ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
Πες
μου, τί λόγο θα δώσεις στο Θεό εσύ που ντύνεις τους τοίχους και όχι
τους ανθρώπους; Εσύ που στολίζεις ένα ζώο και αδιαφορείς για τα κουρέλια
που φοράει ο συνάνθρωπός σου; Εσύ που σου σαπίζουν τα φαγητά και δε
δίνεις σ’ αυτούς που πεινάνε;
Μ. Βασίλειος
ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΣΕ ΠΡΟΔΙΔΕΙ
Βλέπεις
αυτούς τους τοίχους που καταρρέουν από το χρόνο, και που τα ερείπιά
τους ξεφυτρώνουν μέσα στην πόλη όπως οι σκόπελοι αναδύονται μέσα από το
νερό; Όταν χτίζονταν, οι πλούσιοι νοιάζονταν για τους τοίχους και
αδιαφορούσαν για τους φτωχούς. Πού πήγε λοιπόν η μεγαλοπρέπειά τους; Πού
πήγε κι αυτός που περηφανευόταν γι’ αυτή τη μεγαλοπρέπεια;Βλέπεις
πώς γκρεμίζονται και χάνονται σαν τα παλάτια που χτίζουν τα παιδιά στην
άμμο για να παίξουν; Κι ο πεθαμένος κλαίει στον Άδη για τη ζωή που
χαράμισε σε μάταια πράγματα. Να έχεις ψυχή μεγάλη. Οι τοίχοι, οι μικροί
και οι μεγάλοι, κάνουν την ίδια δουλειά.
Όταν
μπω σε σπίτι ανθρώπου κακόγουστου και νεόπλουτου και το δω πνιγμένο στα
στολίδια, ξέρω πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει τίποτα πιο πολύτιμο από
αυτά που φαίνονται, και πως στολίζει τα άψυχα ενώ αφήνει αστόλιστη την
ψυχή του .