Οι
Άγιοι Πατέρες έλεγαν στήν εξομολόγηση: <<Φύτρωσε αυτό τό πάθος,
ξεφύτρωσε αυτός ο πόλεμος, αυτό τό θηρίο τό ανήμερο, μέ πολεμάει αυτός ο
εγωισμός καί δέν μπορώ νά τόν νικήσω, μέ πολεμάει η ζήλεια, ο φθόνος, η
κατάκριση, η καχυποψία, η μεμψιμοιρία. Τί νά τά κάνω αυτά τά δαιμόνια,
πώς νά τα πολεμήσω, Γέροντα, μέ ποιό τρόπο να τα πολεμήσω αυτά τα
δαιμόνια πού με πολεμούν;>>. Κάνουμε τέτοια εξομολόγηση; Καί αυτά
είναι τα μεγαλύτερα πού πρέπει να εξομολογηθούμε. Ή πάμε, όπως πήγε ένας
καί λέει στόν πνευματικό:<<Γέροντα,
ο τάδε μου έκανε εκείνο καί εκείνο>>. Αφού πιά τάπε όλα, τού λέει
ο πνευματικός, γονάτισε να διαβάσω συγχωρητική ευχή· καί αντί να
διαβάση το δικό του όνομα λέγοντας συγχωρημένος καί λελυμένος, είπε το
όνομα του άλλου που κατηγορούσε. Τότε ξαφνιάστηκε: <<Γιατί, πάτερ
μου, λές αυτό το όνομα;>>. <<Αυτόν εξομολόγησα σήμερα, εσύ
δέν είπες κανένα δικό σου αμάρτημα, δέν ταπεινώθηκες, ο τάδε σου φταίει,
εκείνος σε κάνει>>.
Γερόντισα Μακρίνα
http://www.hristospanagia.gr/?p=10636#more-10636
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου