Ἕνας ἐφημέριος ἐπισκέφθηκε κάποιον ἐτοιμοθάνατο ναύτη, πού ἦταν ἐξαιρετικά εὐσεβής.
– Εἶσαι ἕτοιμος γιά τό μεγάλο ταξίδι; τόν ρωτᾶ μέ θάρρος, ἐπειδή ἤξερε τίς βαθιές του πεποιθήσεις.
– Ἐντελῶς ἕτοιμος, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
– Καί δέν φοβᾶσαι καθόλου;
– Νά φοβοῦμαι; Ἐγώ; Γιατί; Καί ἀκουμπώντας τό χέρι στό στῆθος, ὅπου ὁ Θεός εἶχε κατέβει τό πρωί μέ τή Θεία Μετάληψη, πρόσθεσε:
«Ὁ καπετάνιος εἶναι στό πλοῖο, τί μπορῶ νά φοβηθῶ;».
– Εἶσαι ἕτοιμος γιά τό μεγάλο ταξίδι; τόν ρωτᾶ μέ θάρρος, ἐπειδή ἤξερε τίς βαθιές του πεποιθήσεις.
– Ἐντελῶς ἕτοιμος, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
– Καί δέν φοβᾶσαι καθόλου;
– Νά φοβοῦμαι; Ἐγώ; Γιατί; Καί ἀκουμπώντας τό χέρι στό στῆθος, ὅπου ὁ Θεός εἶχε κατέβει τό πρωί μέ τή Θεία Μετάληψη, πρόσθεσε:
«Ὁ καπετάνιος εἶναι στό πλοῖο, τί μπορῶ νά φοβηθῶ;».
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος ,αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου