Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΑΦΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΘΕΙΝ ΠΡΟΣ ΜΕ

Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος.Ἡ παραβολή τῶν δέκα παρθένων δεικνύει ὅτι δέν ὠφελούμεθα ἀπό τήν καθαρότητα τοῦ σώματος, ἐάν δέν συνυπάρχουν καί οἱ ὑπόλοιπες ἀρετές

 

Αδελφοί και πατέρες. Είναι καλόν πράγμα η μετάνοια και η ωφέλεια που προέρχεται από αυτήν. Αυτό γνωρίζοντας και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός μας, ο οποίος όλα τα γνωρίζει εκ των προτέρων, είπε: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών». Θέλετε δε να μάθετε ότι χωρίς μετάνοια, και μάλιστα μετάνοιαν από το βάθος της ψυχής και τοιαύτην όπως ο Λόγος την ζητεί από εμάς, είναι αδύνατον να σωθούμε;
Ακούστε τον ίδιον τον Απόστολο που λέγει «… πάσα αμαρτία εκτός του σώματος εστίν. Ο δε πορνεύων εις  το ίδιον σώμα αμαρτάνει…». Και πάλιν. «Παραστήναι δει ημάς έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα απολήψεται έκαστος τα διά του σώματος προς ει έπραξε, είτε αγαθά είτε φαύλα». Ημπορεί λοιπόν πολλές φορές λαμβάνοντας κάποιος αφορμήν από αυτά να ειπή: «ευχαριστώ τον Θεόν, διότι δεν εμόλυνα κανένα μέλος του σώματός μου με κάποιαν πονηρά πράξη», και έχει δήθεν παρηγορία από αυτό, επειδή είναι ξένος από σωματικήν αμαρτία.

«Ἰδοῦ, ὁ Νυμφίος ἔρχεται»

 

 Οἱ ἱερὲς Ἀκολουθίες τῶν τριῶν πρώτων ἡμερῶν τῆς Μεγάλης  Ἑβδομάδος ὀνομάζονται Ἀκολουθίες τοῦ Νυμφίου καὶ παίρνουν  τὴν ὀνομασία τους ἀπὸ τὴν παραβολὴ τῶν Δέκα Παρθένων, ποὺ ἀναγινώσκεται τὴ Μεγάλη Τρίτη. Ποιὰ θέση ἔχει ὅμως μέσα στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἡ παραβολὴ αὐτὴ καὶ ἡ  ἀναφορὰ στὴ μορφὴ τοῦ Νυμφίου, καθὼς σὲ ἕνα πρῶτο βλέμμα δὲν φαίνεται νὰ ἔχει κάποια σχέση μὲ τὰ Πάθη τοῦ Κυρίου;
Στήν παραβολὴ τῶν Δέκα Παρθένων ὁ Κύριος παρουσιάζει τὸν Ἑαυτό του ὡς Νυμφίο μας. Τὸ κάνει, διότι ἐξαρχῆς ὡς Δημιουργός μας μᾶς ἔπλασε ὅμοιους μὲ τὸν Ἑαυτό του, «κατ᾿ εἰκόνα» καὶ «καθ᾿ ὁμοίωσιν» δική Του.
Αὐτὸς ὁ δεσμός μας μὲ τὸν Πλαστουργό μας παρουσιάζεται στὴ Γραφὴ μὲ τὴν εἰκόνα τῆς συζυγικῆς ζωῆς, τοῦ Νυμφίου καὶ τῆς Νύμφης ψυχῆς. «Γιατί ὁ Θεὸς ὀνομάζει τὴν ψυχή μας Νύμφη; Τὴν ὀνομάζει Νύμφη, διότι  τὴν ἔχει μνηστευθεῖ ὡς Θεὸς Λόγος» (Μέγας Ἀθανάσιος).

30 Απριλίου Συναξαριστής. Μεγάλη Τρίτη, Ἰακώβου Ἀποστόλου, Μαξίμου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰσιδώρου, Ἠλία καὶ Παύλου, Ἀφροδισίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ τριάντα Μαρτύρων, Δονάτου Ἐπισκόπου Εὐροίας, Λαυρεντίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Ἐρκονγουάλδου Ἐπισκόπου Λονδίνου, Κλήμεντος Ὑμνογράφου καὶ Ὁμολογητού, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Βασιλέως Ἱερομάρτυρα, Σίμωνος Μητροπολίτου Μόσχας, Ἰγνατίου Ἐπισκόπου, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Νικήτα, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἀργυρῆς Νεομάρτυρος.

Μεγάλη Τρίτη Κατά
την Μ. Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση (α) της περί των δέκα παρθένων γνωστής
παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να
υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον
Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά
τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Επίσης
μας καλεί, (β) φέρουσα ενώπιό μας και τη παραβολή των ταλάντων, να
καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός.

Ἀπαράδεκτη ἀδικία

 

Κάποτε ένας άρχοντας καλός και αγαθός, ελεήμων και εύσπλαχνος, θέλησε να κάνει έναν μοναχικό περίπατο στο γειτονικό δάσος.
Στον δρόμο που πήγαινε, συνάντησε έναν ζητιάνο με αξιολύπητη εμφάνιση, ο οποίος του ζήτησε ελεημοσύνη. Τον ευσπλαχνίστηκε και, γενναιόδωρος καθώς ήταν, άδειασε τις τσέπες του στα χέρια του. Είχε πάνω του 168 λίρες. Του έδωσε τις 166 και κράτησε μόνο τις δύο!
Ο ζητιάνος έκθαμβός μπροστά σ’ αυτή τη γενναιοδωρία, τον χιλιοευχαρίστησε , πρόσεξε όμως και τις δύο λίρες  που κράτησε ο άρχοντας.
Μετά από αυτό, ο ελεήμων άνθρωπος συνέχισε τον δρόμο του προς το δάσος.

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Πρός τό Πάθος

 
Γιὰ νὰ ἀκολουθήσει κάποιος τὸν Χριστὸ πρέπει νὰ ἄρει τὸν σταυρό του. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ συνίσταται ἀπὸ τὰ παθήματά Του, τὶς ἀποδοκιμασίες καὶ τὸ θάνατο. Ἔχοντας ὑπομείνει μόνος τὰ πάντα γιὰ χάρη μας, ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ ζητᾶ ἀπὸ τὸν καθένα μας νὰ τὰ ὑπομείνει ὅλα αὐτὰ γιὰ Ἐκεῖνον. Ὅμως, γιὰ νὰ μὴ συντριβοῦμε ἀπὸ τὸ βάρος τοῦ φορτίου Του, κάτω ἀπὸ τὸ ὁποῖο καὶ τὸν Ἴδιο τὸν εἶδαν τόσο ἀδύναμο, δέν ἄφησε ἐπάνω μας τὸν δικό Του μέγα Σταυρό, ἀλλὰ ἔδωσε ἐντολή στὸν καθένα μας νὰ ἀναλάβει τὸν δικό του σταυρό, νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ ὑπομείνει τόσα παθήματα καὶ δοκιμασίες, ἐξωτερικὲς καὶ ἐσωτερικές, ὅσα ἡ καθαρτήρια, ἐξαγνιστικὴ καὶ ταυτοχρόνως ἐλεήμων θέληση τῆς θείας Πρόνοιας, πού κυβερνᾶ τὰ πάντα, μπορεῖ νὰ ἐπιλέξει γιὰ νὰ μᾶς ἐπισκεφτεῖ.

29 Απριλίου Συναξαριστής. Μεγάλη Δευτέρα, Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου, Ἀποστόλων, Κερκύρας Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰακισχόλου, Ἰανουαρίου, Εὐφρασίου, Μαμμίνου, Μαρσαλίου, Σατορνίνου καὶ Φαυστιανού, Βιταλίου καὶ Βαλερίας Μαρτύρων, Ζήνωνος Μάρτυρα, Νέωνος Μάρτυρα, Ἀττικοῦ καὶ Κυντιανοὺ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἀγαπίου, Σεκουνδίνου, Τερτούλης, Ἀντωνίας καὶ ἀνωνύμου μετὰ τῶν τέκνων του, Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Βασιλείου Θαυματουργοῦ ἐκ Σερβίας.

Μεγάλη Δευτέρα Από
τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε
(α) την ανάμνησή του.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως
φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ’ ένα βαθύ λάκκο και
εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν
τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα
αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξανά πούλησαν στον αρχιμάγειρα του
βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον
ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη
πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια
της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο
σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς.

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

“Πές στήν μητέρα μου ὅτι τήν εὐχαριστῶ”

 Το γεγονός αυτό συνέβη σε μια κωμόπολη του νομού Αχαΐας το 2007 και αποδεικνύει αναμφίβολα ότι κάθε φιλάνθρωπη πράξη που γίνεται εκ μέρους των συγγενών για την ψυχούλα των κεκοιμημένων , έχει αγαθή επίδραση και τους δίνει το θείο έλεος.
Η κοπέλα μιας αγροτικής οικογενείας, μορφωμένη και προικισμένη από τον Θεό με ψυχική και σωματική ωραιότητα, προσβλήθηκε από καρκίνο του ήπατος και τελικά την πήρε ο Θεός κοντά Του. Οι γονείς της , θεοσεβείς και με ακλόνητη πίστη, πόνεσαν μεν πολύ, αλλά τελικά εμπιστεύθηκαν το παιδί τους στα χέρια του θεού και ησύχασαν. Επειδή δε ανέκαθεν ήταν ελεήμονες, συνέχισαν ακόμη περισσότερο την ευλογημένη τακτική τους μετά την κοίμηση της κόρης τους.

28 Απριλίου Συναξαριστής. Κυριακὴ τῶν Βαΐων, Τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων, Μέμνονος Θαυματουργοῦ, Αὐξιβίου Β’ Ἐπισκόπου, διήγηση Θαύματος ἐν Καρθαγένῃ, Κυρίλλου Ἐπισκόπου, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Καμαριώτισσας.

Κυριακὴ τῶν Βαΐων Αναγράφει
το «Ωρολόγιο»: «Πέντε μέρες προ του Νομικού Πάσχα, ερχόμενος ο Ιησούς
από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους μαθητές του και του
έφεραν ένα ονάριο και αφού κάθισε πάνω του εισερχόταν στη πόλη. Ο λαός
μόλις άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς (είχαν μάθει και τα περί αναστάσεως
του Λαζάρου) έλαβαν στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και πήγαν να τον
προϋπαντήσουν. Άλλοι με τα ρούχα τους, άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δένδρα
και τα έστρωναν στο δρόμο όπου διερχόταν ο Κύριος και τον ακολουθούσαν.
Ακόμα και τα νήπια τον προϋπάντησαν και όλοι μαζί φώναζαν: «Ωσαννά,
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωαν.
ιε΄).

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Γιά ὅσους κοινωνοῦν ἀνεξομολόγητοι

Ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου
Στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή. Κάποτε έφτασαν και στην Τραπεζούντα.
Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων.
Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα-μέρα, από φόβο μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο… 
Πριν δαιμονιστεί ο Σκύθης αυτός, από νέος ακόμα, έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη.

Ὁ Ἅγιος Λάζαρος μέσα ἀπὸ τὴν Γραφὴ καὶ τὴν Παράδοση

   
Βηθανία, ἑβραϊκὴ λέξη ποὺ σημαίνει «οἶκος φοινίκων». Ἔμεινε γνωστὴ στὴν ἱστορία ὡς πατρίδα τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ, Λαζάρου. Μικρὴ καὶ ἀσήμαντη κώμη στὸ χῶρο τῆς Παλαιστίνης ἀλλὰ σημαντικὴ στὴν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἦταν ἀπὸ τοὺς τόπους ποὺ ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα καὶ διέτριβε πολὺ συχνὰ ὁ Ἰησούς. Καὶ αὐτό, ὀφειλόταν στὸν ἰδιαίτερο δεσμὸ ἀγάπης καὶ φιλίας ποὺ συνέδεε τὸν Θεάνθρωπο μὲ τὴν οἰκογένεια τοῦ Λαζάρου καὶ μὲ τὸ λεπρὸ ποὺ κάποιοι θεωροῦσαν ὡς πατέρα τοῦ Ἁγίου.
Γνωστὸ τυγχάνει τὸ ἐπεισόδιο τῆς φιλοξενίας τοῦ Κυρίου στὴν οἰκία τῆς Μάρθας καὶ τῆς Μαρίας, ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου, ὅπου ἡ μὲν Μάρθα «περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν», ἡ δὲ Μαρία παρεκάθησε «παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ» (Λουκ. ι΄ 38-42).

27 Απριλίου Συναξαριστής. Ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου, Συμεὼν ἀδελφοθέου, Ποπλίωνος Μάρτυρος, Λολλίωνος τοῦ Νέου, Θεοφίλου Ἐπισκόπου, Ἰωάννου Ὁσίου καὶ Ὁμολογητού, Συμεὼν τοῦ Νέου Στυλίτου καὶ Γεωργίου Ὁσίων, Εὐλογίου τοῦ λατόμου, Στεφάνου Ἐπισκόπου, Ἀνάμνηση ἐγκαινίων Ἁγίας Εἰρήνης.

Ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι
αδελφές του Μάρθα και Μαρία που τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ. ι΄,
38-40, Ιωαν. ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα περίπου δύο
μίλια. Λίγες μέρες προ του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι
αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να
τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο
Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν
έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος
τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα.

Ἡ μετάνοια.Ὁ βίος τοῦ ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Ἡ μετάνοια

ΤΕΤΟΙΟΙ λογισμοί στριφογύριζαν στο νου του, ώσπου έφτασε στο σπίτι. Μπήκε μέσα με την καρδιά πλακωμένη από τη θλίψη κι έπεσε στο κρεβάτι. Μα πού να τον πάρει ο ύπνος…
“Ας κάνω καμμιά προσευχή, μήπως με βοηθήσει ο Θεός”, σκέφθηκε και πήγε να σηκωθεί.
Μα ο διάβολος, καταλαβαίνοντας το σκοπό του, θέλησε να τον εμποδίσει. Και τί έκανε; Άρχισε να σπέρνει στην ψυχή του μεγάλο φόβο, τριβελίζοντάς του το μυαλό με την εξής παράδοξη σκέψη:
“Αν σηκωθείς τώρα μέσα στη νύχτα, να προσευχηθείς, θα πέσεις στα χέρια του διαβόλου. Και αντί για καλό, θα σε βρει κακό μεγάλο. Θα τρελαθείς, θα δαιμονιστείς, κι όλοι θα γελάνε μαζί σου!”.

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Στή θέση τοῦ συνοδηγοῦ!

 

Αγγελοφάνειες
(Μέσα απ’ την Αγία Γραφή & από μαρτυρίες πιστών)
Στη θέση του συνοδηγού!

Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι και το ακόλουθο περιστατικό, το οποίο αφ’ ενός δείχνει ότι η αναχώρησή μας μπορεί να συμβεί σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να προηγηθεί κάποια ασθένεια, και αφ’ ετέρου τονίζει τη στοργική αγάπη και φιλία του φύλακα Άγγελου της ψυχής μας.
Ένας αρκετά νέος άνθρωπος ταξίδευε μόνος του με το αυτοκίνητό του, για επαγγελματικούς λόγους. Η ψυχική του κατάσταση μας είναι άγνωστη. Απ’ τη φιλικότητα όμως του αγίου Αγγέλου του συμπεραίνει κανείς πως ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο Θεό και τον Ουράνιο κόσμο (Αν και ποιος δεν Του είναι αγαπητός; Ο Φιλάνθρωπος Θεός μας πονάει κι αγαπά με τη θεία Του αγάπη τους πάντες κι εμάς, τους ταλαίπωρους αμαρτωλούς, ακόμα πιο πολύ! Σαν το στοργικό Πατέρα, που πονάει πιο πολύ το άρρωστο παιδί Του…) Εκεί , λοιπόν, που ταξίδευε τελείως μόνος , με την άκρη του ματιού του αντιλαμβάνεται ότι στη θέση του συνοδηγού υπήρχε κάποιος!

26 Απριλίου Συναξαριστής. Βασιλέως Ἱερομάρτυρα, Γλαφυρῆς, Ἰούστας Ὁσίας, Νέστορος Ὁσίου, Ἀνατολίου Σιναΐτου, Λέοντος Ἐπισκόπου, Γεωργίου Ὁσίου, Καλανδίωνος Ὁσίου, Στεφάνου Ἐπισκόπου, Ἀνακομιδὴ λειψάνων τοῦ Ὁσίου Ἰωαννικίου τοῦ Ἀναχωρητῆ.

Ὁ Ἅγιος Βασιλέας ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ἀμασείας
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βασιλεὺς ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.) καὶ ἦταν Ἐπίσκοπος τῆς Ἀμασείας τοῦ Πόντου. Ὁ Ἐπίσκοπος Βασιλεὺς διακρινόταν γιὰ τὸν ζῆλο του ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τὴν ἀκοίμητη δραστηριότητα στὴν ἐπιτέλεση τῶν καθηκόντων του.
Ἐπειδὴ παντοῦ ὑπῆρχαν καὶ πλάνες καὶ κίνδυνοι, ἔσπευδε παντοῦ καὶ ὁ ἴδιος κηρύττοντας, συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, ἐνισχύοντας, στηρίζοντας, ἐλκύοντας, πυκνώνοντας καὶ ἐγκαρδιώνοντας τὶς Χριστιανικὲς τάξεις καὶ ἀναδεικνύοντας αὐτὲς ὅσο τὸ δυνατὸν ἰσχυρότερες πνευματικὰ ἔναντι τοῦ εἰδωλολατρικοῦ κόσμου.
Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν εἰδωλολατρῶν, ἔτρεφαν ἐναντίον του σφοδρὴ ἔχθρα. Καὶ ὅταν ὁ Λικίνιος, τὸ ἔτος 322 μ.Χ., προέβη στὰ δυσμενῆ καὶ διωκτικὰ μέτρα ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, κατήγγειλαν πρὸς αὐτὸν τὸν Ἐπίσκοπο Ἀμασείας, Βασιλέα.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Ἦλθε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ νά σέ θεραπεύσει. Πήγαινε νά σέ διαβάσει ὀρθόδοξος παπᾶς. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

 
«Ἦλθε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ νά σέ θεραπεύσει…»
Ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, Χαρίτων, μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς θαῦμα πού συνέβη στήν γυναῖκα του Ξένη.
« Ἡ γυναῖκα μου ἦτο κάποτε πολύ ἄρρωστη. Ὅταν ἦλθε Κυριακή, ἐπήγαμε μαζί στήν ἐκκλησία νά προσευχηθοῦμε. Ἐπιστρέψαμε στό σπίτι καί τά βάσανά της ἐσυνεχίζοντο.
Τήν νύκτα, ἐνῶ ἐκοιμᾶτο, ἦλθαν στόν ὕπνο της τρεῖς ρασοφόροι εὐρωπαῖοι. Στάθηκαν πάνω ἀπό τό κεφάλι της καί τῆς διάβαζαν προσευχές. Αὐτός πού στεκόταν δεξιά της, τῆς εἶπε:«Βλέπεις, ἦλθε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, νά σέ θεραπεύσει…»

25 Απριλίου Συναξαριστής. Μάρκου Ἀποστόλου, Ἀννιανοῦ Ἐπισκόπου, Νίκης Μάρτυρος, Μαουγαλδίου Ἐπισκόπου, Μακεδονίου Πατριάρχου, τῶν Ἁγίων ὀκτῶ Ὁσιομαρτύρων καὶ ἀναχωρητῶν, Ἐγκαίνια τοῦ Ἀποστολείου, Σιλβέστρου Ὁσίου, Βασιλείου Ὁσίου τοῦ Ἠσυχαστοῦ.

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς (ἑορτὴ Μᾶρκος)
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν καὶ Ἰωάννης, ἦταν Ἰουδαῖος Ἑλληνιστὴς καὶ ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαρία. Καταγόταν ἀπὸ εὔπορη οἰκογένεια καὶ κατὰ τὴν συνήθεια τῆς ἐποχῆς νὰ παίρνουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἕνα δεύτερο ὄνομα ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκό, ὀνομάσθηκε καὶ Μᾶρκος.
Ἡ οἰκογένειά του διέθετε τὸ προφανῶς εὐρύχωρο σπίτι της στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὶς συνάξεις τῶν Χριστιανῶν. Ὁρισμένοι παλαιότεροι ἐρευνητὲς δέχονται ὅτι στὸ σπίτι αὐτὸ ἔλαβε χώρα τὸ τελευταῖο δεῖπνο τοῦ Ἰησοῦ μὲ τοὺς Μαθητές Του καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, «ὁ κεράμιον ὕδατος βαστάζων», ὁ ὁποῖος θὰ ἔδειχνε στοὺς δυὸ Μαθητὲς ποὺ ἔστειλε ὁ Ἰησοῦς γιὰ τὴν προετοιμασία τοῦ δείπνου τὸ «ἀνώγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον», ἦταν ὁ Ἰωάννης Μᾶρκος.

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Ἄγγελος τῆς ἔκανε τήν ἔνεσι. Νά κρατᾶτε μόνο τήν Ὀρθόδοξη Πίστι. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

 Ἄγγελος τῆς ἔκανε τήν ἔνεσι
Στήν ἐνορία τοῦ ἁγίου Γεωργίου Κολουέζι ἐκκλησιάζεται συχνά μιά εὐσεβής χριστιανή μας, ἡ μάμα (κυρία) Εὐφρασία. Ὅταν τήν ἐρώτησα νά μοῦ εἰπεῖ κάποιο περιστατικό ἀπό τήν ζωή της σχετικά μέ τήν Ἐκκλησία, μοῦ ἔγραψε τό παρακάτω γράμμα της:
«Ἐγώ εἶμαι ἡ μάμα Εὐφρασία Σόνγκα. Εὐχαριστῶ πολύ τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ Κυρία Μαρία γιά τό θαῦμα πού μοῦ ἔκανε καί τώρα ἐγώ εἶμαι ὑγιής καί χαρούμενη.
Ἀρρώστησα κάποια ἡμέρα καί κατέφυγα μέ ἐλπίδα στήν Παναγία μας. Τήν παρακαλοῦσα μετά δακρύων νά μέ βοηθήσει. Μιά βραδυά εἶδα στόν ὕπνο μου τήν Θεοτόκο. Κοντά της στεκόταν κι ἕνας Ἄγγελος τοῦ Θεοῦ.Σ᾿  ἐκεῖνον ἔνευσε νά μοῦ κάνει μία ἔνεσι.

Σημαντικὲς ἐπισημάνσεις ἀπὸ ἕναν Χημικὸ γιὰ τὸ νηστίσιμο τυρὶ καὶ ἄλλες συναφεῖς τροφὲς

 

 Ἀναδημοσίευση πό τό http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/04/blog-post_7828.html#more
 Γράφει ὁ Γεώργιος Παπαφώτης, Χημικός, Ιωάννινα
Κύριε διαχειριστὴ τῆς ἰστοσελίδας,
ἀπευθύνομαι σὲ σᾶς γιατί πιστεύω ὅτι λόγω τῆς θέσεώς σας καὶ τοῦ κύρους τῆς ἰστοσελίδας σας μπορεῖτε νὰ ἐνεργήσετε γιὰ τὴν ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν σας γιὰ τὸ θέμα ποὺ στὴ συνέχεια θὰ σᾶς ἀναπτύξω.
Τὸ θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ σᾶς μιλήσω ἀφορὰ τὴν νηστεία ἀπὸ καθαρὰ τεχνικὴ πλευρὰ καὶ τὸ ζῶ ἔντονα σὲ κάθε περίοδο νηστείας. Τὸ ζῶ ἔντονα γιατί ὡς χημικὸς γνωρίζω πράγματα ποὺ οἱ ἄλλοι ἀγνοοῦν καὶ θεωρῶ ὅτι ἔχω καθῆκον μου νὰ τοὺς ἐνημερώσω γιὰ αὐτά. Δυστυχῶς ὅμως, ἀφ’ ἑνὸς οἱ δυνατότητες ποὺ ἐγὼ ἔχω εἶναι περιορισμένες καὶ ἀφ’ ἑτέρου γιὰ διάφορους λόγους οἱ περισσότεροι προτιμοῦν νὰ μὴ μὲ ἀκοῦνε, νὰ μὲ ἀγνοοῦν.

24 Απριλίου Συναξαριστής. Ἐλισάβετ Ὁσίας, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἀχιλλέως, Φήλικος καὶ Φουρτουνάτου, Σάββα Στρατηλάτου, τῶν Ἁγίων ἑβδομήντα Μαρτύρων Στατιωτῶν, Πασικράτους καὶ Βαλεντίωνος Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Δανάβου, Δημητρίου, Εὐσεβίου, Λεοντίου, Λογγίνου, Νεστάβου, Νέωνος καὶ Χριστοφόρου, Εὐτεξίου Μάρτυρος, Θαυμαστοῦ Ὁσίου, Θωμὰ Ὁσίου, Μελίτωνος Ἀρχιεπισκόπου, Ξενοφῶντος Ὁσίου, Ἀλεξίου Ἐγκλείστου, Σάββα Θαυματουργοῦ, Δοῦκα Μυτιληναίου Νεομάρτυρα, Ἠλία Ὁμολογητοῦ, Σάββα Ὁμολογητοῦ ἐκ Ρουμανίας, Ἰωσὴφ Ὁσίου, Νικολάου Νεομάρτυρα, Ἐγκαίνια ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐν Κυπαρισσίῳ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Μόλχᾳ

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ ἡ Θαυματουργὴ (ἑορτὴ Ἐλισάβετ)
Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἡράκλεια τῆς Θρᾴκης καὶ ἔζησε τὸν 5ο αἰῶνα μ.Χ. Οἱ γονεῖς της, Εὐνομιανὸς καὶ Εὐφημία, ἦταν ξακουστοὶ καὶ ὀνομαστοί, φημισμένοι γιὰ τὰ πλούτη τους καὶ περίφημοι γιὰ τὴν ἀρετή τους. Κατοικοῦσαν κοντὰ στὴν Ἡράκλεια, στὸν τόπο ποὺ ἀπὸ παλιὰ ὀνομαζόταν Θρακοκρήνη καὶ ἀργότερα Ἀβυδηνοί. Ζοῦσαν μὲ εὐσέβεια ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸν Ἰώβ. Ποθώντας δὲ μὲ πάθος νὰ μιμηθοῦν τὴν φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ, ἁπλόχερα βοηθοῦσαν ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀνάγκες ὑλικές.
Ὅμως εἶχαν περάσει δεκαέξι χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ νυμφεύθηκαν καὶ ἦταν ἀκόμη ἄτεκνοι.
Γι’ αὐτὸ παρακαλοῦσαν ἀδιάκοπα τὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει ἕνα παιδί, διάδοχο τοῦ γένους τους καὶ κληρονόμο τοῦ πλούτου τους. Ὁ Κύριος, ποὺ ἰκανοποιεῖ τὰ αἰτήματα τῶν πιστῶν Του, ἄκουσε μὲ εὐμένεια τὴ δέησή τους καὶ δὲν παρέβλεψε τὴν προσευχή τους.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Νεομάρτυς Γεώργιος ὁ ἐν Πτoλεμαΐδα μαρτυρήσας

Στις 23 Απριλίου 1752,
Μαρτύρησε στην πόλη της  Πτολεμαΐδας ο Άγιος Γεώργιος
(Από το νέο Μαρτυρολόγιο του Αγ. Νικοδήμου).

Αυτός ο Μάρτυρας του Χριστού Γεώργιος, ήταν Κύπριος στην καταγωγή, νέος στην ηλικία, ωραίος στην εμφάνιση, φρόνιμος στον νου και συνετός στα ήθη. Αφού έφυγε από την πατρίδα του, πήγε στην Πτολεμαΐδα, που τώρα λέγεται Άκρι, και βρέθηκε υπηρέτης κοντά σε κάποιον Κόνσουλα Ευρωπαίο. Είχε λοιπόν τη συνήθεια να πηγαίνει σε μία φτωχή γυναίκα τουρκάλα, για να αγοράζει από αυτήν αυγά για το σπίτι του αφέντη του. Αυτή λοιπόν είχε μια κόρη σε ηλικία γάμου. Και καθώς περνούσε ο καιρός και ο νέος συχνά πήγαινε εκεί για αυγά, τον ακολουθούσε πολλές φορές και έβγαινε και συνομιλούσε μαζί του ελεύθερα, ακόμα κι αν απουσίαζε η μητέρα της.

23 Απριλίου Συναξαριστής. Γεωργίου Τροπαιοφόρου, Πολυχρονίας Μάρτυρος, Ἀθανασίου τοῦ ἀπὸ μάγων, Ἀνατολίου καὶ Πρωτολέοντος τῶν στρατηλατῶν, Γλυκερίου τοῦ γεωργοῦ, Δονάτου καὶ Θερινοῦ Μαρτύρων, Οὐαλερίου Μάρτυρος, Γεωργίου Ὁσίου ἐκ Ρωσίας, Γεωργίου τοῦ Κυπρίου Νεομάρτυρος, Λαζάρου Νεομάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Τροπαιοφόρος (Ἑορτὴ Γεώργιος, Γεωργία)
Ἡ οἰκουμενικότητα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ποὺ ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴ λειτουργικὴ τέχνη, τὴν τιμὴ πρὸς τὸν Ἅγιο λαῶν καὶ φυλῶν ἀκόμα καὶ μὴ ὀρθοδόξων, τὴ λαϊκὴ θρησκευτικότητα, μαρτυρεῖται περίτρανα ἀπὸ τὴν γ’ Ὠδὴ τοῦ Κανόνος του: «Γῆ πᾶσα καὶ βρότειος φυλή, οὐρανὸς τε συγχαίρει, στρατὸς Ἀγγέλων τε, ὁ πρωτοστράτηγος γάρ, Χριστοῦ νῦν Γεώργιος ἐκ γῆς, βαίνει πρὸς οὐράνια».
Παρὰ τὴν εὐρέως διαδεδομένη τιμὴ καὶ εὐλάβεια πρὸς τὸν Ἅγιο Γεώργιο, δὲν ὑπάρχουν πολλὲς αὐθεντικὲς ἱστορικὲς πηγὲς γιὰ τὸ πρόσωπο καὶ τὸ μαρτύριό του. Πρώτη καὶ σπουδαιότερη πηγὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἀντλοῦμε πληροφορίες γιὰ τὸν βίο, τὸ μαρτύριο καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εἶναι τὸ ἱστορικὸ ποὺ συνέταξε ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἁγίου, Πασικράτης, ὁ ὁποῖος παρακολούθησε τὰ γεγονότα τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ἐπιστήμη καί εὐτυχία

ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ

-Γέροντα, έχει διατυπωθεί η άποψις, ότι με την τεχνολογική ανάπτυξη και εξέλιξη θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Τι λέτε;
-Το αντίθετο συμβαίνει. Επειδή βγάλαμε τον Χριστό από την ζωή μας, όσο αναπτυσσόμεθα και εξελισσόμεθα τεχνολογικώς, τόσο κατερχόμεθα και οπισθοχωρούμε ηθικώς. Και σήμερα η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν θεοποιηθεί. Και ίσως επιτρέπει ο Θεός αυτήν την κατάπτωση, για να αντιληφθούμε την υπερηφάνειά μας. «Πέπτωκεν ο άνθρωπος ισοθεΐαν φαντασθείς», λέγει ένα τροπάριο της Εκκλησίας. Επειδή φαντάσθηκε ο άνθρωπος ότι μπορεί να γίνει ίσος με τον Θεό, έφαγε το ράπισμα και σωριάστηκε κάτω. Ο Θεός επιτρέπει και σήμερα αυτά τα πράγματα και ίσως άλλα χειρότερα αύριο, ως τίμημα του μεγάλου τολμήματος το οποίο κάνουμε.

22 Απριλίου Συναξαριστής.Θεοδώρου τοῦ Συκεώτου, Ναθαναὴλ Ἀποστόλου, Νεάρχου Μάρτυρος, Γαΐου Ἐπισκόπου, Πλάτωνος Ἱερομάρτυρα.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Συκεώτης
Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος γεννήθηκε στὸ χωριὸ Συκέα ἢ Συκεῶν τῆς Ἀναστασιοπόλεως, πρώτης πόλεως τῆς ἐπαρχίας Ἀγκυρανῶν καὶ ἦταν υἱὸς τῆς πόρνης Μαρίας καὶ τοῦ Κοσμᾶ, ἀποκρισάριου τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ.
Ἡ ἐκ πορνείας γέννηση τοῦ Ὁσίου δὲν ἐμπόδισε τὸν Θεὸ νὰ τὸν ἀναδείξει Ἀρχιερέα τιμιότατο καὶ νὰ τὸν πλουτίσει μὲ παράδοξες θεοσημεῖες καὶ θαυματουργίες. Στὸ σχολεῖο προέκοπτε στὴ μάθηση καὶ σὲ ἡλικία δέκα ἐτῶν ἔδειξε κλίση στὸ μοναχικὸ βίο.
Μία νύχτα καὶ ἐνῷ ὁ Ὅσιος εἶχε γίνει δωδεκαετής, ἐμφανίσθηκε σὲ αὐτὸν ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος καὶ ἀφοῦ τὸν ξύπνησε τοῦ εἶπε: «Σήκω, Θεόδωρε, ἔφθασε ὁ ὄρθρος, πᾶμε νὰ προσευχηθοῦμε». Ὁ Ὅσιος εἶχε τόση εὐλάβεια πρὸς τὸν Ἅγιο Γεώργιο, ὥστε κάθε μεσημέρι φεύγοντας ἀπὸ τὸ σχολεῖο ἀνέβαινε στὸ γειτονικὸ πετρῶδες ὄρος, ὅπου ἦταν τὸ προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Τὸν ὁδηγοῦσε ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος μὲ τὴ μορφὴ ἐνὸς παλικαριοῦ.

Πνεῦμα ἄλαλον

 

ΠΝΕΥΜΑ ΑΛΑΛΟΝ(«Τὰ σύγχρονα παιδιὰ δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ ὀργανώσουν ἐνδιαθέτως τὸν λόγο καὶ ὡς ἐκ τούτου καὶ νὰ ἐκφραστοῦν μὲ συνέχεια, συνέπεια καὶ πληρότητα».)

Τοῦ περιοδ. «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ»,
ἀρ. τ. 508, Ἀπρ. 2013

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.            Ἕνας τραγικὸς πατέρας κι ἕνα δυστυχισμένο παιδί. Τὸ παιδὶ κατειλημμένο ἐδῶ καὶ χρόνια ἀπὸ πνεῦμα πονηρό, ἰσχυρό πνεῦμα, νὰ τὰ ταλαιπωρεῖ οἰκτρά. Κι ὁ πατέρας, ἀναγκασμένος νὰ τρέχει πίσω ἀπὸ τὸ παιδί γιὰ νὰ τὸ γλιτώνει κάθε φορὰ πὺ τὸ πνεῦμα τὸ ἔριχνε στὴν φωτιὰ ἢ στὸ νερό. Κι ἐπιλέον μὴ ἔχοντας καμία δυνατότητα συνεννοήσεως καὶ ἐπικονωνίας μὲ τὸ παιδί του· γιατὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἰσχυρό, τὸ δαιμονικό, ἦταν «πνεῦμα ἄλαλον», πνεῦμα ποὺ ἔκλεβε ἀπὸ τὸ παιδὶ τὸν λόγο, τὴν ὁμιλία, τὴν λαλιά. .               Ἄργησαν νὰ ᾽ρθοῦν στὸν Χριστό. Ἦταν στὸ τέλος τῆς δημοσίας δράσεώς του, ὅταν Τὸν συνάντησαν. Σημασία ὅμως ἔχει ὅτι τελικὰ βρῆκε τὸν δρόμο ὁ πατέρας πρὸς τὸν Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων καὶ ἔλαβε τὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός του, τόσο τραγικὰ διατυπωμένου πρὸς τὸν Κύριο, μετὰ τὴν ἀποτυχημένη προσπάθεια τῶν μαθητῶν: «Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον…ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν  (Μάρκ. θ´ 17-18, 22).

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

21 Απριλίου Συναξαριστής. Ε’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰανουαρίου Ἐπισκόπου, Πρόκλου, Σώσσου καὶ Φαύστου διακόνων, Δησιδερίου ἀναγνώστου, Ἀκουτίου καὶ Εὐτυχίου, Ἀλεξάνδρας βασιλίσσης καὶ τῶν θεραπόντων αὐτῆς Ἀπολλώ, Ἰσαακίου καὶ Κοδράτου Μαρτύρων, Μαξιμιανοῦ Πατριάρχου, Ἀναστασίου Σιναΐτου, Θεοδώρου Φιλοσόφου, Ἰακώβου Ὁσίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Μοζντὸκ Ρωσίας.

Ε’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας
Αυτή τη Κυριακή τιμάμε τη μνήμη της οσίας Μητέρας μας η οποία εορτάζεται και κατά την 1η Απριλίου. Το «Ωρολόγιο» γράφει ότι «Πλησιάζοντας το τέλος της αγίας Σαρακοστής, τάχθηκε να εορτάζεται σήμερα η αγία προς τόνωση των ραθύμων και αμαρτωλών σε μετάνοια.
Όταν ήταν δώδεκα ετών η αγία, έφυγε μακριά από τους γονείς της και πήγε στην Αλεξάνδρεια όπου έζησε για 17 χρόνια ασώτως. Έπειτα από περιέργεια ξεκίνησε με πολλούς προσκυνητές για τα Ιεροσόλυμα, να παραβρεθεί στην ύψωση του Τιμίου Σταυρού, όπου όμως συνέχισε την ακολασία και παρέσυρε πολλούς στην απώλεια.
Θέλησε μάλιστα να μπει στην Εκκλησία τη μέρα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, αλλά αισθάνθηκε τέσσερις φορές κάποια αόρατο δύναμη να την εμποδίζει να εισέλθει στο Ναό, ενώ όλοι οι άλλοι έμπαιναν ανεμπόδιστα. Πληγώθηκε αφάνταστα η καρδιά της από το γεγονός αυτό και παρεκάλεσε τη Παναγία να της επιτρέψει και ότι θα αλλάξει ζωή.

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

«Χριστέ μου,δέν ξέρω νά διαβάζω…»!

 
Κάποτε, σ’ ένα εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο μπήκε μια γριούλα για να ψωνίσει!
Κατευθύνθηκε προς τον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου και ζήτησε την Καινή Διαθήκη!Ο υπάλληλος πρόθυμος, την εξυπηρέτησε αμέσως!
Στο κατάστημα εκείνη τη στιγμή έτυχε να βρίσκεται και κάποιος ιερέας! Βλέποντας την γριούλα να αγοράζει την Καινή Διαθήκη αναρωτήθηκε αν την ήθελε για την ίδια ή για κάποιον άλλον, καθώς την θεώρησε αρκετά μεγάλη για να ξέρει να διαβάζει!
Πήρε το θάρρος λοιπόν, και την ρώτησε:
-Γιαγιάκα, για σένα την θέλεις την Καινή Διαθήκη;

Ἡ πνευματική κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου



 
Παραινετική επιστολή δια τας σχέσεις μας προς τον πλησίον και διά την σημασίαν των θλίψεων

Μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνού
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»

Τίποτε δεν κάνει τόσο εύκολο τον δρόμο διά την προσέγγισι του Θεού, όσο το έλεος που προσφέρεται από το βάθος της ψυχής προς εκείνους που το έχουν ανάγκη. Ο Κύριος είπεν: «Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).
Είναι μιμητής του Θεού αυτός που θεραπεύει, όπως ο Θεός τας ανάγκας των άλλων από φιλανθρωπία και δείχνει πως έχει μέσα του κατ’ αναλογία με το Θεό δύναμι προνοίας διά την σωτηρίαν του αδελφού του.
Ποιος λοιπόν είναι τόσο αδιάφορος, ώστε να μην επιθυμή να ομοιάζη προς τον Θεόν, να προσεγγίζη δηλαδή προς το καθ’ ομοίωσιν, ενώ ο τρόπος της ευποιΐας και συμπαθείας του πλησίον είναι τόσον εύκολος; Χωρίς την ευσπλαχνία και την αγάπη του πλησίον καμμία αρετή δεν μπορεί να διατηρηθή αμόλυντος.
Αν συνηθίσουμε να παρατηρούμε και να εξετάζωμε μόνο τον εαυτό μας, ποτέ δεν θα ενοχληθούμε με όσα πράττουν οι άλλοι. Θα αναγνωρίζωμεν ένα μονάχα κριτή, σοφό και δίκαιο, τον Άγιον Θεόν, που κρίνει με σοφία και δικαιοσύνη, όλα όσα γίνονται και μάλιστα και διά ποίον λόγο έχουν γίνει.

20 Απριλίου Συναξαριστής. Θεοδώρου τοῦ Τριχινά, Ζακχαίου Ἀποστόλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀκινδύνου, Ἀντωνίνου, Βίτωρος, Ζήνωνος, Ζωτικοῦ, Θεωνᾶ, Καισαρίου, Σεβηριανοῦ καὶ Χριστοφόρου, Θεοτίμου Ἐπισκόπου, Ἀναστασίου Σιναΐτου, Ἰωάννου Παλαιολαυρίτου, Ἀθανασίου Μετεωρίτου, Ἰωάσαφ Μετεωρίτου, Ἀλεξάνδρου Ὁσίου, Γαβριὴλ ἐκ Πολωνίας, Μετακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος.

Ὁ Ἅγιος Ζακχαῖος ὁ Ἀπόστολος
Ἅγιος Ζακχαῖος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἦταν
ἀρχιτελώνης, δηλαδὴ ἀρχιεισπράκτορας τῶν ρωμαϊκῶν φόρων, στὴν Ἱεριχῶ.
Μικρὸς στὸ ἀνάστημα καθὼς ἦταν, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ ὅταν
Ἐκεῖνος διερχόταν ἀπὸ τὴν Ἱεριχῶ, ἀνέβηκε σὲ μία συκομορέα.
Ὁ Κύριος
τὸν εἶδε καὶ τὸν κάλεσε νὰ κατέλθει, διότι εἶχε πρόθεση νὰ καταλύσει
τὸν οἶκο του. Παρὰ τοὺς ψυθιρισμοὺς τοῦ πλήθους ὁ Ἰησοῦς δέχθηκε τὴ
φιλοξενία τοῦ Ζακχαίου, ποὺ τὴν ἴδια στιγμὴ δήλωσε ὅτι θὰ χάριζε στοὺς
πτωχοὺς τὸ ἥμισυ τῶν ὑπαρχόντων του καὶ σὲ ὅποιον εἶχε ἀδικηθεῖ ἀπὸ
αὐτὸν θὰ ἀπέδιδε τὸ τετραπλάσιο, ὑπερβάλλοντας ἔτσι σὲ γενναιοδωρία ὅτι
ἐπέτασσε ὁ Μωσαϊκὸς Νόμος. Ἡ σχετικὴ περικοπὴ τοῦ Ζακχαίου ἀναφέρεται
ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ.

Σύμφωνα μὲ τὶς Κλημέντειες Ὁμιλίες, ὁ Ἅγιος Ζακχαῖος ἀκολούθησε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο
χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος στὴν Καισάρεια. Κάποιοι, ἀναφερόμενοι ἀπὸ τὸν
Ἅγιο Κλήμη τὸν Ἀλεξανδρέα, ταύτισαν τὸν Ζακχαῖο μὲ τὸν τελώνη Ἀπόστολο
Ματθαῖο.

Ἐμοῦ προσευχόμενου, σοῦ δὲ κοιμωμένου»

 Ἐμο προσευχόμενου,
σο δ κοιμωμένου»
 (Από το βιβλίο «Υπεύθυνοι για όλα» του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου)
 Πολλοί άνθρωποι, άν και δεν προσεύχονται ιδιαίτερα, αναγνωρίζουν όμως τή δύναμη καί την άξια της προσευχής και σε πολύ δύσκολες στιγμές προστρέ­χουν στις εκκλησίες ή στά μοναστήρια και παρακαλούν τους Ιερείς ή τους μο­ναχούς νά προσευχηθούν γι’ αυτούς. Δεν είναι άσχημο αυτό, αλλά μήπως η κίνηση αύτη σημαίνει πώς δεν θέλουν νά αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη; Μή­πως δεν θέλουν νά μπουν στον κόπο της προσευχής; (Γιατί πράγματι η προ­σευχή είναι κόπος.) «Αν όμως μας πονάει κάτι, εμείς είμαστε οι καταλληλό­τεροι νά προσευχηθούμε. Τότε η προσευχή μας αποκτάει μία ιδιαίτερη θέρ­μη καί μπορεί νά εισακουστεί από τόν Θεό. Καί βέβαια η προσευχή μας αύτη θά πρέπει νά έχει αντίκρυσμα στη ζωή μας. Νά συνδυάζεται με εντονότερο πνευματικό αγώνα.
Κάποιος πατέρας επισκέφθηκε τόν π. Παίσιο. Με πολύ πόνο του είπε:

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Προσευχή τοῦ Π. Τύχωνος

 
«Δόξα εις τον Γολγοθά του Χριστού».
Ω Θείε Γολγοθά, αγιασμένε με το αίμα του Χριστού!
Σε παρακαλούμε, πες μας πόσες χιλιάδες αμαρτωλών με την Χάρη του Χριστού,
την μετάνοια και τα δάκρυα καθάρισες και γέμισες τον νυμφώνα του Παραδείσου;
Ω! με τηναγάπη σου την άρρητη, Χριστέ Βασιλιά,
με την Χάρη Σου όλα τα ουράνια παλάτια γέμισες από μετανοούντας αμαρτωλούς.
Συ και εδώ κάτω όλους ελεείς και σώζεις.

19 Απριλίου Συναξαριστής. Ἀκάθιστος Ὕμνος, Παφνουτίου Ἱεροσολυμίτου, Θεοδώρου Μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῶ μαρτυρησάντων Φιλίππης, Διοσκούρου, Σωκράτους καὶ Διονυσίου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἐρμογένους, Γαΐου, Ἐξπεδίτου, Ἀριστονίκου, Ρούφου καὶ Γαλατά, Γεωργίου Ὁμολογητοῦ, Τρύφωνος Πατριάρχου, Ἀλπεγίου Ἱερομάρτυρα, Συμέων Ὁσίου, Ἀγαθαγγέλου τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρα, Ἀσυνὲθ διὰ Χριστὸν σαλή, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Μωυσέως τοῦ Θαυματουργοῦ, Βόκτωρος Ἱερομάρτυρα, Σεβαστιανοῦ Ὁσίου.

Ἀκάθιστος Ὕμνος
Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος εἶναι «Κοντάκιον». «Κοντάκια» παλαιότερα ἐλέγοντο ὁλόκληροι ὕμνοι, ἀνάλογοι πρὸς τοὺς «Κανόνες». Ἡ ὀνομασία ὀφείλεται μᾶλλον στὸ κοντὸ ξύλο ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐτυλίσσετο ἡ μεμβράνη ποὺ περιεῖχε τὸν ὕμνο. Τὸ πρῶτο τροπάριο ἐλέγετο «προοίμιο» ἢ «κουκούλιο» καὶ τὰ ἀκολουθοῦντα ἐλέγοντο «οἶκοι», ἴσως διότι ὁλόκληρος ὁ ὕμνος θεωρεῖτο ὡς σύνολο οἰκοδομημάτων ἀφιερωμένων στὴ μνήμη κάποιου ἁγίου. Κοντάκιο λέγεται συνήθως σήμερα τὸ πρῶτο τροπάριο ἑνὸς τέτοιου ὕμνου.
Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος περιέχει προοίμιο καὶ 24 «οἴκους». Τὸ προοίμιό του σήμερα εἶναι τό: «Τὴ Ὑπερμάχω Στρατηγῶ».
Ἡ «ἀκροστιχίδα» τοῦ ὕμνου εἶναι ἀλφαβητική, δηλαδὴ ἀκολουθεῖ τὴ σειρὰ τῶν γραμμάτων Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ ἕως Ω΄.
«Ἐφύμνιο» λέγεται ἡ τελευταία φράσις τοῦ ὕμνου ποὺ ἐπαναλαμβάνει ὁ λαός.  «Ἐφύμνια» ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος ἔχει δυό: Τὸ «Χαῖρε, Νύφη ἀνύμφευτε» στοὺς περιττοὺς «οἴκους» (1,3,5,7,κτλ) καὶ τὸ «Ἀλληλούϊα» στοὺς ἀρτίους (2,4,6,8 κτλ).

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Θαυμαστές ἐπεμβάσεις τῆς Θείας Πρόνοιας


 ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

Το Πάσχα του έτους 1935 ηγουμενεύοντας του αρχιμανδρίτου Σεραφείμ στην ιερά Μονή Αγίου Παύλου όλοι οι πατέρες, που αριθμούσαν τότε τους 60, είχαν βγει στο προαύλιο για να κάνουν την ακολουθία της Ανάστασης. Μέσα στην ατμόσφαιρα χαρμόσυνη και ενθουσιώδη. Μετά το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ , ο Καθηγούμενος λέει σε ένα από τα πιο απλά και πιστά γεροντάκια, τον γέρο Θωμά.
Γέρο Θωμά, πήγαινε κάτω στο σκευοφυλάκιο, εκεί που είναι τα οστά των πατέρων, να τους πεις το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Νάνε ευλογημένο Γέροντα – είπε ο γερο Θωμάς και χωρίς να σκεφθεί που πάει, με δυο τρία πηδήματα βρίσκεται μπρος στο οστεοφυλάκιο.
Ο Ηγούμενος με έστειλε να σας πω το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ , πατέρες και αδελφοί. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ φώναξε μεγαλοφώνως.

18 Απριλίου Συναξαριστής. Ἰωάννου Ἠσυχαστοῦ, Σάββα Στρατηλάτου, Ἀκακίου Ἐπισκόπου, Ἀθανασίας Ὁσίας, Ματθαίου Ὁσίου, Κοσμᾶ Ὁμολογητοῦ, Ναυκρατίου Ὁμολογητοῦ, Εὐθυμίου Θαυματουργοῦ, Εὐθυμίου Φωτιστοῦ, Ἀντωνίου καὶ Φήλικος Ὁσίων, Ἰωάννου τοῦ Ράπτου, Ἰωάννου τοῦ Κουλικᾶ, Κυρίλλου Ἱερομάρτυρος, Βασιλείου Θαυματουργοῦ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαντιμὶρ.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ἡσυχαστὴς
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ἡσυχαστὴς ἔζησε κατὰ τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου (τιμᾶται 20 Νοεμβρίου). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ζήλωσε τὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἀπῆλθε πρὸς τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Δεκαπολίτη, ἴσως στὸν Ὄλυμπο, γενόμενος μοναχὸς καὶ διδασκόμενος τὰ τῆς μοναχικῆς πολιτείας.
Ἡ ὑπακοή του πρὸς τὸν διδάσκαλό του ὑπῆρξε περιβόητη, γι’ αὐτὸ δὲ καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔχαιρε καὶ δόξαζε τὸν Θεό. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ διδασκάλου του, κατὰ τὸ παράδειγμα αὐτοῦ, ἀφοῦ περιέτρεξε ξένους τόπους, ᾖλθε κατόπιν στὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου καὶ προσκύνησε τοὺς Ἁγίους Τόπους. Ἐκεῖ καλλιεργήθηκαν ἐντός του περισσότερο οἱ πηγὲς τῆς εὐσεβοῦς κατανύξεως καὶ ἡ ἀφοσίωσή του πρὸς τὸν Θεὸ προσέλαβε νέα δύναμη καὶ φλόγα.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἐγκαταβίωσε στὴ μονὴ Χαρίτωνος, ὅπου καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

«Ἔψαλλα τό » Ἄξιόν ἐστιν…». Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες


«Ἦλθε ἕνας Εὐρωπαῖος…»
Τήν ἱστορία πού τώρα θά διηγηθῶ μοῦ τήν εἶπε ἕνας δάσκαλος τοῦ Δημοτικοῦ μας σχολείου.
«Πέρασαν ἀρκετά χρόνια, χωρίς ν᾿ ἀποκτήσουμε παιδί μετά τόν γάμο μας μέ τήν σύζυγό μου Εἰρήνη. Ἐπί τέλους μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός καρπόν τεκνογονίας, τόν Ἄγγελο.
Ἔτσι τόν βαπτίσαμε. Κάποτε μᾶς ἀρρώστησε. Τόν μεταφέραμε στό νοσοκομεῖο τῆς ἐταιρείας Τζεκαμίν. Οἱ γιατροί τόν ἐθεράπευσαν καί ἐπιστρέψαμε στό σπίτι μας. Ἀλλά, μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, ἐπανῆλθε ἡ ἴδια ἀρρώστεια μέ ἄσχημα συμπτώματα.
Ἐκεῖνο τό βράδυ, μετά τό Μικρό Ἀπόδειπνο, ἐψάλλαμε μέ τήν σύζυγό μου τό ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Νεκταρίου. Κατόπιν «τραβήξαμε» κομποσχοίνι στό ὄνομά του γιά τόν μικρό μας Ἄγγελο. Τότε ἀκούσαμε τόν μικρό νά κλαίει καί νά φωνάζει δυνατά.

Πῶς ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός;

 

Στὸ βασικὸ αὐτὸ ἐρώτημα ἂς μὴν προσπαθήσουμε ν’ ἀπαντήσουμε μὲ τὸ ἐπιχείρημα τῆς δημιουργίας τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, γιατί ὁ ἄπιστος δὲν θὰ τὸ παραδεχθεῖ.
Ἄν τοῦ ποῦμε ὅτι ἀνέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, ἔδιωξε δαιμόνια, οὔτε τότε θὰ συμφωνήσει.
Ἄν τοῦ ποῦμε ὅτι ὑποσχέθηκε ἀνάσταση νεκρῶν, βασιλεία οὐρανῶν καὶ ἀνέκφραστα ἀγαθά, τότε ὄχι μόνο δὲν θὰ συμφωνήσει, ἀλλὰ καὶ θὰ γελάσει.
Πῶς λοιπὸν θὰ τὸν ὁδηγήσουμε στὴν πίστη, καὶ μάλιστα ὅταν δὲν εἶναι πνευματικὰ καλλιεργημένος;
Ἀσφαλῶς μὲ τὸ νὰ στηριχθοῦμε σὲ ἀλήθειες, ποὺ καὶ ἐμεῖς καὶ αὐτὸς παραδεχόμαστε χωρὶς καμιὰ ἀντίρρηση καὶ ἀμφιβολία.
Σὲ ποιὸ λοιπὸν σημεῖο συμφωνοῦμε μαζί του ἀπόλυτα;
Στὸ ὅτι ὁ Χριστὸς φύτεψε τὴν Ἐκκλησία.
Ἀπ’ αὐτὸ θὰ φανερώσουμε τὴ δύναμη καὶ θ’ ἀποδείξουμε τὴ θεότητα τοῦ Χριστοῦ.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ

 
 Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
 
ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπό τούς φτωχούς; Ποιοί χαίρονται περισσότερο τή ζωή τους; Τά ἄφθονα ὑλικά ἀγαθά χαρίζουν τήν εὐτυχία; Οἱ φτωχοί εἶναι καταδικασμένοι στή μιζέρια καί τή δυστυχία; Σέ ὅλα αὐτά τά ἐρωτήματα ἀπαντῶ ὄχι. Τά πράγματα δέν εἶναι ὅπως φαίνοται. Ἡ ἐξωτερική λάμψη δέν ἀνταποκρίνεται στήν ψυχική τους πραγματικότητα. Ἡ ὡραία ἐνδυμασία, οἱ κοινωνικές σχέσεις, τά πολυτελῆ καί ἀρχοντικά σπίτια, τά ἀποστράπτοντα αὐτοκίνητα, ἡ εὐμάρεια κ.λπ εἶναι τά ὑποκριτικά ἐνδύματα τῆς δυστυχίας, θά ἔλεγα. Καί αὐτό συμβαίνει, γιατί ἀπό τή ζωή τῶν εὐκατάστατων ἀνθρώπων ἀπουσιάζει ὁ Θεός. Ἀπό παππού, πατέρα καί παιδιά ἦταν καί εἶναι ἀδιάφοροι γιά τή θρησκεία. Γι᾽ αὐτό καί ὑποφέρουν, χωρίς νά μποροῦν οἱ ἴδιοι νά ἐξηγήσουν τήν αἰτία. Αἰσθάνονται κενό, ἀνασφάλεια καί φόβο. Διερωτῶνται γιατί ὑποφέρουν, ἀφοῦ τά ἔχουν ὅλα; Τό μυαλό τους δέν πηγαίνει στό Θεό, ὁ ὁποῖος γαληνεύει τούς ἀνθρώπους καί δίνει νόημα στή ζωή τους.
Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε:

Ἐμφανίσθηκε ὁ ἅγιος Παντελεήμων. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες


 Ἐμφανίσθηκε ὁ ἅγιος Παντελεήμων
«Τό ἔτος 1997, μᾶς λέγει ὁ π. Σπυρίδων, ἡ γυναῖκα μου, Μαρίνα τ’ ὄνομά της, ἦταν ἔγκυος.    Τό  γεγονός αὐτό τῆς προκαλοῦσε πολλούς πόνους. Τούς τρεῖς πρώτους μῆνες ἦταν στό κρεββάτι, χωρίς νά ἠμπορεῖ νά κάνει κάτι. Οἱ προσπάθειες τοῦ γιατροῦ ἔμειναν ἄκαρπες. Βλέποντας ἐγώ, ὁ ἄνδρας της, ὅτι ἡ κατάστασίς της χειροτερεύει καί ἦτο δυνατόν ἀκόμη καί νά πεθάνει, ἐπῆρα τό βιβλιαράκι μέ τήν Παράκλησι τῆς Κυρίας Θεοτόκου.
Τήν ἐδιάβασα. Μετά ἐπῆρα τό κομποσχοίνι μου καί προσευχήθηκα 100 κόμπους στόν Χριστό μας, 100 στήν Παναγία μας καί 100 στόν ἅγιο καί ἰαματικό Παντελεήμονα. Καλοῦσα μέ πολύ πόνο καί πίστι τόν ἅγιο Παντελεήμονα νά θεραπεύσει τήν σύζυγό μου, διότι ἐγνώριζα ὅτι εἶναι μεγάλος θαυματουργός.

16 Απριλίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀγάπης, Εἰρήνης καὶ Χιονῖας, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φήλικος Ἐπισκόπου, Ἰανουαρίου πρεσβυτέρου, Σεπτεμίνου καὶ Φουρτουνάτου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ἐν Κορίνθῳ Λεωνίδου, Βασιλίσσης, Γαλήνης, Θεοδώρας, Καλλίδος, Νίκης, Νουνεχίας καὶ Χαριέσης, Εἰρήνης Παρθενομάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν Ἀγάθωνος, Εὐτυχίας, Κασίας καὶ Φιλίππας, Ἰωάννου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, Μιχαὴλ Βουρλιώτου Νεομάρτυρος, Χριστοφόρου Ὁσιομάρτυρος, Χριστοδούλου καὶ Ἀναστασίας Νεομαρτύρων, Θεοδώρας-Βάσσης Ὁσίας, Σύνακη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γεσθημανῆ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ταμπώφ, Ἀμβροσίου Ὁμολογητοῦ.

Οἱ Ἁγίες Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονὶα οἱ Μάρτυρες Οἱ Ἁγίες Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονὶα μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.) στὴ Θεσσαλονίκη, τὸ ἔτος 304 μ.Χ. Στὸ Συναξάρι μαρτυρεῖται ὅτι οἱ τρεῖς ἀδελφές, πιθανῶς ἐνεργὰ μέλη μιᾶς ἀδελφότητας νέων Χριστιανῶν μὲ πλούσια βιβλιοθήκη, κατέφυγαν ἀμέσως μετὰ τὴν ἔναρξη τοῦ διωγμοῦ σὲ ὑψηλὸ ὄρος πλησίον τῆς Θεσσαλονίκης, πιθανῶς τὸ Χορτιάτη, ἀφοῦ ἔκρυψαν στὸ σπίτι τους τὰ βιβλία.
Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Χιονία, μετὰ ἀπὸ ἐντολὴ τοῦ διοικητοῦ Δουλκιτίου, ρίχθηκαν στὴν πυρά.
Ἡ Ἁγία Εἰρήνη κλείσθηκε σὲ πορνεῖο, ἀλλὰ κανένας δὲν τόλμησε νὰ τὴν ἐνοχλήσει. Ὁδηγήθηκε καὶ αὐτὴ στὸν διὰ πυρᾶς θάνατο.
Τὰ ἱερὰ λείψανα ποὺ ἀπέμειναν ἀπὸ τὴν πυρὰ συνελέγησαν ἀπὸ εὐλαβεῖς Χριστιανοὺς καὶ ἐνταφιάσθηκαν δυτικὰ τῆς πόλεως, σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὰ τείχη. Ἐκεῖ ἀνεγέρθηκε ἕνας ναΐσκος στὴν ἀρχή, ποὺ ἀργότερα ἔγινε μεγαλύτερος. Στὶς Διηγήσεις τῶν Θαυμάτων τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἀναφέρεται ὡς τὸ «σεβάσμιον τέμενος» τῶν τριῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χιονίας, Εἰρήνης καὶ Ἀγάπης.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Παιδί, τὸ σπουδαιότερο πρόβλημα «Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν» (Μᾶρκ. 9,21). Κυριακὴ Δ Νηστειῶν. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

 
 Κυριακὴ Δ Νηστειῶν
Παιδί, τὸ σπουδαιότερο πρόβλημα «Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν» (Μᾶρκ. 9,21).
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Ὁ τόπος μας, ἀγαπητοί μου, εἶναι φτωχός· οἱ πόροι ἐλάχιστοι. Πῶς νὰ ζήσουμε, πῶς νὰ ἀναπτυχθοῦμε; Σπάζουν τὰ κεφάλια τους οἱ εἰδικοὶ καὶ προτείνουν διάφορα σχέδια· ἕνας τὸ ἕνα, ἄλλος τὸ ἄλλο, καθένας τὸ δικό του.
Καὶ μπορεῖ ὅλα ὅσα προτείνουν νὰ γίνουν, ἀλλὰ καὶ πάλι ἡ πατρίδα μας θὰ γίνῃ εὐτυχής; Διότι εὐτυχία δὲν εἶναι οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ ἐργοστάσια, ἡ βιομηχανία κ.τ.λ..
Ἡ εὐτυχία εἶναι κάπου ἀλλοῦ. Τὸ πρόβλημά μας εἶναι ἄλλο.
Τὸ μυστικὸ τῆς εὐτυχίας εἶνε κρυμμένο μέσα στὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Εἶναι σὲ μία λέξι του, ποὺ ἂν μπορούσαμε νὰ τὴ νιώσουμε ὅλοι καὶ νὰ τὴν κάνουμε ἐθνικὸ σύνθημα, ἡ πατρίδα μας θὰ γινόταν ἡ εὐτυχέστερη χώρα. Ποιά εἶναι λοιπὸν αὐτὴ ἡ λέξι, τὸ «κουμπὶ» ποὺ ἂν τὸ πατήσουμε θὰ δοῦμε ἀληθινὴ ἀλλαγή; Εἶναι τὸ «Παιδιόθεν» (Μᾶρκ. 9,21).
Προσέξτε αὐτὴ τὴ λέξι. Διότι καὶ μιὰ λέξι τοῦ Εὐαγγελίου φτάνει γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ.

15 Απριλίου Συναξαριστής. Κρήσκεντος Μάρτυρος, Λεωνίδου Ἐπισκόπου, Ἀναστασίας καὶ Βασιλίσσης, Θεοδώρου καὶ Παυσολυπίου Μαρτύρων, Σουκίου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ δέκα ἐννέα Μαρτύρων, Μαξίμου καὶ Ὀλυμπιάδος Μαρτύρων, Πατέρνου, Μστισλάβου-Θεοδώρου πρίγκιπα, Βασιλείου Θαυματουργοῦ, Διονυσίου Ὁσίου, Ἀνανίου Ἱερομάρτυρα.

Ὁ Ἅγιος Λεωνίδης Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν (Ἑορτὴ Λεωνίδας) Στοὺς Συναξαριστὲς ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἅγιος Λεωνίδης, Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 250 μ.Χ. Σὲ κάποιους ἀπὸ τοὺς Κώδικες ἀναφέρεται ὡς Μάρτυς, γεγονὸς ὅμως ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ποιμὴν ἱερώτατος, καὶ Ἱεράρχης σοφός, τῆς πόλεως γεγονός, τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλεινῆς, Λεωνίδα μακάριε, ὅθεν ἱερατεύσας, τῷ Σωτήρι ὁσίως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, καὶ τὴν πλάνην καθεῖλες. Καὶ νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.


Οἱ Ἁγίες Ἀναστασία καὶ Βασίλισσα μαθήτριες τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

“Βοηθεῖστε με, εἶμαι στό χάος!”

 
Το γεγονός αυτό συνέβη πριν μερικά χρόνια.
Κάποιος νέος αρρώστησε από καρκίνο βαρύτατης μορφής. Κατέφυγε στους καλύτερους γιατρούς και στα μεγαλύτερα νοσοκομεία , αλλά δεν γινόταν τίποτε. Οι γιατροί της Ελλάδας του σύστησαν τότε να πάει σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αμερικής, μήπως εκεί βοηθηθεί. Πράγματι επήγε, αλλά κι εκεί δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν. Όδευε προς τον θάνατο. Τότε όμως, αντί να στραφεί προς τον Θεό, τον Κύριο της ζωής και του θανάτου, για να τον βοηθήσει, δυστυχώς πίστεψε ότι θα μπορούσε να βοηθηθεί από κάποιους οπαδούς της μαύρης μαγείας, οι οποίοι τον πλησίασαν ενώ ήταν στο νοσοκομείο και τον περιέπλεξαν στα σκοτεινά δίχτυα του ανθρωποκτόνου σατανά.

Ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία, οὐ μή εἰσέλθητε εἰς τήν βασιλείαν τῶν ουρανῶν» – λόγος Τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Λουκᾶ ᾿Αρχιεπ. Κριμαίας


  
«Προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες: τίς άρα μείζων εστίν εν τη βασιλεία των ουρανών; και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν: αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. Όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών» (Μτ. 18, 1-4).

 Αυτός ο λόγος του Χριστού είναι από τους πιο σπουδαίους στο Ευαγγέλιο.
Οι απόστολοι όμως δεν κατάλαβαν το νόημά του. Ο καθένας τους ήθελε να είναι πρώτος στην Βασιλεία του Θεού. Αλλά ο Κύριος τους είπε, ότι πρώτος θα είναι αυτός που θα ταπεινωθεί σαν το παιδί, σαν αυτό το παιδί που εκείνη την στιγμή ο Κύριος κρατούσε στα γόνατά του. «Αν δεν είστε σαν αυτό το παιδί, δεν θα μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών».

14 Απριλίου Συναξαριστής. Δ’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ἰωάννου Κλίμακος, Ἀριστάρχου, Πούδη καὶ Τροφίμου τῶν Ἀποστόλων ἐκ τοὺς ἑβδομήντα, Ἀρδαλίωνος Μίμου, Θωμαΐδος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀντωνίου, Ἰωάννου καὶ Εὐσταθίου ἐκ Λιθουανίας, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βιλένκ, Δημητρίου Νεομάρτυρα.

Δ’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ἰωάννου ΚλίμακοςΟ
άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Παλαιστίνη γύρω στα 523. Μόνασε από νεαρή
ηλικία (16 ετών). Παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως. Στην ζωή της
ερήμου Σινά αξιοποίησε την σοφία του και ανέβηκε σε υψηλές κορυφές
αγιότητας. Είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας. Σε μεγάλη ηλικία έγινε
ηγούμενος της μονής του Σινά.
Συνέγραψε τριάντα λόγους περί αρετής, όπου ο καθένας λόγος περιλαμβάνει
και μια αρετή, ξεκινώντας από τις πιο πρακτικές και ανεβαίνοντας σαν
σκαλοπάτια κατέληξε στις θεωρητικά υψηλές. Στη πνευματική ζωή έχουμε
βαθμίδες χαμηλές και υψηλές, καταστάσεις κατώτερες και ανώτερες. Γι’
αυτό και το σύγγραμμα ονομάζεται Κλίμακα των αρετών.

Στο έργο του αυτό ο συγγραφέας παρουσιάζει συστηματικά τις ιδέες του για την
κοινοβιακή κυρίως, αλλά και για την ερημιτική ζωή, ταξινομώντας αυτές
κατά τρόπο που δείχνει πορεία προς την ηθική τελείωση.

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

“Ἔτσι μέ κατάντησαν τά δάκρυα τῆς μάννας μου!”

 
 Αυτό το γεγονός το εδιηγείτο η Γερόντισσα Ξένη, η οσία πρώτη Ηγουμένη της Μονής του αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, η οποία ήταν τυφλή. Τυφλή κατά την σωματική όραση, αλλά φωτισμένη και με οξεία πνευματική όραση. Αποδεικνύει δε ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων λυπούνται όταν οι συγγενείς αντί να δοξολογούν τον Θεό, σκληρύνονται και λυπούνται υπερβολικά.
Αυτή λοιπόν η αγιασμένη μοναχή είχε μια αδελφή στην Αθήνα, η οποία είχε έξι κορίτσια και ένα αγόρι, που την εποχή εκείνη ήταν οκτώ περίπου ετών. Η μητέρα του αλλά και όλοι οι συγγενείς το υπεραγαπούσαν και διότι ήταν μονάκριβο αλλά και γιατί ήταν πολύ καλό παιδάκι. Ένα σωστό αγγελάκι.

Ηχητικό Αγιολόγιο 13 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 13 Απριλίου :Ηχητικό Αγιολόγιο 13 Απριλίου

Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
anavaseis.blogspot.gr

http://www.hristospanagia.gr/

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Ὁ π. Τύχων κι ὁ ληστής

 
Κάποτε του είχε στείλει κάποιος από την Αμερική μια επιταγή. Την ώρα όμως πού την έπαιρνε ο Γέροντας από το Ταχυδρομείο, τον
είδε ένας κοσμικός και νικήθηκε από τον πειρασμό της
φιλαργυρίας. Πήγε λοιπόν την νύχτα στο Κελλί του
Γέροντα, για να τον ληστέψη, με τον λογισμό ότι θα
εύρισκε και άλλα χρήματα, χωρίς να ξέρη ότι και εκείνα
πού είχε πάρει ο Γέροντας τα είχε δώσει την ίδια ώρα
στον κυρ – Θόδωρο, για να πάρη ψωμιά για τους
φτωχούς. Αφού τον βασάνισε αρκετά τον Γέροντα – τον
έσφιγγε με ένα σχοινί στον λαιμό του – διεπίστωσε ότι
πράγματι δεν είχε χρήματα και ξεκίνησε να φυγή. Ό
Παπα – Τυχών του είπε:

Χειρόγραφη συμβουλευτική-παραινετική ἐπιστολή Γέροντος Ἐφραίμ (Ἀριζόνα) γιά τήν προσευχητική ἀξία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου

Ηχητικό Αγιολόγιο 12 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 12 Απριλίου:Ηχητικό Αγιολόγιο 12 Απριλίου

 
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
anavaseis.blogspot.gr

http://www.hristospanagia.gr/

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Πῶς παίρνουμε τό ἀνίδωρο-Ἕνα ἀληθινό πραγματικό περιστατικό

 
ΠΩΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ-ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

Διηγείται ο πατηρ Στέφανος Αναγνωστόπουλος (7 Δεκεμβρίου 2002 για το αντίδωρο καθώς και μια ακόμα αληθινή ιστορία περί Θειας Κοινωνίας ενός αγνού ανθρώπου, του Κυρ – Γιάννη, που συνέβη τον Φεβρουάριο του 1968. Παράλληλα κάνει και κάποιες διαπιστώσεις και συμβουλεύει…Για το αντίδωρο. “…Δεν το παίρνομε το αντίδωρο με ένα χέρι όπως κάνετε οι περισσότεροι, με δυο χέρια το παίρνομε το αντίδωρο, έτσι, το δεξί πάνω στο αριστερό. Και όταν μπαίνει το αντίδωρο στη χούφτα, φιλούμε το χέρι. Αν δείτε τους Ρώσους, όταν θέλουν να χαιρετήσουν έναν ιερέα κάνουν έτσι, να τον χαιρετήσουν, να πάρουν την ευχή του, και βάζει εκείνος σταυροειδώς τα δάχτυλα μεσ’ τη χούφτα και την ασπάζονται…”
Ο Κυρ- Γιάννης
“…Χριστιανοί μου, κάποτε μια Κυριακή σαν τη σημερινή, πριν από σαράντα περίπου χρόνια, το 1968, σ’ αυτόν εδώ το Ναό, και μπροστά από τον παλιό Θρόνο, βέβαια είχαμε έναν παμπάλαιο Θρόνο εδώ.

Ηχητικό Αγιολόγιο 11 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 11 Απριλίου :Ηχητικό Αγιολόγιο 11 Απριλίου

Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
anavaseis.blogspot.gr

http://www.hristospanagia.gr/