Η Αγία Τατιανή η Μάρτυς
Η Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από τη Ρώμη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222-235 μ.Χ.). Ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος.
Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία παρίσταται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να δεχθούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου.
Όταν, επί Σεβήρου, διατάχθηκε δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και επειδή διεκήρυττε την πίστη της στον Χριστό, την οδήγησαν μπροστά στο βασιλέα και μαζί με αυτόν εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό ναό. Εκεί όμως η Αγία, με μια θερμή προσευχή στο Χριστό, συντάραξε τα ξόανα (τα ξύλινα αγάλματα) των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο.
Για τον λόγο αυτό την υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Την κτύπησαν και με σιδερένια νύχια της ξέσκισαν τα βλέφαρα. Έπειτα την κρέμασαν και της ξύρισαν το κεφάλι. Ακολούθως την έριξαν πάνω σε φωτιά, αλλά δεν έπαθε τίποτα. Κατόπιν την έριξαν σε πεινασμένα άγρια θηρία, αλλά αυτά δεν τόλμησαν να την βλάψουν. Ύστερα από όλα αυτά, οι ειδωλολάτρες, έκοψαν την Τίμια
κεφαλή και κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αγία εισήλθε με το στέφανο της δόξας στη χαρά του Κυρίου της.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ισχύι της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού του Θεού, Τατιανή ένδοξε πάσας γαρ τας ιδέας, των δεινών ενεγκούσα, ήσχυνας τον Βελίαρ, τη ατρέπτω σου στάσει εξ ου της κακοτροπίας πάντας απάλλαξον.
Ο Άγιος Πέτρος ο Αβεσαλαμίτης
Ο Άγιος Μάρτυρας Πέτρος, διακρινόμενος για την βαθιά του πίστη στον Χριστό και για την σωματική του ευρωστία και δύναμη, όντας σε νεαρή ηλικία διεκήρυξε με παρρησία ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Για τον λόγο αυτό ο άρχοντας της Ελευθερουπόλεως, αφού δεν κατόρθωσε να δελεάσει με κολακείες τον Άγιο και να τον τρομοκρατήσει με απειλές, για να αρνηθεί τον Χριστό, τον παρέδωσε στο πυρ, όπου ο Μάρτυρας ετελειώθη και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Άγιος Μέρτιος ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Μέρτιος κατετάγη, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ), στο στρατιωτικό τάγμα, το καλούμενο των Μαύρων, στη Μαυριτανία. Εκεί τον πίεζαν να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Ο Άγιος όμως δεν πειθάρχησε στις εντολές των ειδωλολατρών.
Ύστερα από την άρνηση του Αγίου Μερτίου να θυσιάσει στα είδωλα, οι ειδωλολάτρες τον κατήγγειλαν στον κυρίαρχό του, ότι αυτός λάτρευε τον Ιησού. Τον οδήγησαν ενώπιον του. Ο Μάρτυρας παρουσιάσθηκε και στάθηκε μπροστά στον ηγεμόνα με σεμνότητα, αλλά και άφοβη γενναιότητα.
Ο Μέρτιος υποκλίθηκε πρώτα, για να δείξει ότι τιμά τον άρχοντα, αλλά έπειτα ανένευσε και αρνήθηκε να συμμορφωθεί προς την διαταγή. Και δεικνύοντας τις πληγές, που είχε μαχόμενος κάτω από την σημαία του αυτοκράτορα, δήλωσε ότι ευλαβείται το βασιλέα, ότι είναι έτοιμος να δώσει το αίμα του υπέρ του στρατιωτικού καθήκοντος, αλλά ότι η ψυχή του και η συνείδησή του ανήκουν στην λατρεία του Χριστού.
Ο Διοκλητιανός εξαγριώθηκε και άρχισε να υποβάλλει τον Άγιο σε ταπεινώσεις και βασανιστήρια. Πρώτα διέταξε να του αφαιρέσουν την ζώνη, που ήταν το διακριτικό γνώρισμα του στρατιωτικού του αξιώματος. Με άλλα λόγια, τον καθαίρεσαν από το στρατιωτικό του αξίωμα. Έπειτα τον μαστίγωσαν αλύπητα. Επειδή όμως άντεξε στα βασανιστήρια και δεν έβγαλε ούτε την παραμικρή κραυγή, προκάλεσε κατάπληξη στον τύραννο και επαύξησε την οργή του.
Έτσι το βασανιστήριο συνεχίστηκε επί πολλή ώρα, μέχρι που όλο το σώμα του Μάρτυρα έγινε μία ανοιχτή πληγή. Τότε, με εντολή του αδίστακτου τυράννου, σταμάτησαν την μαστίγωση του Μερτίου και τον έριξαν στην φυλακή. Η καρδιά του σκιρτούσε, διότι έμελλε ο ευσεβής υιός να υπάγει προς τον ουράνιο Πατέρα, ο πιστός στρατιώτης προς τον Αρχιστράτηγο Χριστό, ο ένδοξος προς τον μισθαποδότη Κύριο. Έτσι ο αθλητής αυτός του Χριστού, παρέδωσε την τίμια ψυχή του στις πατρικές αγκάλες του Θεού.
Οι Άγιοι Οκτώ Μάρτυρες
Οι Άγιοι Οκτώ Μάρτυρες κατάγονταν από την Νίκαια της Βιθυνίας και μαρτύρησαν διά ξίφους. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Η Αγία Ευθασία
Η Αγία Ευθασία μαρτύρησε διά ξίφους, προσφέρουσα στον Κύριο την τιμία αυτής κεφαλή.
Οι Άγιοι Τίγριος ο Πρεσβύτερος και Ευτρόπιος
Οι Άγιοι Τίγριος και Ευτρόπιος έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.). Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων.
Οι Άγιοι Ζωτικός, Ρογάτος, Μοδεστός και Καστούλιος οι Μάρτυρες
Ήταν στρατιωτικοί και μαρτύρησαν στην Αφρική. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Ο Άγιος Αρκάδιος ο Μάρτυρας
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου Μάρτυρα.
Ο Άγιος Φιλόθεος ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Φιλόθεος μαρτύρησε στην Αντιόχεια τον 4ο αιωνα μ.Χ. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.
Ο Άγιος Εϊλιανός εκ Ρώμης
Ο Άγιος Εϊλιανός καταγόταν από την Ρώμη και έζησε περί τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ήλθε στην Βρετανία, όπου ασκήτεψε θεοφιλώς στην περιοχή βόρεια του Ανγκλέσεϋ και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.
Ο Όσιος Ηλιού ο Θαυματουργός
Ο Όσιος Ηλιού υπήρξε ένας από τους μεγάλους διδασκάλους και καθηγητές της ερήμου. Είδε την πείνα και δεν την λογάριασε. Τα ψύχη και τα αψήφησε. Την αγρυπνία και την καταφρόνησε. Τις στερήσεις και τις καταπάτησε. Τους τυράννους και τους αντέβλεψε. Μύριους κατατρεγμούς και τους κατήσχυνε.
Τι φοβόταν μόνο; Τρία πράγματα, όπως έλεγε : την ώρα, κατά την οποία έμελλε η ψυχή του να εξέλθει από το σώμα του, τον καιρό, κατά τον οποίο έμελλε να φανεί ενώπιον του Θεού, και την στιγμή, κατά την οποία θα εξερχόταν η περί αυτού απόφαση του Δικαιοκρίτου και Φιλανθρώπου Θεού.
Ο Όσιος Ηλιού ο Θαυματουργός κοιμήθηκε με ειρήνη.
Η Οσία Ευπραξία
Η Οσία Ευπραξία ασκήτεψε στην Ταβέννησο της άνω Αιγύπτου και κοιμήθηκε με ειρήνη.
Μνήμη Ναού Αγίου Αλεξάνδρου, πλησίον των Αγίων Αποστόλων
Δεν γνωρίζουμε σε ποιον από τους ομώνυμους Αγίους ήταν αφιερωμένος αυτός ο ναός, που βρισκόταν κοντά στο ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη και ίσως σήμερα να εόρταζε την μνήμη των κτητόρων αυτού.
Ο Άγιος Βενέδικτος
Ο Άγιος Βενέδικτος καταγόταν από αγγλοσαξονική ευγενή οικογένεια και υπηρετούσε στην αυλή του βασιλέως Όσγουι της Νορθαμπρίας. Σε ηλικία 25 ετών εγκατέλειψε τον κόσμο και έγινε μοναχός. Μετέβη στην Ρώμη, όπου διδάχθηκε τα της μοναχικής πολιτείας από τους εκεί μονάζοντες Πατέρες. Με εντολή του Πάπα Βιταλιανού (657-672 μ.Χ.) συνόδευσε τον Θεόδωρο, που καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου), στη Βρετανία και διορίσθηκε Ηγούμενος στη Μονή Αγίου Αυγουστίνου Καντουαρίας.
Παρέμεινε εκεί για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια αναχώρησε για την περιοχή του Γουεαρμάουθ, όπου ίδρυσε μονές, οι οποίες ήσαν υπό την πνευματική καθοδήγησή του. Κάλεσε από το εξωτερικό τεχνίτες, για να διδάξουν στους Άγγλους την τέχνη της ανοικοδομήσεως ναών και έκτισε τους πρώτους λίθινους ναούς. Σπουδαιότερος από τους μαθητές του είναι ο Άγιος Βέδα (673-735 μ.Χ., τιμάται 27 Μαΐου), ο περίφημος συγγραφέας της εκκλησιαστικής ιστορίας της Αγγλίας.
Ο Άγιος Βενέδικτος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 690 μ.Χ.
Ο Όσιος Μαρτινιανός
Ο Όσιος Μαρτινιανός γεννήθηκε το έτος 1397 στο χωριό Μπερεζνίκι της επαρχίας Βολογντά της Ρωσίας και ονομαζόταν Μιχαήλ. Από 13 ετών μόνασε στη Μονή του Αγίου Κυρίλλου, που βρισκόταν στην Λευκή Λίμνη της Ρωσίας, στη Μονή του Αγίου Θεράποντος και στη Μονή της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου, όπου έγινε Ηγούμενος.
Ο Όσιος Μαρτινιανός κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1483 σε ηλικία 86 ετών.
Ο Όσιος Γαλακτίων ο διά Χριστόν σαλός
Ο Όσιος Γαλακτίων ήταν μαθητής και υποτακτικός του Οσίου Μαρτινιανού (1483). Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1506 στη Ρωσία.
Ο Όσιος Θεοδόσιος εκ Ρωσίας
Ο Όσιος Θεοδόσιος γεννήθηκε στην Ρωσία και ήταν συνασκητής του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόβσκυ, του οποίου τη μνλημη τιμά η Εκκλησία στις 15 Νοεμβρίου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1802.
Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης εν Κρήτη
Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντητίσσης μετακομίσθηκε στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους της εικονομαχίας, για να σωθεί από την ασεβή μανία των εικονομάχων. Κατά την παράδοση έχει αγιογραφηθεί από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Κατά την περίοδο της Ενετικής κυριαρχίας στην Κρήτη, φυλασσόταν στο ναό του Αγίου Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Κάθε Τρίτη έκαναν λιτανεία στην εικόνα οι ευσεβείς Χριστιανοί. Όταν ο Χάνδακας κυριεύθηκε από τους Αγαρηνούς, οι Ενετοί παρέλαβαν τη σεβάσμια εικόνα της Παναγίας και τη μετέφεραν στην Βενετία, όπου την εναπέθεσαν στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου των Χαιρετισμών.
Εκεί φυλάσσεται μέχρι σήμερα. Αντίτυπο της ιεράς εικόνος βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Τίτου, στο Ηράκλειο, όπου τελείται και η εορτή της Συνάξεως.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης
Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσης βρισκόταν αρχικά στη Λαύρα του Οσίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα. Κατά τον 13ο αιώνα μ.Χ. επισκέφθηκε τη Λαύρα ο Άγιος Σάββας, Αρχιεπίσκοπος της Σερβίας (τιμάται 14 Ιανουαρίου), στον οποίο αναφέρθηκε παράδοση σωσμένη στο μοναστήρι, κατά την οποία ο Όσιος Σάββας είχε πει ότι η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης θα δωριζόταν στον Αρχιεπίσκοπο της Σερβίας. Έτσι του χάρισαν την αγία εικόνα. Ο Άγιος Σάββας την πρόσφερε στη Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου όρους.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου
Η ιερά εικόνα της Θεοτόκου του Ακαθίστου Ύμνου φυλάσσεται στο Καθολικό της ιεράς μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους. Το έτος 1837, κατά την διάρκεια πυρκαγιάς, οι μοναχοί έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο και η εικόνα παρέμεινε άθικτη.
Ο Άγιος Βασίλειος ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος Σολόβσκι, τιμάται υπό της Εκκλησίας της Ταλλίνης και Εσθονίας. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Ιερομάρτυρα.
synaxaristis.gr
anavaseis.blogspot.com
http://www.hristospanagia.gr/?p=21255#more-21255
Η Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από τη Ρώμη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222-235 μ.Χ.). Ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος.
Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία παρίσταται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να δεχθούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου.
Όταν, επί Σεβήρου, διατάχθηκε δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και επειδή διεκήρυττε την πίστη της στον Χριστό, την οδήγησαν μπροστά στο βασιλέα και μαζί με αυτόν εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό ναό. Εκεί όμως η Αγία, με μια θερμή προσευχή στο Χριστό, συντάραξε τα ξόανα (τα ξύλινα αγάλματα) των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο.
Για τον λόγο αυτό την υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Την κτύπησαν και με σιδερένια νύχια της ξέσκισαν τα βλέφαρα. Έπειτα την κρέμασαν και της ξύρισαν το κεφάλι. Ακολούθως την έριξαν πάνω σε φωτιά, αλλά δεν έπαθε τίποτα. Κατόπιν την έριξαν σε πεινασμένα άγρια θηρία, αλλά αυτά δεν τόλμησαν να την βλάψουν. Ύστερα από όλα αυτά, οι ειδωλολάτρες, έκοψαν την Τίμια
κεφαλή και κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αγία εισήλθε με το στέφανο της δόξας στη χαρά του Κυρίου της.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ισχύι της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού του Θεού, Τατιανή ένδοξε πάσας γαρ τας ιδέας, των δεινών ενεγκούσα, ήσχυνας τον Βελίαρ, τη ατρέπτω σου στάσει εξ ου της κακοτροπίας πάντας απάλλαξον.
Ο Άγιος Πέτρος ο Αβεσαλαμίτης
Ο Άγιος Μάρτυρας Πέτρος, διακρινόμενος για την βαθιά του πίστη στον Χριστό και για την σωματική του ευρωστία και δύναμη, όντας σε νεαρή ηλικία διεκήρυξε με παρρησία ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Για τον λόγο αυτό ο άρχοντας της Ελευθερουπόλεως, αφού δεν κατόρθωσε να δελεάσει με κολακείες τον Άγιο και να τον τρομοκρατήσει με απειλές, για να αρνηθεί τον Χριστό, τον παρέδωσε στο πυρ, όπου ο Μάρτυρας ετελειώθη και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Άγιος Μέρτιος ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Μέρτιος κατετάγη, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ), στο στρατιωτικό τάγμα, το καλούμενο των Μαύρων, στη Μαυριτανία. Εκεί τον πίεζαν να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Ο Άγιος όμως δεν πειθάρχησε στις εντολές των ειδωλολατρών.
Ύστερα από την άρνηση του Αγίου Μερτίου να θυσιάσει στα είδωλα, οι ειδωλολάτρες τον κατήγγειλαν στον κυρίαρχό του, ότι αυτός λάτρευε τον Ιησού. Τον οδήγησαν ενώπιον του. Ο Μάρτυρας παρουσιάσθηκε και στάθηκε μπροστά στον ηγεμόνα με σεμνότητα, αλλά και άφοβη γενναιότητα.
Ο Μέρτιος υποκλίθηκε πρώτα, για να δείξει ότι τιμά τον άρχοντα, αλλά έπειτα ανένευσε και αρνήθηκε να συμμορφωθεί προς την διαταγή. Και δεικνύοντας τις πληγές, που είχε μαχόμενος κάτω από την σημαία του αυτοκράτορα, δήλωσε ότι ευλαβείται το βασιλέα, ότι είναι έτοιμος να δώσει το αίμα του υπέρ του στρατιωτικού καθήκοντος, αλλά ότι η ψυχή του και η συνείδησή του ανήκουν στην λατρεία του Χριστού.
Ο Διοκλητιανός εξαγριώθηκε και άρχισε να υποβάλλει τον Άγιο σε ταπεινώσεις και βασανιστήρια. Πρώτα διέταξε να του αφαιρέσουν την ζώνη, που ήταν το διακριτικό γνώρισμα του στρατιωτικού του αξιώματος. Με άλλα λόγια, τον καθαίρεσαν από το στρατιωτικό του αξίωμα. Έπειτα τον μαστίγωσαν αλύπητα. Επειδή όμως άντεξε στα βασανιστήρια και δεν έβγαλε ούτε την παραμικρή κραυγή, προκάλεσε κατάπληξη στον τύραννο και επαύξησε την οργή του.
Έτσι το βασανιστήριο συνεχίστηκε επί πολλή ώρα, μέχρι που όλο το σώμα του Μάρτυρα έγινε μία ανοιχτή πληγή. Τότε, με εντολή του αδίστακτου τυράννου, σταμάτησαν την μαστίγωση του Μερτίου και τον έριξαν στην φυλακή. Η καρδιά του σκιρτούσε, διότι έμελλε ο ευσεβής υιός να υπάγει προς τον ουράνιο Πατέρα, ο πιστός στρατιώτης προς τον Αρχιστράτηγο Χριστό, ο ένδοξος προς τον μισθαποδότη Κύριο. Έτσι ο αθλητής αυτός του Χριστού, παρέδωσε την τίμια ψυχή του στις πατρικές αγκάλες του Θεού.
Οι Άγιοι Οκτώ Μάρτυρες
Οι Άγιοι Οκτώ Μάρτυρες κατάγονταν από την Νίκαια της Βιθυνίας και μαρτύρησαν διά ξίφους. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Η Αγία Ευθασία
Η Αγία Ευθασία μαρτύρησε διά ξίφους, προσφέρουσα στον Κύριο την τιμία αυτής κεφαλή.
Οι Άγιοι Τίγριος ο Πρεσβύτερος και Ευτρόπιος
Οι Άγιοι Τίγριος και Ευτρόπιος έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.). Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων.
Οι Άγιοι Ζωτικός, Ρογάτος, Μοδεστός και Καστούλιος οι Μάρτυρες
Ήταν στρατιωτικοί και μαρτύρησαν στην Αφρική. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων Μαρτύρων.
Ο Άγιος Αρκάδιος ο Μάρτυρας
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου Μάρτυρα.
Ο Άγιος Φιλόθεος ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Φιλόθεος μαρτύρησε στην Αντιόχεια τον 4ο αιωνα μ.Χ. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.
Ο Άγιος Εϊλιανός εκ Ρώμης
Ο Άγιος Εϊλιανός καταγόταν από την Ρώμη και έζησε περί τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ήλθε στην Βρετανία, όπου ασκήτεψε θεοφιλώς στην περιοχή βόρεια του Ανγκλέσεϋ και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.
Ο Όσιος Ηλιού ο Θαυματουργός
Ο Όσιος Ηλιού υπήρξε ένας από τους μεγάλους διδασκάλους και καθηγητές της ερήμου. Είδε την πείνα και δεν την λογάριασε. Τα ψύχη και τα αψήφησε. Την αγρυπνία και την καταφρόνησε. Τις στερήσεις και τις καταπάτησε. Τους τυράννους και τους αντέβλεψε. Μύριους κατατρεγμούς και τους κατήσχυνε.
Τι φοβόταν μόνο; Τρία πράγματα, όπως έλεγε : την ώρα, κατά την οποία έμελλε η ψυχή του να εξέλθει από το σώμα του, τον καιρό, κατά τον οποίο έμελλε να φανεί ενώπιον του Θεού, και την στιγμή, κατά την οποία θα εξερχόταν η περί αυτού απόφαση του Δικαιοκρίτου και Φιλανθρώπου Θεού.
Ο Όσιος Ηλιού ο Θαυματουργός κοιμήθηκε με ειρήνη.
Η Οσία Ευπραξία
Η Οσία Ευπραξία ασκήτεψε στην Ταβέννησο της άνω Αιγύπτου και κοιμήθηκε με ειρήνη.
Μνήμη Ναού Αγίου Αλεξάνδρου, πλησίον των Αγίων Αποστόλων
Δεν γνωρίζουμε σε ποιον από τους ομώνυμους Αγίους ήταν αφιερωμένος αυτός ο ναός, που βρισκόταν κοντά στο ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη και ίσως σήμερα να εόρταζε την μνήμη των κτητόρων αυτού.
Ο Άγιος Βενέδικτος
Ο Άγιος Βενέδικτος καταγόταν από αγγλοσαξονική ευγενή οικογένεια και υπηρετούσε στην αυλή του βασιλέως Όσγουι της Νορθαμπρίας. Σε ηλικία 25 ετών εγκατέλειψε τον κόσμο και έγινε μοναχός. Μετέβη στην Ρώμη, όπου διδάχθηκε τα της μοναχικής πολιτείας από τους εκεί μονάζοντες Πατέρες. Με εντολή του Πάπα Βιταλιανού (657-672 μ.Χ.) συνόδευσε τον Θεόδωρο, που καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου), στη Βρετανία και διορίσθηκε Ηγούμενος στη Μονή Αγίου Αυγουστίνου Καντουαρίας.
Παρέμεινε εκεί για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια αναχώρησε για την περιοχή του Γουεαρμάουθ, όπου ίδρυσε μονές, οι οποίες ήσαν υπό την πνευματική καθοδήγησή του. Κάλεσε από το εξωτερικό τεχνίτες, για να διδάξουν στους Άγγλους την τέχνη της ανοικοδομήσεως ναών και έκτισε τους πρώτους λίθινους ναούς. Σπουδαιότερος από τους μαθητές του είναι ο Άγιος Βέδα (673-735 μ.Χ., τιμάται 27 Μαΐου), ο περίφημος συγγραφέας της εκκλησιαστικής ιστορίας της Αγγλίας.
Ο Άγιος Βενέδικτος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 690 μ.Χ.
Ο Όσιος Μαρτινιανός
Ο Όσιος Μαρτινιανός γεννήθηκε το έτος 1397 στο χωριό Μπερεζνίκι της επαρχίας Βολογντά της Ρωσίας και ονομαζόταν Μιχαήλ. Από 13 ετών μόνασε στη Μονή του Αγίου Κυρίλλου, που βρισκόταν στην Λευκή Λίμνη της Ρωσίας, στη Μονή του Αγίου Θεράποντος και στη Μονή της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου, όπου έγινε Ηγούμενος.
Ο Όσιος Μαρτινιανός κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1483 σε ηλικία 86 ετών.
Ο Όσιος Γαλακτίων ο διά Χριστόν σαλός
Ο Όσιος Γαλακτίων ήταν μαθητής και υποτακτικός του Οσίου Μαρτινιανού (1483). Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1506 στη Ρωσία.
Ο Όσιος Θεοδόσιος εκ Ρωσίας
Ο Όσιος Θεοδόσιος γεννήθηκε στην Ρωσία και ήταν συνασκητής του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόβσκυ, του οποίου τη μνλημη τιμά η Εκκλησία στις 15 Νοεμβρίου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1802.
Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης εν Κρήτη
Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντητίσσης μετακομίσθηκε στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους της εικονομαχίας, για να σωθεί από την ασεβή μανία των εικονομάχων. Κατά την παράδοση έχει αγιογραφηθεί από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Κατά την περίοδο της Ενετικής κυριαρχίας στην Κρήτη, φυλασσόταν στο ναό του Αγίου Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Κάθε Τρίτη έκαναν λιτανεία στην εικόνα οι ευσεβείς Χριστιανοί. Όταν ο Χάνδακας κυριεύθηκε από τους Αγαρηνούς, οι Ενετοί παρέλαβαν τη σεβάσμια εικόνα της Παναγίας και τη μετέφεραν στην Βενετία, όπου την εναπέθεσαν στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου των Χαιρετισμών.
Εκεί φυλάσσεται μέχρι σήμερα. Αντίτυπο της ιεράς εικόνος βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Τίτου, στο Ηράκλειο, όπου τελείται και η εορτή της Συνάξεως.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης
Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσης βρισκόταν αρχικά στη Λαύρα του Οσίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα. Κατά τον 13ο αιώνα μ.Χ. επισκέφθηκε τη Λαύρα ο Άγιος Σάββας, Αρχιεπίσκοπος της Σερβίας (τιμάται 14 Ιανουαρίου), στον οποίο αναφέρθηκε παράδοση σωσμένη στο μοναστήρι, κατά την οποία ο Όσιος Σάββας είχε πει ότι η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης θα δωριζόταν στον Αρχιεπίσκοπο της Σερβίας. Έτσι του χάρισαν την αγία εικόνα. Ο Άγιος Σάββας την πρόσφερε στη Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου όρους.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου
Η ιερά εικόνα της Θεοτόκου του Ακαθίστου Ύμνου φυλάσσεται στο Καθολικό της ιεράς μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους. Το έτος 1837, κατά την διάρκεια πυρκαγιάς, οι μοναχοί έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο και η εικόνα παρέμεινε άθικτη.
Ο Άγιος Βασίλειος ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασίλειος Σολόβσκι, τιμάται υπό της Εκκλησίας της Ταλλίνης και Εσθονίας. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Ιερομάρτυρα.
synaxaristis.gr
anavaseis.blogspot.com
http://www.hristospanagia.gr/?p=21255#more-21255
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου