Προσευχές τῆς Θείας Κοινωνίας (Παιδικό ἐγκόλπιο)

 

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Παιδικὸ Ἐγκόλπιο)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ἀγαπητό μας παιδί,
Ἄραγε θὰ μποροῦσες νὰ ἐπιθυμήσεις πιὸ ὡραῖο πράγμα ἀπὸ τὸ νὰ εἶχες τὴ δυνατότητα νὰ βρεθεῖς γιὰ λίγη ὥρα κοντὰ στὸ Χριστό, ὅπως τότε ἐκεῖνα τὰ παιδιὰ ποὺ Τὸν πλησίασαν κι Αὐτὸς τὰ ἀγκάλιασε καὶ τὰ εὐλογοῦσε;
Κι ὅμως· ἐσὺ εἶσαι πιὸ προνομιοῦχο ἀπὸ κεῖνα τὰ παιδιά! Γιατί ἐσὺ ἔχεις τὴ δυνατότητα ὄχι μόνο νὰ πλησιάζεις τὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ νὰ Τὸν δέχεσαι μέσα σου, ἔνοικο τῆς καρδιᾶς σου. Γνωρίζεις πώς· μὲ τὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τὴ θεία Κοινωνία.

31 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων και των συν αυτών μαρτύρων, των Αγίων Μαρτύρων Ουικτωρίνου, Ουίκτωρος, Νικηφόρου, Κλαυδίου, Διοδώρου, Σαραπίνου και Παπία των εν Κορίνθω, Τρυφαίνης Μάρτυρος, των Αγίων Μαρτύρων Ταρσιζίου, Ζωτικού, Κυριακού και Σωκίου, των Αγίων Μαρτύρων Σατουρνίνου, Θύρσου και Βίκτωρος, Ιουλίου εξ Αιγίνης, Νικήτα εκ Κιέβου, Ηλία Οσιομάρτυρα, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δακρυρροούσης, Αρσενίου του εν Πάρω

Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και οι συν αυτών Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία Μάρτυρες

Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα
Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την
Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της
Μεσοποταμίας.Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος
πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το
μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.

Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα
Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος.
Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες
έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί
του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος,
Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν
τα μάτια του.

Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες γιά τούς μαθητές καί τό δάσκαλο.

Προστάτες της παιδείας, Εμπνευστές δασκάλων και μαθητών.

Ως βαθείς γνώστες της ανθρώπινης ψυχής είπαν αλήθειες παιδαγωγικές που νίκησαν το χρόνο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Μέγας Βασίλειος

- Να κοπιάζεις! Ο νους διατηρεί επί πολύ όσα αποκτήθηκαν με κόπο.

- Να ζητάς απόδειξη των διδασκομένων.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

- Δός μου τη χαρά να επιθυμείς τα καλύτερα!

- Να προτιμάς όχι τα πιο ευχάριστα, αλλά τα κάλλιστα των μαθημάτων.

- Να αγωνίζεσαι! Τα στεφάνια είναι για τους αγωνιστές, όχι για ‘κείνους που κάθονται στις κερκίδες.Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

- Δεν εξαρτώνται όλα από το δάσκαλο. Για να μην πω το περισσότερο, πάντως το μισό είναι των μαθητών.

- Η προκοπή σου είναι η ξεκούραση του δασκάλου.

- Να ευγνωμονείς το δασκαλό σου.

- Προτίμησε τη σπουδή, που κάνει και τα δύσκολα, εύκολα. Όχι τη ραθυμία που παρουσιάζει και τα εύκολα, δύσκολα. ”Σπουδή, σπουδήν γεννά και ραθυμία, ραθυμίαν”.

Ὅ,τι καλό βλέπετε σέ μένα, εἶναι τοῦ Θεοῦ…

30 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Ιππολύτου Ιερομάρτυρα και των συν αυτώ, Θεοφίλου του Νέου, Ιππολύτου Πρεσβυτέρου, Φελισιανού & Φιλιππιανού Μαρτύρων, Κυριακού Οσίου, Πέτρου Βασιλέως, Ζήνωνος Νηστευτού, Θεοδώρου Μυτιληναίου, Ανάμνηση Θαύματος Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνας Ευαγγελίστριας

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:Κατά
τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο
οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη
(1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους
και ενάρετους άνδρες.Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο,
χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι
τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον
Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον
Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους,
δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν
αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν
«Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

Π. Σάββας 2011-05-22_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-05-2011 (Σύναξη σέ γονεῖς στό ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

Ἡ θαυματουργή βυζαντινή εἰκόνα τῆς Παναγίας Ὁδηγήτριας μέ ἐνσωματωμένα λείψανα 32 ἁγίων

Η θαυματουργή βυζαντινή εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας με ενσωματωμένα λείψανα 32 αγίων.

Η εικόνα-λειψανοθήκη “Света Богородица Осеновица” αποθησαυρίζεται στον Καθολικό Ναό της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου της Ρίλας στη Βουλγαρία. Η εικόνα πιστεύεται ότι είναι θαυματουργή και μάλιστα κατά τον Μεσαίωνα λιτανευόταν σε διάφορα μέρη της βαλκανικής χερσονήσου για αποτροπή, αλλά και θεραπεία λοιμωδών νόσων, καθώς και άλλων ασθενειών.Η εικόνα-λειψανοθήκη είναι το κύριο προσκυνηματικό αντικείμενο της Ιεράς Μονής της Ρίλας. Έχει διαστάσεις 52Χ30 εκ και φέρει στο κέντρο μία μικρή εικόνα της Θεοτόκου που κρατά στο αριστερό της χέρι τον μικρό Ιησού. Η εικόνα ακολουθεί τον τύπο της Παναγίας Οδηγήτριας. Επιγραφή μάλιστα στο πάνω μέρος της εικόνας σημειώνει ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ. Περιμετρικά της μικρής αυτής εικόνας σε 32 ξεχωριστά διάχωρα ενσωματώθηκαν λείψανα αγίων, των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα σε ασημένια ελάσματα. Η υπερπολύτιμη εξωτερική διακόσμηση της εικόνας με πολύτιμους λίθους έχει χαθεί.

29 Ιανουαρίου Συναξαριστής, Ανακομιδή Λειψάνων Ιγνατίου Θεοφόρου, των Αγίων επτά Μαρτύρων, των Αγίων Σιλουανού Επισκόπου, Λουκά Διακόνου και Μωκίου Αναγνώστου, Σαρβήλου και Βεβαίας, Βαρσιμαίου, Αφραάτου, Χρυσής, Κωνσταντίου Ιερομάρτυρα, Παπίου και Μαύρου Μαρτύρων, Σαβινιανού Μάρτυρα, Ακυλίνου Πρεσβυτέρου, Ακεψιμά Οσίου, Γκίλντας, Ιγνατίου Σιναΐτου, Λαυρεντίου Οσίου, των Αγίων Γερασίμου, Ιωνά και Πιτιρίμ των εκ Ρωσίας, Δημητρίου Χιοπολίτου.

Ανακομιδή Λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του ΘεοφόρουΟ
Άγιος Ιερομάρτυς Ιγνάτιος (τιμάται 20 Δεκεμβρίου) ήταν διάδοχος των
Αποστόλων και χρημάτισε δεύτερος Επίσκοπος Αντιοχείας. Υπήρξε, μαζί με
τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητής του
Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου.Μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) στη Ρώμη, κατασπαραχθείς από τα θηρία. Μετά
το φρικτό μαρτύριο του Αγίου, κάποιοι Χριστιανοί μάζεψαν από τον
ιππόδρομο τα εναπομείναντα άγια λείψανά του και τα μετέφεραν στην
Αντιόχεια. Η Σύναξη αυτού ετελείτο στην Μεγάλη Εκκλησία. Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.Ως θησαυρόν
πλουτοποιών δωρημάτων, την των λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τη ποίμνη
σου μετήγαγον εκ Ρώμης ευσεβώς, ήσπερ την επάνοδον, εορτάζοντες ποθώ,
χάριν αρυόμεθα, πολλαπλών ιαμάτων, τους σους αγώνας μέλποντες αεί,
Ιερομάρτυς Ιγνάτιε ένδοξε.

Γιατί κάποια παιδιά θρησκευόμενων γονέων γίνονται τρομοκράτες;

ΕΝΑ ΘΛΙΒΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

 ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ ΝΑ ΦΡΙΞΕΙ

Ήταν καλοκαίρι και οι εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις της Πρώτης του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου έσφυζαν από ζωή. Κάθε καλοκαίρι στις 8 περιόδους κατασκηνωτών φιλοξενούνταν πάνω από 3.000 παιδιά, απ᾽ όλη την Ελλάδα. Υπήρξε κατασκηνωτική περίοδο  που έφτασε στον απίστευτο αριθμό των 600 μαθητριών. Τα παιδιά της Μητροπόλεως είχαν τον πρώτο λόγο. Ομως και κανένα παιδί που έρχονταν στην κατασκήνωση απρόσκλητο από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, δεν έμενε παραπονεμένο. Στηνόταν πρόχειρες σκηνές κάτω από τα δένδρα και έμπαινα κρεβάτια ακόμα και στους διαδρόμους των σκηνών.
Τα παιδια καλλιεργούνταν σε βάθος, με το πλούσιο διδακτικό και ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Η παρουσία του καλού ποιμένα και επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου ήταν η χαρά των παιδιών.Γινόταν τέτοια μεγάλη αλλαγή στα παιδια, που γύριζαν αγνώριστα στα σπίτια τους. Τα ίδια φεύγαν κλαίγοντας και περίμεναν πότε να έρθη το επόμενο  καλοκαίρι, για να επιστρέψουν στην κατασκήνωση. Αλλά και οι γονείς τα ξαναέστελναν με πολύ χαρά.

28 Ιανουαρίου Συναξαριστής.

28 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Οσίου Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου Οσίου, Ιακώβου Ασκητού, της Αγίας μητρός και της θυγατρός της, Χάριτος, Γεωργίου Μάρτυρα, Εφραίμ εκ Ρωσίας, Εφραίμ εκ Κιέβου, Θεοδοσίου της Τότμα, Ισαάκ του Σύρου, Μνήμη όλων των Ερημιτών.

Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος Ο
Όσιος Εφραίμ καταγόταν από την Ανατολή και γεννήθηκε στην πόλη Νίσιβη
της Μεσοποταμίας πιθανώς το 308 μ.Χ. ή και ενωρίτερα. Ήκμασε επί Μεγάλου
Κωνσταντίνου (324-337 μ.Χ.), Ιουλιανού του Παραβάτου (361-363 μ.Χ.) και
των διαδόχων αυτού.Από την μικρή του ηλικία διδάχθηκε την πίστη
και την αρετή από τον Επίσκοπο της γενέτειράς του Ιάκωβο (309-364 μ.Χ.),
ο οποίος και τον χειροτόνησε διάκονο, αλλά ο Όσιος αρνήθηκε να λάβει
μεγαλύτερο αξίωμα. Ακολούθησε πολύ νωρίς τον μοναχικό βίο και με το
φωτισμό του Παρακλήτου έγραψε πάρα πολλά συγγράμματα πνευματικής και
ηθικής οικοδομής.Γι’ αυτό και θαυμάζεται για το πλήθος και το
κάλλος των έργων του. Γνώστης ακριβής όλων των δογματικών θεμάτων, ήξερε
να καταπολεμά τις αιρέσεις και να υπερασπίζει με θαυμάσια σαφήνεια την
Ορθοδοξία. Ήταν εκείνος που κατατρόπωσε σε διάλογο τον αιρετικό
Απολλινάριο και οδήγησε πολλούς αιρετικούς να επιστρέψουν στην πατρώα
ευσέβεια.
Συνέχεια →

Τό πόσιμο νερό τῆς Νεκρᾶς Θάλασσας!

Κι ενώ περπατούσαμε στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας ο Γέροντάς μου κι εγώ -διηγείτο στους αδελφούς ο άββάς Λουλάς ο μαθητής του οσίου Βησσαρίωνος- κυριεύθηκα από υπερβολική δίψα.

-Διψώ, Άββά, είπα στον Γέροντα μου.

-Πιες από τη θάλασσα, μου είπε.

27 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ανακομιδή Λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου, Μαρκιανής Βασιλίσσης, Κλαυδιανού Οσίου, Δημητριανού Θαυματουργού, Άσκιοτ Βασιλέως, Τίτου Οσίου, Δημητρίου νεομάρτυρα, Πέτρου Ζβέρεφ.

Ανακομιδή Λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου ΚωνσταντινουπόλεωςΟ
ιερός Ιωάννης ο Χρυσόστομος, επειδή δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα στα
πρόσωπα στην απόδοση του δικαίου και έλεγχε και την ίδια την βασίλισσα
Ευδοξία για τις παρανομίες και τις αδικίες της, εξορίσθηκε δύο φορές,
αλλά και πάλι ανακλήθηκε από την εξορία. Εξορίστηκε όμως και πάλι για
τρίτη φορά.Η έκπτωση του ιερού Χρυσοστόμου από τον Πατριαρχικό θρόνο προκάλεσε
σχίσμα μέσα στην Εκκλησία. Οπαδοί του, που καλούνταν «Ιωαννίτες», δεν
αναγνώριζαν τον διάδοχό του, παρά τις επίμονες συστάσεις να υπακούσουν
στους νέους εκκλησιαστικούς άρχοντες και να διαφυλάξουν την ενότητα της
Εκκλησίας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος οδηγήθηκε στην Κουκουσό και από εκεί στην
Αραβισσό και έπειτα, στιν 10 Ιουνίου του έτους 404 μ.Χ., στην Πιτιούντα
του Πόντου.
Η πορεία του μέχρι εκεί, ήταν όχι μόνο περιπετειώδης, αλλά κυριολεκτικά μαρτυρική, γεμάτη από κακουχίες και δεινοπαθήματα.

“ Ἐσύ συγχώρησε κι ἐγώ θά ἀναλάβω τήν ὑπόθεσή σου!”

 

Ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος, τόν ὁποῖο ἡ ἱστορία χαρακτήρισε “Μέγα”, ὁ γενάρχης τοῦ χριστιανικοῦ Βυζαντίου καί τοῦ ἀνεπανάληπτου σέ πνευματικότητα Βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ, ἐπανειλημμένως καί ἐκεῖνος καί ἡ μητέρα του, ἡ ἁγία Ἑλένη, ἔχουν θαυματουργήσει. Βοηθοῦν τούς πιστούς πού τούς ἐπικαλοῦνται. Κι αὐτό, γιατί ὁ Ἅγιος “εὗρε χάριν παρά τῷ Χριστῷ”, τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου, τόν Ὁποῖον ἀγάπησε καί τίμησε ὅσον κανείς ἄλλος βασιλεύς.

Ὁ Μ. Κωνσταντίνος ὑπῆρξε ἕνας νέος “ Ἰωσήφ ἀπό Ἀριμαθαίας”, ὁ ὁποῖος “ἀποκαθήλωσε”, κατέβασε ἀπό τόν σταυρό τῶν φοβερῶν διωγμῶν τό ματωμένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τό αἱμοσταγές καί καθημαγμένο σῶμα τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας Του. Ὁ Μέγας Κωνσταντίνος ἦταν αὐτός πού ἄνοιξε πρῶτος τίς κλειστές μέχρι τότε στήν Ἀλήθεια πύλες τῆς ἀνθρωπότητας, γιά νά εἰσέλθει ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἀλλά θά χρειαζόταν νά γράψει κανείς πολλά βιβλία, γιά νά ἀναλύσει τίς ἀρετές του.

Αὐτός ὁ Ἅγιος, ὅπως ἦταν μεγαλόψυχός καί εὔσπλαχνος βασιλεύς καί δέν ἔπαυε νά εὐεργετεῖ ἀκούραστα τούς ὑπηκόους του καί ἰδιαίτερα τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καί τώρα πού βρίσκεται καταξιωμένος κοντά στόν Θεό, κάνει τό ἴδιο. Βοηθάει μέ τίς πρεσβεῖες του πρός τόν Κύριο κάθε πιστό πού τόν ἐπικαλεῖται. Ἔτσι λοιπόν βοήθησε καί μιά ἀδικημένη χήρα ἀπό τήν Πάτρα, ὅπως τό ἀφηγήθηκε ἡ ἴδια καί οἱ καλοί συγγενεῖς της, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τό γεγονός μέσα στή δεκαετία τοῦ 1980 μέ 1990. Εἶπε τά ἑξῆς:

26 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξενοφώντος και της συμβίας αυτού Μαρίας και των τέκνων αυτού Αρκαδίου και Ιωάννου, Συμεών Παλαιού, των Αγίων Ανανίου Πρεσβυτέρου, Πέτρου δεσμοφύλακος και επτά στρατιωτών, των Αγίων δύο Μαρτύρων, Αμμωνά Οσίου, Μνήμη του μεγάλου σεισμού, Γαβριήλ Οσίου, μνήμη ανακομειδής λειψάνων Οσίου Θεοδώρου Στουδίτου, Κλήμεντος Οσίου, Δαυίδ Βασιλέως, Αρκαδίου Οσίου, Γαβριήλ Μητροπολίτου, Κυρίλλου Μητροπολίτου.

Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννου (Εορτή Ξενοφών)Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518-527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527-565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό.Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο.
Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα.
Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.

“Δημητράκη, γιά σένα πάλι δέν ἔχει τίποτε…”

Ὁ Δημητράκης ὀρφάνεψε μικρός ἀπό μητέρα. Ὁ πατέρας του χῆρος μέ μικρά παιδιά, ἀναγκάστηκε νά ξαναπαντρευτεῖ. Ἡ μητριά δέν μπόρεσε νά τοῦ δώσει μητρική στοργή. Ἔτσι ὁ μικρός Δημήτρης προτιμοῦσε νά κατοικεῖ ὅσο τό δυνατόν λιγότερο μέσα σ᾿ αὐτό τό σπίτι, πού ἔπαψε νά τό νιώθει πιά δικό του. Εὐτυχῶς, ὑπῆρχε ἡ πρόφαση τοῦ βοσκήματος τῶν κατσικιῶν, καί τό ἀπόμακρο μαντρί τοῦ πρόσφερε τήν ἡσυχία καί τή γαλήνη. Ἐκεῖ ὅμως τό ψωμί ἦταν λιγοστό καί τό μαγειρευμένο φαγητό ἦταν σπάνιο.

“Τότε ζοῦσα μέ ἀγριοπούλια πού κυνηγοῦσα”, διηγεῖτο ἀργότερα, ὅταν μεγάλωσε καί πρόκοψε τό φτωχό ὀρφανό. Τό εἶχε προικίσει ὅμως ὁ Θεός μέ δύο μεγάλα χαρίσματα: Τήν ἐξυπνάδα καί τή θεοσέβεια. Ὅπως ὁ Δαυίδ κι ἐκεῖνο, ἐνῶ ἔβοσκε τά ζῶα, ἤ θά διάβαζε ἤ θά προσευχόταν. Εἶχε μιά βαθιά ἀγάπη κι εὐλάβεια γιά τήν μεγάλη Μητέρα ὅλου του κόσμου, τήν Παναγία. Αὐτή ἦταν ἡ παρηγοριά του κι ἀπό Ἐκείνη ζητοῦσε πάντα βοήθεια.

Ἐπιστολή τῆς Συνόδου πρός τούς μαθητές γιά τήν ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν Σχολείων

Ἀθήνα, Ίανουάριος 2014

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, οἱ πρόγονοί μας, ἐκεῖνοι δηλαδή πού ἀγωνίσθηκαν τό 1821 γιά νά ἐλευτερωθοῦμε, καθιέρωσαν νά τιμῶνται οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὡς οἱ προστάτες τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Ἡ ἑορτή τους, στίς 30 Ἰανουαρίου, δέν εἶναι μία ἁπλή ἀργία. Εἶναι μία ἡμέρα ἐκκλησιασμοῦ καί πνευματικοῦ ἑορτασμοῦ γιά νά μπορέσετε καό σεῖς μαζί μέ τούς γονεῖς καί τούς δασκάλους σας νά ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τή ζωή καί τά διδάγματα τῶν Τριῶν Μεγίστων Φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος.

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἄγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔζησαν τόν Δ΄ ἀιῶνα μ.Χ., σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὑπῆρχαν ἔντονες συζητήσεις κάι διαφωνίες μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί τῶν πιστῶν τῆς ἀρχαίας θρησκείας.

Οἱ τρεῖς αὐτοί αὐτοί ἄνδρες, μέ τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στηριγμένοι στήν ἄριστη γνώση τῆς ἀρχαιοελληνικῆς κλασικῆς παιδείας, ἔδωσαν τή λύση.

25 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Γρηγορίου του Θεολόγου, Πουπλίου Οσίου, Θεοδότου Οσίου, Μάρη Οσίου, Καστίνου Επισκόπου, Μεδούλης, Απολλώ Οσίου, Βρεταννίου, Δημητρίου Σκευοφύλακος, Μωυσέως Θαυματουργού, Βασσιανού Αρχιεπισκόπου, Αυξεντίου Νεομάρτυρα, Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθίας εν Ρωσία, Ανατολίου της Όπτινα, Γαβριήλ εκ Γεωργίας, Βλαδιμήρου Μητροπολίτου, Ελισάβετ Οσιομάρτυρος.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης (Εορτή Γρηγόριος, Γρηγορία)Ο
Άγιος Γρηγόριος έζησε κατά την εποχή του βασιλέα Ουάλεντος (364-378
μ.Χ.). Καταγόταν από τον Πόντο και γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της
περιοχής της Ναζιανζού, που λεγόταν Αριανζός, το 330 μ.Χ. Ναζιανζηνός
ονομάσθηκε, επειδή έζησε τον περισσότερο χρόνο της ζωής του στη
Ναζιανζό, όπου ήταν και το πατρικό του σπίτι.Ο πατέρας του, ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Ναζιανζού, ήταν πριν γίνει
Επίσκοπος, ένας πολύ πλούσιος άρχοντας της Ναζιανζού. Κατείχε μεγάλη
θέση στον δημόσιο βίο και ανήκε σε μια ιουδαίο-εθνική αίρεση που λεγόταν
των «Υψισταρίων». Η μητέρα του, η Αγία Νόννα, ήταν Ορθόδοξη. Η ευσέβεια και η αρετή της
επηρέασαν τον σύζυγό της και τον έκαναν να μεταστραφεί στην αληθινή
πίστη.
Οι γονείς του, Γρηγόριος και Νόννα, δεν είχαν παιδιά και ικέτευαν τον Θεό να χαρίσει σε αυτούς την χαρά της τεκνοποιίας.

Γιόγκα στά σχολεῖα;

ΓΙΟΓΚΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;

Γιόγκα στα σχολεία με εντολή του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Έχουν γνώση οι φύλακες ή λένε ΝΙΤΣΕΒΩ;
 17 Δεκ 2013.  Άλλη μια τάση της νέας εποχής που παρουσιάζει έξαρση τα τελευταία χρόνια, λέγεται «μαθήματα θεραπευτικής Yoga». Δεν θα μας απασχολούσε καθόλου αν δεν αντιλαμβανόμασταν ότι επιχειρείται από την πολιτεία να μπει αυτός ο διάβολος στα σπίτια μας, στις οικογένειές μας μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης.
Από καιρό παρακολουθούμε κυρίως στο facebook τις σχετικές ενημερώσεις που καθημερινά εμφανίζονται και προτείνουν τη γιόγκα ως λύση στα προβλήματά μας, μάλιστα γίνονται συναντήσεις, ομιλίες, μαθήματα για δασκάλους γιόγκα κ.λπ. Τι θα πει μαθήματα για δασκάλους; Τόσοι δάσκαλοι γιόγκα τι μας χρειάζονται; «Ρωτήσαμε» λοιπόν στο διαδίκτυο όπου ως γνωστό με μια απλή αναζήτηση βρίσκει κανείς τις πληροφορίες που θέλει για κάθε θέμα.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι ύποπτες κινήσεις της πολιτείας αλλά και οι αντιδράσεις εντοπίζονται από το 2009 και εξής.
Διαβάζουμε σε σχετικό forum (http://truth.freeforums.org/topic-t4735):

Ἀπάντηση στά “γιατί” σέ νοσοκομεῖο τῆς Αὐστραλίας

Εἶναι γεγονός ὅτι μερικοί χριστιανοί, ἀκόμα καί καλλιεργημένοι, ὅταν καλέσει ὁ Θεός κοντά Του κάποιο ἀγαπημένο τους πρόσωπο, θρηνοῦν ἄμετρα καί ξεστομίζουν τά “γιατί” τῆς ὀλιγοπιστίας.

Ἔτσι καί μιά Ἑλληνίδα ξενητεμένη στήν Αὐστραλία, εὐσεβής, παρ᾿ ὅλο πού δέν γνώριζε πολλά πράγματα γιά τή ζωή τῆς πίστεως, βρέθηκε στή δύσκολη θέση τῆς μητέρας πού πεθαίνει τό παιδί της (ἀγοράκι τεσσάρων ἐτῶν).

Τό εἶχαν μεταφέρει στό μεγάλο νοσοκομεῖο τῆς Αὐστραλίας “Βασίλισσα Βικτωρία” κι ἐκεῖ τό ξενυχτοῦσαν μέ βαρδιές πότε ἐκείνη καί πότε ὁ σύζυγός της.

Μία νύχτα, περασμένα μεσάνυχτα, καθώς ξαγρυπνοῦσε κοντά στό ἄρρωστο ἀγοράκι, ἔκλαιγε καί συνεχῶς ἔλεγε:

24 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξένης, των Αγίων Παύλου, Παυσιρίου και Θεοδοτίωνος αυταδέλφων, Βαβύλα ιερομάρτυρα και των μαθητών αυτού Τιμοθέου και Αγαπίου, Μακεδονίου Οσίου, Ερμογένους και Μηνά, Βαρσίμου μάρτυρος και των συν αυτώ, Χρυσοπλόκης, Φίλωνος Οσίου και Θαυματουργού, Φιλιππικού πρεσβυτέρου, Ελλαδίου του Κομενταρησίου, Ερμογένους και Φιλήμονος, Ανακομιδή Λειψάνων Αναστασίου του Πέρσου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Ιωάννου Προδρόμου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Αγίου Ζαχαρίου, Ζωσιμά Οσίου, Κάντοκ Οσιομάρτυρα, Ιωάννου εκ Καζάν, Νεοφύτου του Εγκλείστου, Ξένης Οσίας, Οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω.

Η Αγία Ξένη (Εορτή Ξένη, Ξένος)

Η Αγία Ξένη καταγόταν από τη Ρώμη και από γενιά τιμημένη και εύπορη. Οι γονείς της επιθυμούσαν αν την νυμφεύσουν. Ενώ όμως είχαν τα πάντα ετοιμασθεί για τον γάμο, εκείνη εγκατέλειψε τη νυφική παστάδα, παίρνοντας μαζί της και δύο πιστές της θεραπαινίδες και διά θαλάσσης έφθασε στην πόλη των Μυλασών. Στα Μύλασα μάλλον πήγε και εγκαταστάθηκε, ύστερα από συμβουλή του μακαρίου μοναχού Παύλου, ο οποίος εμφανίστηκε στην Οσία μετά από θείο φωτισμό, όταν εκείνη πέρασε από την Αλεξάνδρεια και έγινε ο πνευματικός της καθοδηγητής.

Στην πόλη των Μυλασών, η Οσία Ξένη έκτισε ιερό ναό προς τιμήν του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Εκεί κτίσθηκαν και κελιά όπου διέμεναν η Ξένη, οι δύο θεραπαινίδες και λίγες άλλες παρθένες.
Η Οσία Ξένη, αφού διήλθε την ζωή της θεοφιλώς και οσίως, κοιμήθηκε με ειρήνη. Όταν παρέδωσε την αγία της ψυχή στον Θεό, ενώ ο ήλιος φώτιζε την γη, φάνηκε στον ουρανό Σταυρός, που τον σχημάτιζαν αστέρες. Τουν ουράνιο αυτό Σταυρό τον περιέκλειε χορός αστέρων, σαν να ήταν, καθώς φαίνεται, στεφάνι της Οσίας Ξένης, με το οποίο την επιβράβευε ο Θεός για τις νηστείες της, τις αγρυπνίες της και την αγνότητα του σώματος και της ψυχής.

Μήν ἀρνεῖσαι νά προσεύχεσαι

   Μην αρνείσαι να προσεύχεσαι για κάποια ψυχή
(που σου το ζήτησε),
έστω και αν δεν διαθέτης καρποφόρα προσευχή.Διότι η πίστης εκείνου που ζήτησε την προσευχή,
έσωσε πολλές φορές και εκείνον που προσευχήθηκε
και μάλιστα με συντριβή καρδίας.

Ἀμβλώσεις: Ἡ παγκόσμια κρυφή γενοκτονία

 

Γνωρίζετε πόσες δολοφονίες αγέννητων παιδιών έχουν γίνει σε ολόκληρο τον κόσμο από τη δεκαετία του 1980 και μετέπειτα; Έχετε αντιληφθεί ότι στις Η.Π.Α λαμβάνει χώρα εδώ και τέσσερις δεκαετίες η μεγαλύτερη «κρυφή» γενοκτονία στην ανθρώπινη ιστορία; Πόσο ακόμη θα κλείνουμε τα μάτια ως άνθρωποι στο έγκλημα των αμβλώσεων που διενεργείται καθημερινά;
Ορισμένα από τα στοιχεία που παραθέτονται, σοκάρουν, και προκαλούν αποτροπιασμό, αλλά θα πρέπει να οδηγήσουν και σε σκληρή αυτοκριτική για την πορεία της ανθρωπότητας…
1) Έχουν διενεργηθεί περισσότερες από ένα δισεκατομμύριο εκτρώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο από την δεκαετία του 1980. Στις Η.Π.Α έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 56 εκατομμύρια εκτρώσεις από το έτος 1973 (σ.σ. pentapostagma.gr – με αρνητική αφετηρία την υπόθεση Roe εναντίον Wade)

23 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Κλήμεντος και Αγαθαγγέλου, Μαϋσιμά του Σύρου, Σαλαμάνου του Ησυχαστού, Ευσεβίου, των Αγίων Δύο Μαρτύρων, Αχολίου Επισκόπου, Γενναδίου εκ Λιθουανίας, Αλεξάνδρου εκ Ρωσίας, Ανατολίου Επισκόπου, Σύναξη πάντων των εν Κοστρομά Αγίων.

Οι Άγιοι Κλήμης Επίσκοπος Αγκύρας και Αγαθάγγελος οι Μάρτυρες (εορτή Αγαθάγγελος)

Ο
Άγιος Ιερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν από την Άγκυρα, από πατέρα Εθνικό
και μητέρα Χριστιανή, που ονομαζόταν Ευφροσύνη. Σε ηλικία δώδεκα ετών
εκάρη μοναχός και σε ηλικία είκοσι ετών χειροτονήθηκε Επίσκοπος Αγκύρας.
Ο μακάριος Ιερομάρτυρας γνώρισε σε όλη του σχεδόν τη ζωή το μαρτύριο.
Υπέστη παντοειδείς και φρικώδεις βασάνους επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού
(284-305 μ.Χ.) και αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.). Πράγματι, ο
αγώνας του προς τους τυράννους κράτησε επί είκοσι οκτώ ολόκληρα χρόνια,
χωρίς να διακόπτεται.
Στη φυλακή της Ρώμης τον κρέμασαν σε ένα ξύλο και του ξέσκισαν το σώμα
με σιδερένια νύχια, τον κτύπησαν με πέτρες, τον έδεσαν σε τροχό που
γυρίζοντας του συνέτριψε το σώμα, του συνέτριψαν τα σαγόνια και του
έβγαλαν τα δόντια.

Ἁμαρτίες σάν πέτρες καί χαλικάκια…

Κάποτε, επισκέφτηκαν τον Άγιο Αλέξιο (έναν Ρώσο δια Χριστόν σαλό της επαρχίας Βορονέζ) δύο γυναίκες. 
Η πρώτη βασανιζόταν από την συνείδησή της, καθώς είχε διαπράξει ένα φοβερό αμάρτημα, ενώ η άλλη δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ το να κλαψουρίζει:
«Είμαι αμαρτωλή, όπως όλος ο κόσμος. Όπως ξέρετε πάτερ μου, είναι αδύνατον να ζει κανείς χωρίς ν’ αμαρτάνει».
Έδειξε με συγκεκριμένο τρόπο και στις δύο τι σήμαιναν τα λεγόμενά τους, και τις έστειλε σ’ ένα χωράφι. 

22 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Τιμοθέου Αποστόλου, Αναστασίου του Πέρσου, Βικεντίου Διακόνου, των Αγίων Μαρτύρων Μανουήλ Επισκόπου, Γεωργίου Επισκόπου, Πέτρου, Λέοντος Επισκόπου, Σιωνίου, Γαβριήλ, Ιωάννου, Λέοντος, Παρόδου πρεσβυτέρου και των λοιπών 377, Αναστασίου Διακόνου, Ιωσήφ Ηγιασμένου, Μακαρίου εκ Ρωσίας, Ιωάσαφ Φωτιστού, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνος Παναγίας Ελεηστρίας.

Ο Άγιος Τιμόθεος ο Απόστολος (Εορτή Τιμόθεος)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας παρέχουν οι Πράξεις των
Αποστόλων και οι Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, ο Τιμόθεος ήταν ο πιο
αγαπητός μαθητής του και ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του
Αποστόλου Παύλου. Το όνομά του είναι ελληνικό και σημαίνει αυτός που
τιμά τον Θεό, αλλά και αυτόν που τιμά ο Θεός.

Ο Άγιος Απόστολος Τιμόθεος γεννήθηκε μάλλον στα Λύστρα της Λυκαονίας ή πιθανών στη Δέρβη, από πατέρα Έλληνα Εθνικό και μητέρα πιστή Ιουδαία,προφανώς εκ γενετής και πιθανόν προσήλυτη, που ονομαζόταν Ευνίκη.
Κατά την μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, ήταν ευσεβής, όπως και η μαμή του, εκ μητρός, Λωίς.
Ο Τιμόθεος δέχθηκε από τις ευσεβείς αυτές γυναίκες την
πρώτη θρησκευτική αγωγή και διδάχθηκε από βρέφος τα ιερά γράμματα. Με
τον τρόπο αυτό προετοιμάσθηκε κατάλληλα να αποδεχθεί στη συνέχεια την
Χριστιανική πίστη.

Ἀπό τό Γεροντικό

 

Κάποτε ένας μοναχός είπε στον αββά Ζήνωνα:
-Γέροντα, σ’ αγαπώ πολύ!
-Το πιστεύω, απάντησε ο αββάς. 
-Αν όμως κάνω κάτι που δεν σου αρέσει θα συνεχίσεις να μ’ αγαπάς;
Μετά από λίγο καιρό ο μοναχός αυτός άρχισε να συκοφαντεί το γέροντα. Ο αββάς Ζήνωνας που το μάθαινε σκεφτόταν: “ο αδελφός είναι σταλμένος από το Θεό για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Τον έστειλε για να θεραπεύσει τη κενόδοξη ψυχή μου. Είναι ευεργέτης μου.” Και σε όσους του μετέφεραν τις συκοφαντίες του τους έλεγε:

Προσευχή πού γίνεται πρίν καί μετά ἀπό τό γεῦμα καί τό δεῖπνο

 Προσευχή πριν από το γεύμα
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου. Ελθέτω η βασιλεία σου. Γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον. Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν.
Δόξα… Και νυν… Κύριε, ελέησον (γ´).
Χριστέ ο Θεός, ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου, ότι Άγιος ει, πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευχαριστία μετά το γεύμα

21 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Μαξίμου Ομολογητού, Αναστασίου Μάρτυρος, Νεοφύτου Μάρτυρος, Ζωσίμου Επισκόπου, των Αγίων Μαρτύρων Ευγενίου, Ουαλεριανού, Κανδίδου και Ακύλα, Αγνής Μάρτυρος, των Αγίων Τεσσάρων Αγίων, Πατρόκλου Μάρτυρος, των Αγίων Πάντων Μαρτύρων, Απολλωνίου Οσίου, Εγκαίνια Ναού Αγίας Ειρήνης, Νεοφύτου Οσίου, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθίας, Γαβριήλ και Σιωνίου Μαρτύρων, Μαξίμου Γραικού, Τίμωνος Οσίου.

Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής (Εορτή Μάξιμος)
Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής καταγόταν από επιφανή οικογένεια και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 580 μ.Χ. Έλαβε τη συνήθη εγκυκλοπαιδική μόρφωση και επιδόθηκε ιδιαίτερα στη σπουδή της φιλοσοφίας.
Υπό του αυτοκράτορα Ηρακλείου (610-641 μ.Χ.) προσελήφθη ως αρχιγραμματεύς αυτού. Παρέμεινε στη θέση αυτή για λίγα μόνο χρόνια, αλλά διατήρησε τις σχέσεις του και αλληλογραφία με πρόσωπα του δημόσιου βίου.
Αφού παραιτήθηκε, το 614 μ.Χ., από το αξίωμα του αρχιγραμματέως, εγκατέλειψε τον κόσμο και ακολούθησε τον μοναχικό βίο. Ασκήτεψε σε μονή της Χρυσουπόλεως, που βρισκόταν έναντι της Κωνσταντινουπόλεως και διετέλεσε ηγούμενος αυτής. Εκεί απέκτησε ως μαθητή τον Αναστάσιο, ο οποίος τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.
Σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Μαξίμου η εργασία των εντολών του Θεού και η συμμόρφωση του βίου του ανθρώπου προς την Θεία διδασκαλία αποτελούν βάση στερεά, επί της οποία θα οικοδομηθεί η πνευματική ανύψωση του νου.

Ὁ χαρακτήρας αὐτοῦ πού μεταλαμβάνει ἐπαξίως

Πράγματι! Πόσο ευτυχής και μακάριος πρέπει να θεωρείται αυτός που μεταλαμβάνει επαξίως τα θεία Μυστήρια! Έτσι, εξέρχεται από τον ναό τελείως ανανεωμένος ,γιατί το πυρ της θεότητας έκανε μέτοχο την ψυχή του μέσω της θείας Μεταλήψεως, και τις μεν αμαρτίες κατέκαψε, την δε ψυχή του γέμισε με τη θεία Χάρη. Αγίασε τη διάνοιά του , ενίσχυσε τις δυνάμεις της ψυχής του, διαφώτισε τον νου του, καθήλωσε την καρδιά του με τον φόβο του Θεού και τελικά την ανέδειξε κατοικία του αγίου Πνεύματος

Αυτός που κοινωνεί επαξίως λαμβάνει σαν αρραβώνα την ουράνια Βασιλεία , ενδύεται τη θεία πανοπλία, η οποία τον προφυλάσσει από κάθε κακό και σκευωρία του πονηρού και τον καθιστά φοβερό και γι’ αυτούς τους δαίμονες .

20 Ιανουαρίου Συναξαριστής Ευθυμίου του Μεγάλου, των Αγίων Μαρτύρων Βάσσου, Ευσεβίου, Ευτυχίου και Βασιλείδου, των Αγίων Μαρτύρων Ιννά, Πιννά και Ριμμά, Πέτρου του Τελώνου, Θύρσου και Αγνής, Ευσεβίου Μάρτυρος, Άννης Μάρτυρος, Λέοντος του Μεγάλου, των Οσίων Ευθυμίου Ησυχαστού και Λαυρεντίου Εγκλείστου, Ευθυμίου Αρχιεπισκόπου, Ευθυμίου εκ Ρωσίας, Ζαχαρίου Νεομάρτυρος, Θεοδώρου Δικαίου, Ιωάννου Ιερομάρτυρος.

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας (Εορτή Ευθύμιος, Ευθυμία)

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Αρμενίας το έτος 377 μ.Χ. κατά τους χρόνους της βασιλείας του Γρατιανού (375-383 μ.Χ.). Οι γονείς του Παύλος και Διονυσία, ανήκαν σε επίσημη γενιά.
Άτεκνοι όντες, αξιώθηκαν να αποκτήσουν παιδί, το οποίο αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού στο οποίο και κατά θεία επιταγή έδωσαν το όνομα Ευθύμιος, αφού με την γέννησή του τους χάρισε την ευθυμία, τη χαρά και την αγαλλίαση.
Σε ηλικία μόλις τριών ετών ο Ευθύμιος έχασε τον πατέρα του. Τότε η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής Ευτρώιο, ο οποίος, μαζί με τους αναγνώστες Ακάκιο και Συνόδιο που έγιναν αργότερα Επίσκοποι Μελιτηνής, τον εκπαίδευσε καλώς και, αφού τον κατέταξε στον ιερό κλήρο, τον τοποθέτησε έξαρχο των μοναστηρίων.
Από τη Μελιτηνή ο Όσιος μετέβη, περί το 406 μ.Χ., στα Ιεροσόλυμα και κλείσθηκε στο σπήλαιο του Αγίου Θεοκτίστου, όπου και ασκήτευε με αυστηρότητα και αναδείχθηκε μοναζόντων κανόνας και καύχημα.Τόσο δε πολύ πρόκοψε στην αρετή, ώστε πολλοί από τους Σαρακηνούς πίστεψαν στον Χριστό.
Τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα γρήγορα τον ανέδειξαν και η φήμη του ως Αγίου απλώθηκε παντού.

Διδαχές ἁγίων …

Όταν θέλεις να συμβουλέψεις κάποιον στο καλό, πρώτα να του δείξεις την αγάπη σου και μετά με λεπτότητα και προσοχή να του κάνεις την παρατήρηση, προσέχοντας να μην τον πληγώσεις.

19 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Μακαρίου εξ Αιγύπτου, Μακαρίου του Αλεξανδρέως, Ευφρασίας Μάρτυρος, Ανάμνηση θαύματος Μεγάλου Βασιλείου, Ανακομιδή λειψάνων Αγίου Γρηγορίου, Μελετίου Γαλησιώτου, Μάρκου Ευγενικού, Κοσμά Χρυσοστόματου, Αρσενίου Αρχιεπισκόπου, Μακαρίου Επισκόπου Ιερισσού, των Αγίων Μαρτύρων Παύλου, Γεροντίου, Ιανουαρίου, Σατουρνίνου, Σακεσσίου, Ιουλίου, Κατίου, Πίου και Γερμανού, Θεοδότου Επισκόπου, Μακαρίου του Νηστευτού, Μακαρίου Διακόνου, Θεοδώρου δια Χριστόν Σαλού, Μακαρίου Ρωμαίου.

Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος ο Αναχωρητής
Ο Όσιος Μακάριος γεννήθηκε περί το 300 μ.Χ. σε κάποιο χωριό της Άνω Αιγύπτου και έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395 μ.Χ.). Σε ηλικία 30 χρόνων αποσύρθηκε στην έρημο της Νιτρίας και στη Συρία, όπου παρέμεινε για εξήντα ολόκληρα χρόνια και απέκτησε μεγάλη φήμη για τον ασκητικό του βίο και τις άλλες θαυμαστές αρετές του.
Επειδή, παρά το νεαρό της ηλικίας του, προέκοπτε στις αρετές ονομάσθηκε «παιδαριογέρων».
Στην έρημο γνώρισε τον Μέγα Αντώνιο του οποίου έγινε μαθητής. Σε ηλικία 40 ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λόγω της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε από τον Θεό να λάβει το χάρισμα της θεραπείας των ασθενών και της προφητείας. Λέγεται ότι συνεχώς επικοινωνούσε με τον Θεό «και μάλλον τω πλείονι χρόνω προσδιατριβείν Θεώ ή τοις υπ’ ουρανόν πράγμασιν».
Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος υπήρξε γέννημα θρέμμα της ερήμου. Για να είναι, λοιπόν, απερίσπαστος και να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον Θεό, έσκαψε ο ίδιος και άνοιξε μια υπόγεια στοά, που άρχιζε από το κελί του και είχε μήκος εκατό περίπου μέτρα.

ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ 13 ΕΤΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ «Μόνο ὁ ἀβάσταχτος, ὁ βαθύς πόνος φέρνει τήν ἀναγέννηση, τό νέο ἄνθρωπο».

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 13 ΕΤΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου
στὸ 2ο Συμπόσιο Νοσηλευτικῆς Ὀγκολογίας
στό Γενικό Νοσοκομεῖο τῆς Ἀεροπορίας 251,
τό  φθινόπωρο τοῦ 2013

.                      […] Πρόκειται γιά ἕνα παιδί πού προσβλήθηκε ἀπό καρκίνο σέ ἡλικία 13 ἐτῶν καί τελικά πέθανε σέ ἡλικία 18 ἐτῶν. Ἦταν ἕνα ζωηρό παιδί μέ ὄνειρα γιά τήν ζωή, μέ ἔντονη κοινωνική δραστηριότητα, τό ὁποῖο ὅμως κατά τήν διάρκεια τῆς ἀντιμετώπισης τοῦ καρκίνου βοηθήθηκε ἀπό τήν μάνα του καί χρησιμοποίησε τήν νηπτική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.
.                     Τήν ὅλη περιπέτεια τῆς ἀσθενείας περιγράφει ἡ μάνα του σέ βιβλίο πού κυκλοφορεῖ μέ τόν τίτλο «ὑπόσχεση».[…]
.                       […] Ὅταν τό παιδί ἀρρώστησε στήν ἡλικία τῶν 13 ἐτῶν ἄρχισε μιά συναρπαστική περιπέτεια. Ἀπό τήν μιά μεριά ἔπρεπε νά ἀντιμετωπισθῆ ἡ ἀσθένεια, χρησιμοποιώντας ὅλες τίς μεθόδους, ἰατρικές θεραπεῖες, ἐναλλακτικές θεραπεῖες, ψυχολογικές, διαλογισμός, ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἔπρεπε νά ἀντιμετωπισθῆ ὁ ψυχικός πόνος καί τῶν δύο, ἀλλά κυρίως τό πρόβλημα τοῦ θανάτου πού ἐμφανίσθηκε μπροστά τους.
Τό παιδί «ἦταν πανέξυπνο, ἐρευνητικό μυαλό, ἔψαχνε γιά τά πάντα καί διψοῦσε γιά τή γνώση». Ἡ μάνα «γαλουχήθηκε μέ τό ὅραμα ν’ ἀλλάξει τόν κόσμο. Ἡ γενιά τοῦ Πολυτεχνείου, οἱ τελευταῖοι μαρξιστές, πίστεψαν σ’ αὐτό τό δόγμα». «Μέ τήν ἔπαρση τῆς ἀριστερῆς ἰδεολογίας κάποτε, ἦταν φουσκωμένη μέ ὁράματα, ἰδέες, λύσεις».

18 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Αθανασίου του Μεγάλου, Κυρίλλου Πατριάρχη Αλεξανδρείας, Θεοδούλης Μάρτυρος, των Αγίων Μαρτύρων Ελλαδίου του Κομενταρησίου, Θεοδούλου, Βοήθου, Ευαγρίου και Μακαρίου, Ξένης Μάρτυρος, Μαρκιανού Οσίου, Εφραιμίου Επισκόπου, Σιλβάνου Οσίου, Ιωακείμ εκ Βουλγαρίας, Μαξίμου Επισκόπου, Αθανασίου διά Χριστόν Σαλού, Αθανασίου εκ Ρωσίας.

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας (εορτή Αθανάσιος, Αθανασία)
Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε κατά το έτος 295 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια από Χριστιανούς γονείς. Έτυχε επιμελημένης εκπαιδεύσεως φιλοσοφικής και θεολογικής. Κατά τη νεανική του ηλικία συνδέθηκε με τον Μέγα Αντώνιο και ασκήτευσε μαζί του στην έρημο.
Στην αρχή χειροθετήθηκε αναγνώστης της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας και το 318 μ.Χ. ήταν ήδη διάκονος. Το έτος 325 μ.Χ. συνοδεύει τον γέροντα Πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο στη Νίκαια, όπου συγκλήθηκε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, «του χορού των διακόνων ηγούμενος».
Εκεί, χάρη στη μόρφωσή του και μάλιστα στη θερμουργό και ακλόνητη πίστη του, αναδείχθηκε ένας από τους θαρραλέους αγωνιστές κατά της αιρέσεως του Αρείου.
Μάλιστα δε, όπως αποφάνθηκε η εν Αλεξανδρεία Σύνοδος του 399 μ.Χ., κυρίως ο Αθανάσιος «την νόσον του Αρειανισμού έστησεν».

Τό θαῦμα τῆς ἁγίας Brighid καί ἡ τυφλή Dara

 

  Μια νύχτα η ηγουμένη Brighid  (Μπριγκίτα) μιλούσε για πνευματικά θέματα με την μοναχή Dara, η οποία ήταν τυφλή. Η γλυκιά συζήτηση τις απορρόφησε τόσο, που δεν κατάλαβαν πως η νύχτα είχε περάσει και πως σε λίγα λεπτά ο ήλιος επρόκειτο να ανατείλει.   Ήταν μια τόσο όμορφη στιγμή και η ηγουμένη Brighid  ήταν θλιμμένη και μελαγχόλησε στη σκέψη του ότι δεν ήταν δυνατόν για την τυφλή αδερφή της να χαρεί αυτή την θαυμάσια στιγμή.

17 Iανουαρίου Συναξαριστής.

17 Iανουαρίου Συναξαριστής. Αντωνίου του Μεγάλου, Αντωνίου του Νέου, Ιουνίλλας και Τουρβώνος, Μάρτυρος, Αχιλλά Οσίου, Θεοδοσίου Μεγάλου, Αντωνίου Αρχιεπισκόπου, Αντωνίου εκ Ρωσίας, Αντωνίου Οσίου, Αντωνίου Οσίου, Φιλοθέου Οσίου, Αντωνίου Επισκόπου, Γεωργίου εξ Ιωαννίνων.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Μέγας
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε περί το 251 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από γονείς ευλαβείς και εύπορους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.) μέχρι και την εποχή του ευσεβούς αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και των παιδιών του.
Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης, «μόνοις δε οις εύρισκεν ηρκείτο και πλέον ουδέν εζήτει». Σε νεαρή ηλικία, περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Έξι μήνες μετά την κοίμηση των γονέων του, άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νεανίσκου, στην οποία αναφέρεται, ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο : «πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς».
Τόση μεγάλη εντύπωση προξένησε η Ευαγγελική αυτή προτροπή στην ψυχή του Αντωνίου, ώστε αμέσως διένειμε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και ενδεείς, αφού φύλαξε τα απολύτως αναγκαία για την συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής, την οποία φρόντισε να παραδώσει σε Χριστιανές νέες παρθένους που είχαν αφιερωθεί στη χριστιανική αρετή, βέβαιος ότι κοντά τους θα είναι κατά πάντα ασφαλής.
Από τότε ο Άγιος Αντώνιος άρχισε να ζει ασκητικό βίο, εργαζόμενος αδιάκοπα και υποβαλλόμενος σε αυστηρή νηστεία, για να κατανικήσει τους πειρασμούς της σάρκας, αγρυπνώντας ολόκληρη τη νύχτα και τρώγοντας ελάχιστα. Συνέχεια →

Γιατί πέφτουμε σέ πλάνη;

 

 Στήν πλάνη πέφτει κανείς:

 εἴτε ἀπό ἀπειρία

εἴτε ἀπό ὑπερηφάνεια.

Κι ἄν εἶναι ἀπό ἀπειρία,

ὁ Κύριος θεραπεύει γρήγορα τόν πλανηθέντα·

Ἕνας ἀνεξίκακος καί ὑπομονετικός γέροντας

Είναι πράγματι ψυχικός άθλος, όταν ένας άνθρωπος, ενώ βρίσκεται στην γεροντική ηλικία και έχοντας μεγαλώσει παιδιά, καταλήξει σε γηροκομείο, να καταφέρει ν’ αποβάλλει από την ψυχή του την πικρία της εγκατάλειψης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά να δικαιολογεί τα παιδιά του πώς δεν ήθελαν να τον πάνε στο Γηροκομείο, αλλά τους ανάγκασαν οι περιστάσεις!

Μεγάλη αρετή ανεξικακίας, καρτερίας, χριστιανικής μεγαλοψυχίας! Λίγοι αριστεύουν στο ψυχικό αυτό άθλημα. Κι όμως, θα ήταν τόσο ωφέλιμο για την ψυχή τους να το επιτύχουν όλοι! Ανεξάρτητα αν τα παιδιά πρέπει να κάνουν το παν για ν’ αποφύγουν αυτή τη λύση, που συνήθως πικραίνει πολύ τους γονείς, στους οποίους οφείλεται τιμή, στοργή και κατανόηση. Το γήρας είναι γεγονός πώς έχει ανάγκη στοργικών Κυρηναίων και όχι αδιάφορων και μερικές φορές κι άσπλαχνων επαγγελματιών…

16 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Προσκύνησις Τιμίας Αλυσίδας του Αγίου και Ενδόξου Αποστόλου Πέτρου, των Αγίων Μαρτύρων Πευσίππου, Ελασίππου, Μεσίππου και Νεονίλλης, Δάνακτος Αναγνώστου, Ρωμύλου Οσίου και των συν αυτώ, Ονωράτου Αρχιεπισκόπου, Μαξίμου της Τόμτα, Δαμασκηνού Ιερομάρτυρα, Νικολάου εν Μυτιλήνη, Γερασίμου Παλλαδά

Η προσκύνησις της Τιμίας αλύσεως του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου Πέτρου
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων.
Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.
Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου. 

Περὶ τῶν λόγων τῆς Θείας Προσευχῆς δηλαδή, τοῦ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.Ἀνωνύμου τινος Ἁγίου Λόγος Θαυμάσιος

Πόσην δύναμιν ἔχει ἡ εὐχή, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με; Καὶ τί λογῆς χαρίσματα χαρίζει εἰς ἐκείνους ὅπου τὴν μεταχειρίζονται; Καὶ εἰς ποίαν κατάστασιν τοὺς φέρνει; Αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸ εἰποῦμεν ἐμεῖς καὶ νὰ τὸ φανερώσωμεν.
Ἐμεῖς μόνον τοῦτο νὰ εἰποῦμε διὰ τὴν εὐχὴν αὐτήν, ὅτι ἀπὸ τὸν καιρὸν τῶν Ἀποστόλων ἐχαρίσθη εἰς τοὺς Χριστιανοὺς καὶ ἐδιωρίσθη νὰ τὴν λέγουν ἀκαταπαύστως. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν γνωρίζουν ὅλοι τί φανερώνουν τὰ λόγια τῆς εὐχῆς αὐτῆς, διὰ τοῦτο θὰ προσπαθήσωμεν νὰ ἑρμηνεύσωμεν τὰ λόγια τῆς εὐχῆς καὶ κυρίως νὰ κάνωμεν φανερὸν ποίαν ὠφέλειαν λαμβάνουν οἱ Χριστιανοὶ ὅταν λέγουν μὲ συναίσθηση τὴν εὐχὴν αὐτήν.Οἱ τρεῖς κορυφαῖοι Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, ὁ Παῦλος, ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Πέτρος, ἐχρησιμοποίησαν πρῶτοι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς καὶ ἀπὸ αὐτούς, ὡσὰν μιὰ κληρονομιὰ πατροπαράδοτον τὰ ἐπαραλάβαμεν καὶ ἐμεῖς.

Δεῖτε τί θά γίνει ἄν φτιάξετε….

 σαπουνόφουσκες στούς -9°C

Όταν η φωτογράφος Άντζελα Κέλι έμαθε  ότι την επόμενη μέρα θα είχε τρομερό κρύο, από -9 έως -12 βαθμούς Κελσίου, αποφάσισε να το εκμεταλλευτεί! Έτσι, παρέα με τον 7χρονο γιο της έβαλαν σε μια κανάτα νερό και σαπούνι και βγήκαν στην αυλή του σπιτιού τους για να φτιάξουν.. σαπουνόφουσκες!

Μαμά και γιος έμειναν να κοιτούν με δέος όταν ανακάλυψαν ότι κάθε σαπουνόφουσκα που δημιουργούσαν, πολύ σύντομα από το μεγάλο κρύο πάγωνε! Και δεν ήταν μόνο αυτό! Στο εσωτερικό κάθε παγωμένης φούσκας υπήρχαν υπέροχα, συμμετρικά μοτίβα. Η  εντυπωσιασμένη μαμά δεν έχασε χρόνο. Πήρε την φωτογραφική της μηχανή και αποθανάτισε το απρόσμενο θέαμα…

15 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτη, Πανσοφίου Μάρτυρα, των Αγίων έξι Πατέρων, Αλεξάνδρου Ακοιμήτου, των Αγίων Ελπιδίου, Δάνακτος και Ελένης, Σεκουνδίνης Μάρτυρος, Ιτας εξ Ιρλανδίας, Προχόρου Οσίου, Γαβριήλ Οσίου, Βαρλαάμ εκ Ρωσίας.

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος, ήκμασε στα χρόνια του Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (254-259 μ.Χ.). Σύμφωνα με την βιογραφία του Αγίου Ιερωνύμου, της οποίας πρόσφατα αποδείχθηκε η ιστορικότητα, με βάση μια πολύ αρχαιότερη ελληνική πηγή, τα όρια της ζωής του μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ των ετών 233 και 346 μ.Χ. Ανήκε σε πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών τον τρομερό διωγμό του, ο Όσιος σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του. Επειδή φοβήθηκε μήπως παραδοθεί στους διώκτες των Χριστιανών από τον άνδρα της αδελφής του, τον γαμπρό του, ζήτησε παρηγοριά και σωτηρία στην έρημο.
Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός.

Ὁδηγίες Προσευχῆς

 

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ

1. Νὰ λέμε τὴν προσευχή μας ἀργὰ καὶ καθαρά. Ὄχι μὲ βιασύνη, ἀλλὰ μὲ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεό.
2. Πρὶν προσευχηθοῦμε νὰ ἔχουμε συγχωρήσει ὅλους ὅσους μᾶς ἔχουν ἀδικήσει ἢ μᾶς ἔχουν στενοχωρήσει στὴ ζωή μας.
3. Νὰ μάθουμε νὰ ἀγαποῦμε τὴν προσευχή μας μὲ τρόπο ταπεινό.
4. Γιὰ νὰ καρποφορήσει μία προσευχὴ χρειάζεται βαθειὰ ταπείνωση καρδιᾶς καὶ μυστηριακὴ ζωή.
5. Ἡ προσευχὴ ἀποδίδει περισσότερο ὅταν ἔχουμε ἐξομολογηθεῖ καθαρὰ καὶ ἔχουμε κοινωνήσει τὸ Πανάγιον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.6. Νὰ προσευχόμαστε χωρὶς εἰκόνες στὸ νοῦ μας, ἀλλὰ νὰ προσέχουμε τὰ λόγια της προσευχῆς μὲ κατάνυξη καὶ εὐλάβεια.

14 Ιανουαρίου Συναξαριστής

14 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Των Αγίων 38 Αββάδων των εν Σινά αναιρεθέντων, των Αγίων 33 Αββάδων των εν Ραϊθώ αναιρεθέντων, Θεοδούλου Οσίου, Στεφάνου Οσίου, Νίνας Ισαποστόλου, Αγνής Μάρτυρος, Αδάμ Οσίου, Σάββα Αρχιεπισκόπου, Ιωαννικίου Αρχιεπισκόπου, Ακακίου εκ Ρωσίας.

Οι Άγιοι Τριάντα Οκτώ Αββάδες των εν τω όρει Σινά αναιρεθέντων

Η ιερότητα του όρους Σινά ήταν επόμενο να ελκύσει ψυχές Οσίων και Αναχωρητών, οι οποίοι κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, ζητούσαν την ελεύθερη λατρεία, την ησυχία και την προσευχή σε ερημικούς τόπους. Ο τόπος εκείνος χωρίς να δίνει ανέσεις ήταν κατάλληλος για την πνευματική ανύψωση της ψυχής. Επιπλέον δε οι εντυπώσεις που έρχονταν στο νου από τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης για το όρος Σινά ενίσχυαν την ησυχία του τόπου και την ολόψυχη αφοσίωση προς τον Θεό.
Επειδή τότε δεν υπήρχε κτισμένο μοναστήρι, οι παλαιοί εκείνοι Αναχωρητές και Ασκητές χρησιμοποιούσαν ως κελιά τους, σπήλαια ή καλύβες, τις οποίες έκτιζαν σε μικρή απόσταση τη μία από την άλλη.
Οι Άγιοι αυτοί Πατέρες εφονεύθησαν από τους Βλέμμυες, βάρβαρο λαό που κατοικούσε σε όλη την έρημο, από την Αραβία μέχρι την Αίγυπτο και την Ερυθρά Θάλασσα και άρχισε τις επιδρομές το 373 μ.Χ.
Αλλά και πριν από πολλά χρόνια, επί της εποχής της βασιλείας του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ) και όταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ήταν ο Πέτρος (300-311 μ.Χ.), εφονεύθησαν και άλλοι Όσιοι Πατέρες που ησύχαζαν στο όρος Σινά. Συγκεκριμένα, στο όρος Σινά κατοικούσαν και Σαρακηνοί. , αυτοί, όταν πέθανε ο αρχηγός τους, ξεσηκώθηκαν και σκότωσαν πολλούς ασκητές. Όσοι από αυτούς διέφυγαν το θάνατο κατέφυγαν σε ένα οχύρωμα. Τότε, κατά θεία πρόνοια, φάνηκε την νύχτα στους Σαρακηνούς μια φλόγα που κατάκαιγε όλο το όρος Σινά και έφθανε ως τον ουρανό. Μόλις είδαν την φλόγα αυτή οι Σαρακηνοί, φοβήθηκαν πολύ, άφησαν κάτω τα όπλα τους και έφυγαν. Συνέχεια →

Φωτογραφίες τραβηγμένες τήν πιό κατάλληλη στιγμή

  Ἕξι κεραυνοί πέφτουν ταυτόχρονα στή λίμνη Μίτσιγκαν.

13 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Ερμύλου και Στρατονίκου μαρτύρων, Ιακώβου Οσίου, Αθανασίου Μάρτυρος, Παχωμίου και Παπυρίνου Μαρτύρων, Ιλαρίου Επισκόπου, Ρεμιγίου Επισκόπου, Κεντιγκέρνου Επισκόπου, Μαξίμου Καυσοκαλυβίτου, Ειρηνάρχου του Εγκλείστου, Ελεαζάρου Οσίου.

Οι Άγιοι Έρμυλος και Στρατόνικος

Οι Άγιοι Μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος ζούσαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα της Ανατολής Λικινίου (308-323 μ.Χ). Ο Λικίνιος, όπως είναι γνωστό, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μέγα Κωνσταντίνο, διέταξε, περί το 320-322 μ.Χ., διωγμό κατά των Χριστιανών.
Ο Άγιος Έρμυλος, κατά την εκκλησιαστική τάξη, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια. Πρώτα τον μαστίγωσαν με αγκαθωτά μαστίγια. Οι φρικώδεις βασανισμοί δεν έφεραν το ποθούμενο αποτέλεσμα. Στη δεινή δε αυτή κατάσταση ευρισκόμενος ο Άγιος Έρμυλος, κλείσθηκε στην φυλακή. Μετά από λίγες μέρες καταβλήθηκε νέα προσπάθεια, για να αρνηθεί ο Μάρτυς τον Χριστό. Εκείνος απάντησε δοξολογώντας και ευχαριστώντας το Άγιο Όνομα του Κυρίου.
Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν στο μαρτύριο του Αγίου Ερμύλου, ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, που υπέφερε πολύ για τα παθήματά του. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου του φίλου του, ο Στρατόνικος δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του.

Πανέμορφα τοπία ντυμένα μέ τά χρώματα τοῦ Χειμώνα!!!

Τί συμβολίζει ὁ «Φωτοστέφανος» στίς ἁγιογραφίες;

Το φως στην διδασκαλία της ορθοδόξου πίστεώς μας κατέχει πρωτεύουσα θέση. Όχι βέβαια το φως το αισθητό, το κτιστό με όλα του τα γνωρίσματα τα φθαρτά και πεπερασμένα, αλλά το άκτιστό, και αΐδιο το Φώς το εκ Φωτός, όπως ομολογούμε στο σύμβολο της πίστεως. Ο Χριστός δηλαδή, που γνωρίζει τον εαυτό Του στους πιστούς ως φώς. Σ’ εκείνους που δια της βιοτής τους αξιώθηκαν αυτής της θεοποιού θεωρίας του ακτίστου Φωτός.
Όλες οι εκκλησιαστικές τέχνες τονίζουν αυτή την αποκαλυπτική αλήθεια, ότι ο Θεός είναι φώς, και ως φως γνωρίζει τον εαυτό του στους θεουμένους.
Αυτό το φως στην ζωγραφική των εικόνων εκφράζεται ως φωτεινό στεφάνι γύρω από τις ιερές κεφαλές των εικονιζομένων προσώπων. Δηλώνει ότι ο άνθρωπος αυτός μετείχε από αυτή την ζωή της καθαρτικής, φωτιστικής, καί, θεοποιού ενεργείας του Τριαδικού Θεού.
Ο φωτοστέφανος, έχει καταγωγή ειδωλολατρική, και κληροδοτήθηκε αργότερα στην χριστιανική τέχνη.

12 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Τατιανής Μάρτυρος, Πέτρου Αβεσαλαμίτου, Μερτίου Μάρτυρος, των Αγίων Οκτώ Μαρτύρων, Ευθασίας Μάρτυρος, Τιγρίου Πρεσβυτέρου και Ευτροπίου, των Αγίων Ζωτικού, Ρογάτου, Μοδεστού και Καστουλίου, Αρκαδίου Μάρτυρος, Φιλοθέου Μάρτυρος, Εϊλιανού εκ Ρώμης, Ηλιού Θαυματουργού, Ευπραξίας Οσίας, Μνήμη Ναού Αγίου Αλεξάνδρου, Βενεδίκτου, Μαρτινιανού Οσίου, Γαλακτίωνος Οσίου, Θεοδοσίου εκ Ρωσίας, Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης εν Κρήτη, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσης, Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου, Βασιλείου Ιερομάρτυρος.

Η Αγία Τατιανή η Μάρτυς
Η Αγία Μάρτυς Τατιανή καταγόταν από τη Ρώμη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου του Σεβήρου (222-235 μ.Χ.). Ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος.
Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία παρίσταται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Η επισημότητα της καταγωγής της και ο ένθεος ζήλος με τον οποίο εκτελούσε τα διακονικά της καθήκοντα, έδωσαν στην Τατιανή περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Και οι Εθνικοί όμως είχαν ακούσει περί αυτής και δεν μπορούσαν να δεχθούν το γεγονός ότι μια τέτοια γυναίκα καταφρονούσε τις κοσμικές βλέψεις και περιφρονούσε τα είδωλα, για να υπηρετεί με τόση αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Κυρίου.
Όταν, επί Σεβήρου, διατάχθηκε δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και επειδή διεκήρυττε την πίστη της στον Χριστό, την οδήγησαν μπροστά στο βασιλέα και μαζί με αυτόν εισήλθε σε ένα ειδωλολατρικό ναό. Εκεί όμως η Αγία, με μια θερμή προσευχή στο Χριστό, συντάραξε τα ξόανα (τα ξύλινα αγάλματα) των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο.

Γιατί οἱ νέοι φεύγουν ἀπό τήν Ἐκκλησία; Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος.

 

Ὁ ἔπαινος κάνει τούς νέους ἐγωιστές, ἀπροσάρμοστους καί ἄθεους.

Δίδασκε ὁ θεόσοφος Παιδαγωγός Ἅγιος Πορφύριος: «Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ τονίζει ὅτι, ἅμα ἐπαινεῖς ἕναν ἄνθρωπο, τόν κάνεις ἐγωιστή. Ὁ ἐγωιστής εἶναι ὁ μπερδεμένος, ὁ ὁδηγούμενος ὑπό τοῦ διαβόλου καί τοῦ κακοῦ πνεύματος. Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη του δουλειά εἶναι ν’ ἀρνεῖται τόν Θεό καί νά εἶναι ἕνας ἐγωιστής ἀπροσάρμοστος μέσα στήν κοινωνία».

Νά γιατί εἶναι ἄρρωστη ἡ κοινωνία μας καί ἄθεα τά παιδιά μας. Ἐπειδή ἀπό μικρά τούς τρέφουμε τόν ἐγωισμό, τήν ὑπερηφάνεια πού εἶναι κορυφαία ἀκαθαρσία στόν ἄνθρωπο καί ἁμαρτία. Γίνονται ἔτσι τά παιδιά εὐάλωτα στίς δαιμονικές ἐνέργειες καί ὑποχείρια τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Ὁ ἔπαινος δημιουργεῖ μία ψεύτικη μεγάλη ἰδέα στό παιδί γιά τόν ἑαυτό του. Αὐτήν τήν ἰδέα οἱ πατέρες τήν ὀνομάζουν οἴησι καί εἶναι ἡ βαθειά ρίζα τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς ὑπερηφάνειας. Ὁ κόσμος τό ὀνομάζει «ὑπερεγώ». Δίδασκε ὁ Θεόσοφος σύγχρονος Ἅγιος Πορφύριος: