπακοῆς Β΄(Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
186. Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
187. Περί ὑπακοῆς (Γέροντος Πορφυρίου) (Α΄) (mp3)
188. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)
189. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)
190. Οἱ μετάνοιες
191. Συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου για τη νοερά προσευχή
192. Τί εἶναι τά λεγόμενα «ψυχολογικά» προβλήματα;
193. «Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε…»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)
194. Θαυμαστή θεραπεία ἰριδοκυκλίτιδας ἀπό τόν Γέροντα Πορφύριο
195. Τά χαρίσματα τῆς διόρασης καί τῆς προόρασης τοῦ Γέροντος Πορφυρίου
196. Ψυχίατρος ἤ Πνευματικός;
197. Τό διορατικό χάρισμα ἡ τέλεια ἀγάπη καί τά μυστικά θαύματα (Γέροντος Πορφυρίου)
198. Γέρων Πορφύριος: «Θάρθουν δύσκολοι καιροί καί ὁ κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια»
199. Ἡ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τό διορατικό χάρισμα (θαυμαστά περιστατικά)
200. Ἡ μετάδοση τῆς Θείας Χάρης (Θαυμαστό περιστατικό μέ τόν Γέροντα Πορφύριο)
201. Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς τοῦ Γέροντος Πορφυρίου (θαυμαστά περιστατικά)
202. Ἦρθα … καί σοῦ ἄφησα καί τήν πόρτα ἀνοικτή (Θαυμαστή μετάβαση)
203. Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3
204. Ἐγχείρηση χωρίς ἀναισθητικό (συγκλονιστικό περιστατικό μέ τόν Γ. Πορφύριο)
ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ
Ἀνάγνωση
Αὐτὸ ποὺ λένε, ἀνοίγονται τὰ μάτια τῆς ψυχῆς, πατέρες, ξέρουν τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἤξεραν τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες. Γι᾿ αὐτὸ νὰ διαβάζουμε καὶ τὰ πατερικὰ βιβλία καὶ τὴ Θεία Γραφή. Μὰ δὲν ἀδειάζεις; Ἔστω μισὴ ὥρα κάθε μέρα νὰ διαβάζεις. Αὐτὴ ἡ κάθαρση, αὐτὸς ὁ φωτισμός, τὸν ὁποῖον θὰ πάρεις διαβάζοντας τὴ Θεία Γραφή, θὰ σοῦ κρατήσει ὅλη τὴν ἡμέρα καὶ τὴ νύχτα.
Ἁγιότης – Ἀρετὴ – Ἀγώνα
Ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος
ἐπαινεῖ τὸν πλησίον του καὶ κατακρίνει τὸν ἑαυτό του, φθάνει σὲ μέτρα
ἁγιότητος. Ἂν ζητᾶς ἐσὺ ἀπὸ τὸν ἄλλονε, ἐπειδὴ σὲ λύπησε, νὰ σοῦ βάλει
μετάνοια, δὲν εἶσαι καλά, δὲν εἶσαι ἐντάξει, δὲν βαδίζεις στὸ δρόμο τῆς
καλογερικῆς.
Φθάσαμε, πατέρες,
σ᾿ ἕνα τέτοιο σημεῖο, ποὺ μπορῶ νὰ πῶ ὅτι, ὅταν ἤμασταν κοσμικοί,
ἤμασταν καλύτεροι. Τώρα δὲν σηκώνουμε λόγο, δὲν σηκώνουμε λόγο.
Τὰ πατερικὰ βιβλία
λένε ὅτι ὁ ἀββὰς Νισθερὼ ἀπέκτησε φήμη ἁγίου ἀνδρός. Καὶ πῆγε ἄλλος καὶ
τοῦ λέει: «Τί ἀρετὴ ἔκανες, πάτερ, κι ἔφθασες σ᾿ αὐτὰ τὰ μέτρα;» Λέει:
«Ἀφότου μπῆκα στὸ μοναστήρι, εἶπα, ἐγὼ καὶ τὸ γαϊδούρι ἕνα εἴμαστε. Ὅσο
μιλάει τὸ γαϊδούρι, ὅταν τὸ δέρνεις, τόσο θὰ μιλήσω κι ἐγώ». Αὐτὸ ἦταν
τὸ θεμέλιο, ὅτι καὶ νὰ τὸν δείρουνε, «εὐλόγησον». Τώρα ἐμεῖς φθάσαμε στὸ
σημεῖο, δὲν σηκώνουμε λόγο.
Ὁ ἄνθρωπος, ἐφόσον
ζεῖ, πρέπει πάντοτε νὰ ἀγωνίζεται. Καὶ ὁ πρῶτος ἀγώνας εἶναι νὰ νικήσει
τὸν ἑαυτό του. Ὁ πρῶτος καὶ ὁ κυριότερος ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι ὁ
διάβολος, ὄχι. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν ἑαυτό του ἐπίβουλος.
Καὶ τοῦτο διότι δὲν ἀκούει τὸν ἄλλον, ἀκούει τί τὸν λέει ὁ λογισμός του.
Ἐνῶ ἔχουμε τόσους ἁγίους Πατέρες νὰ τοὺς μιμηθοῦμε διαβάζοντας τὰ
συγγράματά τους, ἐντούτοις ὅμως τὸ ἐγὼ μᾶς κυριεύει πολλὲς φορές. Ὅταν ὁ
ἄνθρωπος νικήσει τὸν ἑαυτό του, εἶναι ὁ μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας καὶ
τροπαιοφόρος καὶ νικηφόρος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ!
*
Γι᾿ αὐτὸ πολλὲς
φορές, νὰ σᾶς πῶ, πατέρες, ἐφοβήθηκα τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ. Εἶναι σύμφωνος ὁ
Θεὸς μὲ μένανε ἢ μήπως ἀλλάζει ὁ Θεός; «Ἐμνήσθην τῶν κριμάτων Σου καὶ
παρεκλήθην» (Ψαλμ. 118,12* 52). Ἔτσι εἶναι.
Ὁ Σταυρὸς δὲν
λείπει. Γιατί; Γιατὶ ἐφ᾿ ὅσον κι ὁ ἀρχηγός μας ἀνέβηκε στὸ Σταυρό, κι
ἐμεῖς θ᾿ ἀνεβοῦμε, νὰ ποῦμε. Ἀλλὰ ἀπ᾿ τὴ μία πλευρὰ εἶναι γλυκὺς καὶ
ἐλαφρός, ἀπ᾿ τὴν ἄλλη μεριὰ εἶναι πικρὸς καὶ βαρύς. Κατὰ τὴν προαίρεσή
μας. Ἂν πάρεις μὲ ἀγάπη τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πολὺ ἐλαφρός,
εἶναι σφουγγάρι, φελλός. Ἂν τὸ πάρεις, δηλαδή, ἀπ᾿ τὴν ἄλλη πλευρά,
τότες εἶναι βαρὺς καὶ ἀσήκωτος.
Γι᾿ αὐτό, καὶ μένα ἡ
πείρα αὐτὸ μὲ δίδαξε. Τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ γίνει. Ἦταν ἀπ᾿ τὸ Θεὸ
ἔτσι. Καὶ εἰρηνεύεις, νὰ ποῦμε. Ἂν πεῖς μὰ γιατί ἐτοῦτο, ἐκεῖνο, δὲν
εἰρηνεύεις, δὲν εἰρηνεύεις. Δὲν ἦταν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ φύγω τὴν
Κυριακή, ἦταν τὴ Δευτέρα· δὲν ἤθελε ὁ Θεὸς τὴν Τρίτη, ἤθελε νὰ φύγω τὴν
Τετάρτη· ἔ, ὁ Θεὸς ἔτσι τά ῾φερε. Ἂν τὰ πάρεις ἀπ᾿ τὴν ἄλλη πλευρὰ μὲ
τὴν κρίση τὴ δική σου, θὰ σφάλεις καὶ μισθὸν δὲν ἔχεις. Μισθὸν δὲν
ἔχεις!
Μέσα σου νὰ βράζει ἡ
χαρά, νὰ μὴ φαίνεται· μέσα σου νὰ βράζει ἡ λύπη, ἡ κόλαση, ἀλλὰ μὴν τὸ
ἐξωτερικεύεις. Αὐτὸς εἶναι ὁ καλόγηρος.
Εἰδάλλως, ἐσὺ κι
ἐγὼ ἐδῶ, καὶ νὰ προσευχώμεθα· νὰ μὴν ἀκούει ὁ ἕνας τὸν ἄλλονε. Αὐτὸ
εἶναι κατὰ Θεόν. Ἅμα τὸ ἐξωτερικεύεις, εἴτε ὑπερηφάνεια θὰ σὲ πιάσει, ἢ…
θὰ τὸ χάσεις.
Γι᾿ αὐτὸ λέω ὅτι,
ὅπου κι ἂν εὑρεθεῖ ὁ ἄνθρωπος, νὰ μὴν ἀπελπίζεται. Νὰ μὴν τὰ χάνει, νὰ
μὴν τὰ σαστίζει. Γιὰ τὸν ἄλφα καὶ τὸν βῆτα λόγο, ὁ Θεὸς γνωρίζει, σὲ
δοκιμάζει. Σὲ δοκιμάζει: Μπορεῖς νὰ κρατήσεις αὐτὴν τὴ θλίψη; Μπορῶ. Θὰ
σοῦ δώσω χάρισμα. Δὲν μπορεῖς; Κι αὐτὸ ποὺ σοῦ ῾δωσα, θὰ τὸ ἀφαιρέσω.
Ἐγὼ δὲν θέλω δειλοὺς ἀνθρώπους. Ὄχι ὅπως ἔστειλε ὁ Μωϋσῆς τοὺς
κατασκόπους, λέει: «Ἐωράκαμεν υἱοὺς γιγάντων καὶ ἦμεν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ
ἀκρίδες» (Ἀριθμ. 13,34). Ἔτσι; Ναί, ἀλλὰ ποιὸς τὸ λέει αὐτό; Ποιὸς τὸ
λέει; «Δειλὸς ἀποσταλεὶς εἰς ὑπακοήν, λέγει· λέων κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ
φονεῖς κατὰ τὰς πλατείας» (Παροιμ. 26,13). Δειλὸς ἄνθρωπος δὲν ἀξίζει
τίποτες. Ἐνῶ τολμηρὸς πάντα βγαίνει νικητής. Βλέπεις;
Ἡ δικαιολογία δὲν εἶναι γραμμένη στὴ Γραφή. Οἱ ἅγιοι ὄχι μόνο δὲν δικαιολογοῦνται, ἀλλὰ ὑποφέρουν ἑκουσίως γιὰ τοὺς ἄλλους.
Πάτερ, ὄχι ἔτσι.
Ἐσὺ νὰ διορθώσεις τὸν ἑαυτό σου, ὄχι νὰ περιμένεις τοὺς ἄλλους. Ἐσὺ νὰ
σταθεῖς ἀπὸ κάτω, νὰ σὲ πατᾶν ὅλοι. Τότες εἶσαι ἐν τάξει. Εἰδάλλως…
Ἐσὺ νὰ ἁρματωθεῖς στὴν ὑπομονή. Ὁ δρόμος ὁ τοῦ Σταυροῦ αὐτὸς εἶναι.
Ὁ ἄνθρωπος, ὅσο καὶ
σοφὸς νὰ εἶναι, νὰ συμβουλεύεται καὶ λιγάκι. Δὲν εἴμαστε ἐμεῖς
θεοδίδακτοι. Οὔτε ὁ Θεὸς καὶ σύ· μπορεῖς νὰ πάρεις πληροφορίαν ἀπὸ τὸ
Θεό; Δὲν εἴμαστε σ᾿ αὐτὴ τὴν κατάσταση. Ά, νὰ ρωτήσουμε καὶ κάναν
ἄλλονε. Νὰ ρωτήσουμε, νὰ συμβουλευτοῦμε. Ἔ, δὲν ἔχεις κανέναν ἄνθρωπο
καλύτερό σου;
Θὰ κάνεις ὑπομονὴ στὰ δικά σου τὰ πάθη, θὰ κάνεις καὶ στὰ δικά μου. Ἔτσι θὰ γίνεις ἅγιος.
Πηγή:http://foschristou.wordpress.com/2012/04/03/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BC-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου